บทที่16

1502 คำ

เป็นเขาไปได้ไง โอ๊ยยย! น่าอายชะมัด! เธอมั่นใจว่าตรวจสอบชื่ออาจารย์ประจำวิชาเรียบร้อยแล้วก็เป็นผู้หญิงด้วย หวายพยายามจะไม่มองหน้าธาดาเพราะตอนนี้เธอรู้สึกอับอายมาก เมื่อเช้าดันโม้ไปซะเยอะ! “ ทำไมถึงมาเรียนสาย ไม่รู้ว่าหรอว่าชั่วโมงผม ห้ามเลทแม้แต่นาทีเดียว ” ธาดาเอ่ยน้ำเสียงราบเรียบ จากสายตาห่างเหินของเขาไม่ได้บ่งบอกคนอื่นว่าทั้งคู่รู้จักกัน “ เอ่อ ขอโทษค่ะคือว่าหนู….หนู....ขึ้นรถเมล์ผิดสายน่ะค่ะ ” หวายจำใจต้องกัดฟันตอบไปตามความจริงนอกจากขึ้นผิดสายแล้วยังลงไม่ถูกอีกด้วย คำตอบของเธอได้สร้างเสียงหัวเราะให้เพื่อนๆในห้องได้แข่งกันซุบซิบเสียงดัง ต๊ายย! มาจากบ้านนอกหรือเปล่าเนี่ย ฮ่าาา!! แม้จะถูกคนอื่นหัวเราะหวายก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตายอมรับ เพราะว่าเธอมาจากบ้านนอกจริงๆ “ ไปหาที่นั่งได้แล้ว ” หวายทำตามที่ธาดาบอกแต่ระหว่างนั้นก็ยังมีเสียงซุบซิบและส่งเสียงหัวเราะดังมาไม่หยุด “ การที่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม