แผนการช่วยเหลือ

1276 คำ
“ทำไงดีวะ นี่มันแย่มากเลย” คิดแล้วเขาก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ปล่อยให้เธอร้องไห้เสียให้พอ พร้อมกับหาทางวางแผนเพื่อไม่ให้เธอตกเป็นของท่านทรงกรชในคืนนี้ “มันเป็นเรื่องที่เธอไม่เต็มใจ” เขาครุ่นคิดถามตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะส่งคลิปที่ถ่ายได้ให้เจ้านายหนุ่ม จากนั้นก็โทรหาทันที “เป็นอย่างที่คิดเลยครับ ตัดสินอะไรในสิ่งที่เห็นไม่ได้ เท่าที่ผมตามสืบกับคนในงาน น้องวีที่นายรู้จัก เป็นลูกเลี้ยงของนายวิชิต เลขานักการเมืองคนหนึ่ง มันกะจะเอาลูกไปขายกิน คืนนี้มันกะจะส่งเธอให้เป็นเมียท่านทรงกรช” “ไอ้เหี้ยนี่แมงดาชัดๆ” เสียงเจ้านายสบถด่าอย่างเหลืออด “ใช่ ผมได้ยินเธอทะเลาะกับมัน แมงดาชัดๆ เกาะลูกกิน ดูคลิปที่ผมส่งให้หรือยัง” “ดูแล้ว ไม่คิดว่าจะเจอน้องในงานแบบนี้ เชนทร์ฉัน...” “ผมเข้าใจความรู้สึกของนาย ยิ่งได้ยินเรื่องที่รู้มา ยิ่งสงสารมันทำเป็นกระบวนการ เกาะลูกกินแบบนี้มาหลายปีแล้ว” “วิชิตเหรอ เมียมันชื่ออะไร” “มารินทร์ครับ เป็นม่ายผัวตาย แล้วไอ้วิชิตนี้ผัวใหม่ เอาลูกเลี้ยงมาไต่เต้าเพื่อให้ตัวเองมีวันนี้” “ทำไมฉันต้องมาได้ยินอะไรแบบนี้ด้วยวะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเด็กนั่นแต่” “ผมฟังแล้วก็ทนไม่ได้ นายจะให้ผมทำยังไงต่อ แล้วไหนจะเด็กสาวคนอื่นๆ” “ดูแล้วคนอื่นๆ คงเต็มใจ เห็นสีหน้ายิ้มแย้มดี ยกเว้นน้องวี” “นายถามตัวเองนะครับ ถามใจตัวเอง แค่เจอเธอวันแรกยังรู้เลยว่าตกนรกขนาดนี้” “ดูกันไป ดูอยู่ห่างๆ นะเชนทร์” “ถ้ามันหลอกล่อจนน้องวีถูกส่งไปที่ห้องล่ะครับ” “เดี๋ยวฉันจัดการต่อเอง แกดูน้องวีอยู่ห่างๆ เผลอๆ คืนนี้อาจจะได้ช่วยหลายคน” “ครับนาย” คเชนทร์เรียกว่านาย ก็เพื่อไม่ให้ใครจับได้ว่าคุยอยู่กับใคร หากเอ่ยคำว่าพ่อเลี้ยงออกมาก็มีอยู่คนเดียวในงานนี่แหละ “ไอ้แก่พวกนี้ควรตายเพราะยาพิษป้ายหัวนมให้เข็ด” “หึๆ ไม่เคยได้ยินนายด่าแบบนี้นะเนี่ย” “เอ่อ ตัณหากลับแบบนี้หัวใจวายตายบนเตียงน่าจะดี แค่นี้นะฉันมีเรื่องต้องทำ” “ครับนาย” เมื่อคุยกันเสร็จ ทั้งสองจึงได้วางสายจากกัน คเชนทร์ก็คอยสอดส่องดูมนัสวีให้อยู่ในสายตา