“ พวกเขาไม่มาแล้วล่ะ ”
“ อ้าว! ทำไมล่ะคะ ”
ฉันไม่รีรอที่จะคลายความสงสัยให้ตัวเอง ก็ไหนว่าคุณแม่ใกล้จะถึงแล้ว
“ เห็นบอกว่าติดธุระด่วนทั้งคู่เลยมาไม่ได้ ”
“ ถ้างั้นเราก็กลับกันไหมคะ หนูหิ้วท้องไปกินที่คอนโดก็ได้ ”
ฉันรีบเสนอความคิดเพราะคิดไปคิดมาก็เสียดายค่าอาหารแทน
“ แต่ผมสั่งอาหารไปแล้วหรือจะให้ผมทิ้งเงินไปฟรีๆ ”
" ไม่ๆค่ะไม่ใช่แบบนั้น กินที่นี่ก็ได้ค่ะ "
ฉันรีบปฏิเสธพร้อมกับกลืนคำพูดเมื่อครู่กลับลงไป ถึงจะแค่สองอย่างแต่จานนึงราคาก็แตะสองพันแล้วนะ
เมื่อบริกรนำอาหารเข้ามาเสริฟยังโต๊ะเราสองคนก็ลงมือทานกันอย่างตั้งใจ เอาจริงๆคือมันก็อร่อยดีหรอกนะแต่พอๆกินไปก็แอบเลี่ยนนิดนึง
“ ไม่ทราบว่าจะรับไวน์ด้วยไหมคะ ”
ไม่รู้ว่าบริกรสาวคนนั้นเดาสีหน้าฉันออกหรืออะไรแต่ก็ถามได้เหมาะเจาะมาก
“ เอ่อ....แล้วมันแก้เลี่ยนได้ไหมคะ ”
“ คะ? อ๋อได้ค่ะลุกค้าอีกอย่างถ้าทานสเต๊กเราคู่กับไวน์ก็จะทำให้ได
