16 : 20 นาฬิกา ณ เชียงใหม่
สายตาคู่หวานสบตาดวงตาคู่คมที่พราวระยับด้วยความโมโห หลังจากที่เธอตื่นขึ้นมาเมื่อช่วงเที่ยง ชายหนุ่มก็ไม่ยอมให้เธอออกจากห้องแม้แต่ก้าวเดียว ใบหน้าสวยคมบูดบึ้งไปตามแรงอารมณ์ อยากจะโกรธกับเรื่องที่เขาทำเมื่อวาน แต่พอคิดให้ดีๆ เธอเองก็มีส่วนผิดที่ยอมเขา ส่วนคนที่กำลังถูกจ้องก็เอาแต่อมยิ้มไม่ยอมพูดไม่ยอมจา สายตาคู่คมได้แต่จ้องมองภรรยาหมาดๆ ด้วยสีหน้าพอใจ
ในที่สุดความในของเขาก็เป็นจริงเสียที ส่วนความฝันอย่างที่สองของเขาก็คือหาทางให้หญิงสาวแต่งงานกับเขาให้เร็วที่สุด
“พรุ่งนี้อรจะกลับบ้าน”
“จะรีบกลับไปทำไมล่ะครับ หนูอรบอกพี่เองไม่ใช่หรือครับว่าจะอยู่กับพี่อาทิตย์หนึ่ง”
“อรจะกลับ”
พินทุอรตอบสั้นอย่างเอาแต่ใจ ใบหน้าแต้มไปด้วยความอับอายเมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขา ที่แย่ไปกว่านั้นมันเป็นการไม่สมควรเป็นอย่างยิ่งที่เขากับเธอจะทำเรื่องไม่ดีไม่งามกันในห้อง
