CHAPTER 16
กริ๊ก!
ตัวของฉันแข็งทื้อราวกับถูกสะกดให้เป็นรูปปั้นเมื่อรู้สึกว่ามีมือใหญ่เข้ามาจับที่ไหล่ก่อนกดด้วยความแรงจากนั้นก็มีวัตถุหนึ่งที่รู้สึกได้ว่าเย็นเฉียบมาจี้ที่หลัง
อึก!
อาการตอนนี้ได้เพียงแต่กลืนน้ำลายที่เหนียวลงลำคอเท่านั้นเอง ทำไมจะไม่รู้ว่าตอนนี้มีคนเอาปืนมาจี้ที่หลังของฉัน
“ตะ ต้องการอะไร?”
“…”
“ฉันถามว่าต้องการอะไรจะ จะได้หามาให้..”
“…”
ไม่มีการตอบรับอะไรแม้แต่น้อย การยืนแบบนี้ถูกจี้แบบนี้ในคอนโดที่มีระบบความปลอดภัยสูงขนาดนี้เป็นไปได้ยังไง?แต่เรี่ยวแรงตอนนี้มันค่อนข้างทำให้ตัวเองยืนไม่ค่อนมั่นคงเสียแล้ว
“อย่ายิงนะ!” เสียงที่สั่นเครือของตัวเองบอกอย่างกล้าๆ กลัวๆ อีกครั้งหนึ่ง “ ถ้าอยากได้เงินทองของมีค่ามันอยู่อีกห้องไปเอาได้เลย”
“ทำแบบนั้นทำไม?”
“หะ?”
ตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าผู้ชายคนนี้ต้องการอะไร? พูดจาช่างกำกวมแบบนี้ใครจะไปรู้เรื่องล่ะไม่ใช่ว่าคนอย่างเรเนสจ
