EP4.1 ll Check this video [1]
1254 คำ
ฉันเกลียดไอ้เวรนั่น เกลียดที่สุดเลย ทำแบบนี้หมายความว่าไงฟะ! ดูยังไงก็ล่อลวงฉันไปเข้าถ้ำเสือชัดๆ ไม่มีทางที่ฉันจะไปแน่ๆ 1112 KNK CONDO? เหอะ! แล้วไอ้คอนโดที่ว่านั่นมันอยู่ตรงไหนวะเนี่ย -_-^
กำ! ฉันไม่เห็นจะต้องไปใคร่รู้เลย ไม่มีทางที่ฉันจะไปหรอก T^T แต่ฉันอยากได้คืนจริงๆนะ! ฮึ่ม! ความจริงฉันจะตัดใจก็ได้แม้ว่าจะเสียดายก็ตามทีแต่ว่า...บราเซียตัวนั้นฉันปักชื่อนามสกุลไว้เรียบร้อยน่ะสิ! =_=^ ก็มันเป็นตัวที่ฉันชอบและหายากนี่หว่า! และไอ้นิสัยที่ชอบเขียนชื่อบนของที่ชอบกันชาวบ้านขโมยของฉันมันเลิกไม่หายสักที
ไม่คิดเลยว่ามันจะย้อนศรกลับมาทำร้ายตัวเองจังๆแบบนี้ TOT ถ้าอีตาหน้ามึนนั่นเกิดพิเรนทร์เอาไปให้ชาวบ้านดูขึ้นมา ทุกคนก็จะตรัสรู้ทันทีว่าใครเป็นเจ้าของ ของที่ระลึก เฮอะ! อยากจะบ้า
ฉันส่ายหัวอย่างอารมณ์เสียก่อนจะเดินไปดูยาที่อีตานั่นซื้อมา มันบรรจุอยู่ในถุงซิป และมีวงไว้เรียบร้อยว่ากินหลังอาหารวันละครั้ง...ว่าแต่ยาคุมฉุกเฉินมีหลายเม็ดจัง -_-? ถ้าฉันจำไม่ผิดมันน่าจะมีแค่เม็ดสองเม็ดไม่ใช่เหรอ...?
ฉันขมวดคิ้วหน้าหงิกแต่เมื่อนึกถึงความมึนของอีตานั่นแล้วบางทีคงซื้อมาเผื่อไว้เยอะๆ หรือกรณีที่แย่ที่สุดก็คือซื้อมาผิด ไม่มั้ง -_-;;; แค่ใช้ไปซื้อยานิดหน่อย คนปกติธรรมดาก็น่าจะซื้อได้นี่ อีตานั่นก็คงไม่บื้อขนาดนั้นหรอก
ขณะที่ฉันยืนกุมขมับอยู่กับถุงยานี่ก็มีเสียงริงโทนที่กระตุกต่อมโกรธฉันดังขึ้น ฉันรู้ว่าเขาคือใคร... เพราะหมอนี่แหละเป็นต้นเหตุให้ฉันเจอกับเรื่องซวยๆอย่างเช่นวันนี้! ไอ้เวรคิมหันต์! ถ้าไม่ใช่เพราะนาย ฉันคงไม่เสียใจแล้วอุตริลองกินเหล้าจนเป็นเรื่องหรอก!
ที่รักโทรมาจ้า♫ รับสายหน่อยจ้า ♫ ที่รักโทรมาจ้า♫ รับสายหน่อยจ้า ♫
เสียงโทรศัพท์ของฉันยังคงดังเรื่อยๆ แม้มันจะดับไปหลายสายแล้วก็ตาม ให้ตายเถอะ อีตานั่นจิกชะมัด ฉันเบ้หน้าอย่างอารมณ์ขุ่น ฉันเกลียดอีตามึนนั่นและไอ้เวรนี่ด้วย! ผู้ชายก็เหมือนๆกันหมด คิดแต่จะจับฉันกดลงเตียงลูกเดียว ตลกเป็นบ้าที่ฉันหวังลมๆแล้งๆว่าจะมีเจ้าชายแบบในการ์ตูน หรือบางทีฉันคงโลกสวยไปสินะ! เพราะความเป็นจริงมันไม่ใช่แบบนั้นเลย!
ที่รักโทรมาจ้า♫ รับสายหน่อยจ้า ♫ ที่รักโทรมาจ้า♫ รับสายหน่อยจ้า ♫
รำคาญชิบ -_-^ ฉันพ่นลมหายใจอย่างอารมณ์เสียแล้วนั่งลงกินข้าวที่อีตาบ้านั่นซื้อมา บางทีฉันคิดว่าฉันควรจะเปลี่ยนริงโทนเฉพาะของคิมหันต์ได้แล้ว ยิ่งฟังยิ่งเจ็บ เฮอะ ความรักที่บริสุทธิ์อะไรกัน โกหกหลอกลวงชัดๆ ไอ้เวรนั่นพอเห็นว่าฉันไม่ยอมก็หนีไปตึ่ง ตึ่ง โป๊ะกับยัยนมลูกแตงโมซะเฉยๆ แถมยังตอกหน้าว่าฉันน่าเบื่ออีกต่างหาก
เออ งั้นก็อย่ามาคบกับคนน่าเบื่ออย่างฉันเลย! สักพัก เสียงโทรศัพท์ก็เงียบหายและมีเสียงแมสเสจจากไลน์เข้ามาแทน ฉันขมวดคิ้วก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดและเปิดอ่าน
KIMHUN: ปั้นหยา ฉันขอโทษ
เฮอะ! ขอโทษเหรอ? อยากจะหัวเราะให้ลั่นโลก นายสำนึกช้าไปรึเปล่าคิม? ทิ้งให้ฉันเสียใจอยู่ตั้งหลายวันพึ่งมาขอโทษเนี่ยนะ! ฉันจิ๊ปากอยากจะกดพิมพ์ด่าให้มือหงิกและไอ้เวรนั่นอ่านจนตาแฉะแต่ว่าไม่เอาหรอก...
