“คุณรออยู่บนรถครู่หนึ่งนะ ฉันลงไปซื้อข้าวต้มก่อน รับรองร้านนี้ถูกหลักอนามัย” หลังจากที่อยู่กับคามินมาหลายสัปดาห์ ทำให้ยี่หวารับรู้ได้ถึงหลักโภชนาการของชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อเรื่องความสะอาดและเครื่องปรุงรสเหมือนคุณหมอทั่วไป
“อืม” ร่างสูงเอนตัวพิงเบาะรถยนต์ ตาเรียวหลับตาลงด้วยความอ่อนเพลียหลังจากที่เขาเสียเลือดไปมาก อาการปวดแผลเริ่มรุนแรงขึ้นจนชายหนุ่มต้องกัดฟันข่มความเจ็บเอาไว้
“เดินไหวไหม” เมื่อรถยนต์คันหรูจอดสนิทที่ลานจอดรถ ร่างบางหันไปสะกิดถามคุณหมอหนุ่มที่เผลอหลับไปตั้งแต่เธอแวะซื้อข้าวต้มให้กับเขา
ยี่หวาไม่รอช้าเธอรีบเดินลงจากรถมาเปิดประตูให้กับชายหนุ่มอีกครั้ง ความรู้สึกผิดถาโถมเข้ามาภายในจิตใจ ถึงแม้ว่าชายหนุ่มจะเคยทำเรื่องไม่ดีกับเธอมาก่อนก็ตาม แต่ด้วยความเป็นมนุษย์ทำให้เธออยากรับผิดชอบกับการกระทำของตัวเอง
“ไม่ต้อง”
“ไม่งั้นให้ฉันไปส่งคุณที่บ้านดีไหม”
“ไล่?” ใบหน้าหล่อเหลาตั้งท
