“คุณหนูครับ มีรถตามเรามาครับ”
อาจงคนขับรถชะลอความเร็วของรถ เมื่อเห็นรถคันหนึ่งแล่นตามหลังมา ถนนช่วงนี้ห่างจากตัวเมือง ค่อนข้างร้างผู้คน ประสบการณ์ยาวนานจากการติดตามจางเหวินผู้เป็นนาย ทำให้อาจงระแวงตามสัญชาตญาณของนักฆ่า แม้เขาจะย่างเข้าสู่วัยชราแต่ก็ใช่จะหมดพิษสง ชายแก่ดึงปืนที่เหน็บเอวออกมาถือไว้ ประคองพวงมาลัยรถด้วยมือข้างเดียว ขณะหันมาบอกคุณหนูใหญ่ของตนที่หยิบปืนออกมาเช่นกันว่า
“ระวังตัวด้วยครับคุณหนู ผมจะขับให้เร็วขึ้น ถ้ารถคันนั้นไม่ใช่รถของพวกมัน คงไม่ตามเราไปแน่” อาจงตัดสินใจเร่งความเร็วของรถ
หลินหลินกระชับปืนในมือแน่น หันมามองมารดาและน้องชายที่ตื่นขึ้นมาจากเสียงเรียกอย่างห่วงใย
“อาหลง ดูแลแม่ด้วย” เธอบอกน้องชายเสียงกร้าว
เด็กชายพยักหน้าให้พี่สาว ด้วยวัยเพียงสิบสองแต่จางหลงเคยถูกบิดาเคี่ยวเข็ญให้ฝึกการต่อสู้มาตั้งแต่เด็กๆ พร้อมพี่สาวจึงมีทักษะพอตัว แม้ไม่ได้เก่งกาจมากมายนักแต่ก็