เพราะฉันรู้ว่ามีอะไรที่สะใจกว่านั้น มันคือ การอ่านแล้วไม่ตอบไง
กระวนกระวายเข้าไปเถอะ คนอย่างปั้นหยาไม่ง่ายหรอกนะจะบอกให้! (ถ้าไม่เมา -_-^)
KIMHUN: อ่านแล้วไม่ตอบหมายความว่าไงวะ
ฮูเร่ อีตานั่นเริ่มขึ้นแล้วค่า สะใจเป็นบ้า ฉันหัวเราะคิก เมื่อนึกถึงวันที่ฉันต้องร้องไห้แทบตายเพราะการทรยศของหมอนั่นแล้ว แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ! และนายยังต้องรับผิดชอบครึ่งหนึ่งกับเรื่องวันนี้ด้วย T^T
KIMHUN: ขอโทษ ขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว ฉันมันแย่
นายไม่ได้แย่หรอกคิมแต่นายเลว!
KIMHUN: อ่านแล้วอย่าเงียบดิ
ฉันแค่นหัวเราะแล้วปล่อยอีตาบ้านั่นพร่ำเพ้อและคุยอยู่คนเดียว ต่อให้ตอนนี้นายจะขอโทษฉันสักล้านครั้ง ฉันก็ไม่สนใจหรอกนะ เพราะว่าคนอย่างฉันเจ็บแล้วจำ! ถ้าเราแค่ทะเลาะกันฉันยังพออภัยให้นายได้ แต่นี่นายทรยศฉัน!
ฉันกัดฟันกรอดก่อนจะขมวดคิ้วเมื่อนอกจากแมจเสจของอีตาคิมเวรนั่นแล้วยังมีจากบุคคลปริศนาอีกหนึ่ง
ใคร? ฉันขมวดคิ้วหงิกเพราะรูปประจำตัวในไลน์ของบุคคลนิรนามดันตั้งเป็นรูปหมาน้อยหน้าตามึนๆแถมชื่อประจำตัวก็มีแค่>> (- -)
ถ้าจะขี้เกียจตั้งชื่อขนาดนี้นะ -_-^
ตอนแรกฉันก็ไม่อะไรกับบุคคลนิรนามคนนี้หรอกนะ แต่พอกดเข้าไปเท่านั้นแหละ…
(-_-) (o_-) (O[]O!!!!)
บัดโซ้บบบ!!! เพอร์ซี่ แจ็กเสินของฉันกับหน้ามึนๆที่ไร้รอยยิ้มของอีตานั่นถูกส่งมาแถมยังชูสองนิ้วอีกต่างหาก! ไอ้เวรนี่ได้ไลน์ฉันมาจากไหนฟะ –O-!! หรือว่าตอนที่ฉันอาบน้ำเขามาเจ๊าะแจ๊ะกับโทรศัพท์ฉันงั้นเหรอ?!?
ความดันฉันพุ่งปรี๊ดจนถึงขีดสุดจนอยากจะลงไปนอนดิ้นพราดๆกับพื้นเมื่อนึกถึงใบหน้ามึนๆของอีตาบ้านั่น!
PUNYA : นายบ้าไปแล้วเหรอ! ลบออกเดี๋ยวนี้นะ
(- -): 1112 KNK CONDO
กรี๊ดดด! ไอ้บ้านี่ ขนาดไปแล้วยังตามมาหลอกหลอนฉันอีกเหรอ! แค่อ่านข้อความฉันก็รู้สึกเหมือนเห็นหน้ามึนๆนั่นลอยมาเลยอ่ะ TOT
PUNYA : ไม่มีทาง ฉันบอกแล้วว่าเราไม่รู้จักกัน โอเค จบมั้ย? อยากได้ก็เอาไปเลย เหอะ!
ฉันทุบโต๊ะระบายอารมณ์หงุดหงิด ถ้าอีตานั่นอยู่สาบานได้เลยว่าแหลกคามือฉันแน่ๆ!
ตือ ดือ ดึ้ด เสียงไลน์ดังขึ้นอีกครั้งฉันยกมือถือขึ้นมาหน้าหงิกก่อนจะแทบปาทิ้ง! เพราะอีตานั่นดัน...ถ่ายซูมชื่อฉันที่ปักอยู่บนบราเซียรุ่นลิมิตเต็ด!!!
อ้ากกก! ไอ้เจ้าบ้านั่นร้ายกาจที่สุด TOT ฉันพิมพ์ตอบกลับไปด้วยความเร็วขั้นเซียนและกำหมัดรอหมอนั่นอย่างหงุดหงิดจนเผลอจิกเล็บเข้าไปในเนื้อจนเลือดซิบ
PUNYA : นาย!! ฉันโกรธแล้วนะ นายต้องการอะไรกันแน่เนี่ย!!
(- -): 1112 KNK CONDO
...จะให้ฉันไปให้ได้สินะ -_-^
ตือ ดือ ดึ้ด เสียงไลน์ดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้ฉันเบ้หน้าและกดดูว่าอีตานี่จะส่งรูปอะไรมากวนประสาทอีก
และคราวนี้มันคือ แผนที่จ้า! แผนที่ไปคอนโดอีตานั่นแบบละเอียด บอกสายรถเมล์รถประจำทางที่ผ่านแถมมาด้วยอีกต่างหาก โอ๊ย!!
[1]
- ผู้เขียน
