“ไม่ต้องทำสีหน้าราวกับคนตายดอก ข้าเข้าใจแล้วว่าเหตุใดเจ้าจึงทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่เช่นนี้ ความงามทั้งภายในและภายนอกของเหม่ยฟาง ทำน้องชายข้าตกที่นั่งลำบากเสียแล้ว”
หวังเจี้ยนผิงเย้าหยอกเสียงเครียด เรื่องความงามและสติปัญญาของนางก็เป็นเรื่องหนึ่ง แต่อีกเรื่องที่น่ากังวลคือท่านอาที่นางเอ่ยถึงต่างหาก
องค์ชายใหญ่ทราบแต่เพียงว่าลู่เหวินเจี๋ยเป็นที่รู้จักกันในนาม ดาบอินทรีสีเลือด เมื่อครั้งยังเยาว์เคยได้ยินผู้คนกล่าวกันว่า เพียงแค่เอ่ยชื่อของอดีตแม่ทัพผู้นี้ ฝ่ายกบฏหรือใครก็ตามที่อยู่ตรงข้ามเขาต้องหวาดกลัว ข้อมูลที่มีอยู่ช่างน้อยนิดจนทำให้รู้สึกหงุดหงิดยากจะอธิบาย เขาคงต้องเข้าเฝ้าพระบิดาเพื่อขอความกระจ่าง แม้จะถูกกดดันเรื่องรัชทายาทอีกก็ต้องยอม
แม่ทัพซุนเมิงฉวน เข้าพบองค์ชายทั้งสองตามเวลาที่ได้นัดหมาย ปรากฏว่าสองพี่น้องมีสีหน้าเคร่งเครียด ราวกับว่ากำลังหารือเรื่องอันเกี่ยวเนื่องกับความเป็นคว
