มือเล็กของเธอค่อยๆ ล้วงลงไปที่กระเป๋ากางเกงของฐานทัพ ด้วยหัวใจที่เต้นถี่ ราวกับว่ามันกำลังจะระเบิดออกมาด้านนอก ความตื่นเต้นทำให้มือไม้สั่นไปหมด ฐานทัพเองก็รับรู้ได้ว่าอบเชยนั้นประหม่าอยู่ไม่น้อย จะไม่ให้ประหม่าได้ยังไง ในเมื่อตอนนี้ความเป็นชายเขามันดันผงาดขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาเองก็ควบคุมสัญชาตญาณของตัวเองไม่ได้เลย ทุกครั้งที่เธอแตะเนื้อต้องตัวเขา ท่อนเอ็นก็เตรียมพร้อมที่จะสู้ศึกในทันที นี่แค่เฉียดๆ ก็ผงกหัวใส่จนอบเชยถลึงตาใส่แล้ว อย่าว่าแต่แค่เฉียดเลย แค่มายืนใกล้ๆ กลิ่นกายหอมๆ โชยเข้ามาในโสตประสาทสัมผัสของเขา มันก็ทำให้เขาอยากเข้าไปซุกไซร้ให้หายอยากแล้ว
“อื้ม...” เสียงครางในลำคอของเขา เรียกสายตาของเธอให้ตวัดมองค้อน ด้วยความไม่พอใจ แม้มันจะเป็นเสียงที่เบาเพราะพยายามข่มเอาไว้ แต่คนที่อยู่ใกล้ๆ เขา อย่างอบเชยกลับได้ยินมันชัดเจนจนต้องปรามด้วยสายตาแทน
“หึๆ” คนกวนแค่นหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่
