“จะลุกไปไหนล่ะคาร่า อยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าผมเป็นอย่างที่คุณพูดหรือเปล่า ผมก็กำลังจะพิสูจน์ให้คุณเห็นอยู่นี่ไง แล้วนั่นคุณจะเดินหนีผมทำไม”
“ท่าทางของนายมันไม่น่าไว้ใจน่ะสิ”
“ไม่น่าไว้ใจเหรอ ผมเนี่ยนะไม่น่าไว้ใจ คิดผิดคิดใหม่ได้นะคาร่า” ชายหนุ่มพูดพลางก้าวเท้าเดินตรงเข้าไปหาร่างสูงโปร่งที่กำลังถอยเท้าหนีเขา จนตอนนี้แผ่นหลังบางแนบไปกับฝาผนังห้องอาหารไปแล้ว
“ถอยออกไปนะ นายจะเดินเข้ามาหาฉันทำไม”
คาร่าร้องแว้ดเมื่อชายหนุ่มเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ ลำแขนทั้งสองข้างยื่นออกมาค้ำไปยังฝาผนังห้องแถมยังชะโงกหน้าเข้ามาหาเธออีก ผู้ชายคนนี้กำลังคิดไม่ซื่อกับเธออย่างไม่ต้องสงสัย
“เอาหน้านายออกไปเดี๋ยวนี้นายไกร”
ไกรวินไม่พูดอะไร ชายหนุ่มตัดสินใจโน้มตัวลงเล็กน้อยพร้อมกับช้อนร่างสูงโปร่งขึ้นมาอุ้ม แล้วก็ก้าวเท้าเดินตรงไปยังห้องนอนของเขาที่ตอนนี้หญิงสาวในอ้อมกอดยึดเป็นห้องนอนของเธอเมื่อคืน แรงทุบจากมือเล็ก
