“ไม่แล้ว แต่ฉัน...” หญิงสาวตอบเสียงสั่น ตอนนี้เธอไม่รู้สึกเจ็บแม้แต่น้อย แต่กลับรู้สึกเสียวซ่านกับการแนบชิดนี้มากกว่า คาร่าค่อยๆ สัมผัสถึงความซาบซ่านปนวาบหวาม เมื่อไกรวินเริ่มขยับตัวเคลื่อนไหวน้อยๆ บนกายเธอ ใบหน้าคมเข้มโน้มลงมาจุมพิตแก้มของเธออย่างปลอบประโลม “จะให้ผมหยุดหรือเปล่า” ไกรวินเอ่ยถามเสียงกระเซ่า แต่มือและปากยังคงป่วนเปี้ยนอยู่บนร่างงามพร้อมขยับเอวเคลื่อนตัวเล็กน้อย ทำเอาคนใต้ร่างร้องครางออกมากับการขยับแทรกลึกของเขา พร้อมกับขยับสะโพกกลมกลึงขยับตามเลียนแบบตามความต้องการของร่างกาย “งั้นผมไม่เกรงใจแล้วนะ” “แล้วที่ทำอยู่นี้เขาเรียกว่าเกรงใจหรือไงนายไกร!” คาร่าถามกลับเสียงเขียว นี่ขนาดเกรงใจเธอ เขายังรุกรานเธอถึงขนาดนี้ แล้วถ้าไม่เกรงใจมันจะขนาดไหนกัน ไอ้คนบ้า! โรคจิต ทั้งหื่นทั้งลามก ใบหน้าสวยเฉี่ยวเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าคมเข้มอย่างแค้นๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะตอนนี้เธอก็ต้อง