สักพักเธอก็ออกมาจากห้องน้ำ ในสภาพที่เรียบร้อยขึ้น เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ เหมือนเรียกกำลังใจให้ตัวเอง ก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะของท่านทรงกรช ช่วงเวลาเดียวกันนั้น พ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ก็มีวิธี ที่จะทำให้สาวๆ พวกนั้นรอดพ้นจากนรกของตาแก่ได้ แต่อาจจะทำได้ไม่บ่อยนัก และบางคนอาจจะเต็มใจทำเพื่อหาเงิน ทว่าบางคนอย่างมนัสวีคงไม่ได้เต็มใจ ครั้นเขาจะเดินเข้าไปช่วยตรงๆ ก็คงจะไม่ได้ มันยังไม่ถึงเวลา “ฮัลโหล พ่อเลี้ยงสุดหล่อโทรหาพี่เหรอคะเนี่ย มีอะไรเหรอ” เสียงปลายสายเอ่ยถามด้วยความตื่นเต้นดีใจ ทั้งทักทายและถามไม่ยั้งเลยทีเดียว “คุณนายสบายดีนะครับ” “อุ้ย! อย่าเรียกคุณนาย เรียกคุณพี่ก็พอ อายุเราก็ไม่ได้ห่างกัน” “แต่ผมเด็กกว่าคุณพี่สิบกว่าปีนะครับ” “ฮ่าๆ มีอะไรเหรอคะ นึกพิศวาสคนแก่ขึ้นมาเหรอ เห็นสามีพี่ไม่ว่างใช่ไหมถึงได้แอบโทรมา” เธอเห็นเขาเป็นคนยังไง เป็นเพล์บอยหรือไรถึงได้แซวเช่นกัน เขาก็ยิ้มรับตามประสาคนมีมนุษย์สัมพันธ์ “แหม แซวซะอยากไปขอค่าขนมเชียว” “แบบพ่อเลี้ยง คงต้องเป็นฝ่ายแจกค่าขนมแทนล่ะมั้ง” “หึๆ ไม่หรอกครับ ผมขี้เหนียว” “แหม พี่แค่แซวเล่น ว่าแต่มีเรื่องอะไรคะ ถึงได้โทรมาตอนสามทุ่มเนี่ย” “ผมอยู่ในงานเลี้ยงที่จวนท่านทรงกรช เป็นงานปิดคุณพี่ทราบใช่ไหมครับ” “รู้ค่ะ สามีพี่ก็บอกแบบนั้น มีแต่ผู้ชาย เลี้ยงข้าวผู้ประกอบการ เขาเลยไม่ให้พี่หรือแม่บ้านคนอื่นๆ ไป” “เขาบอกพี่แบบนั้นเหรอครับ” “ทำไมเหรอคะพ่อเลี้ยง” คุณนายถามอย่างไม่ไว้ใจ “เอ่อ ผมก็ไม่อยากสร้างความร้าวฉานเลย แต่... เห็นแล้วก็ทนไม่ไหว เขาไม่ให้แม่บ้านร่วมงาน แต่ในงานน่ะเต็มไปด้วยสาวๆ ไอ้ผมน่ะมันโสด ยังไงก็ได้ ให้ก็เอา ไม่มีแม่บ้านตามมาวีนทีหลัง แต่นายๆ ทั้งหลายเนี่ย” “พ่อเลี้ยง! จริงเหรอเนี่ย! ไอ้แก่พวกนั้นมัน...” “ใจเย็นนะครับ อาจจะไม่มีอะไรก็ได้” “หนอย! นี่รู้เห็นเป็นใจกันทั้งนายกับลูกน้อง” “ธรรมดาของผู้ชายน่ะครับ” “ไม่ธรรมดาหรอก ลับหลังคิดแต่จะมีอีหนู แต่พ่อเลี้ยงพูดเรื่องจริงใช่ไหม” “ผมจะวีดีโอคอลให้คุณพี่ดู เผื่อว่าจะช่วยอะไรได้บ้าง” ว่าแล้วเขาก็เปิดกล้องหันเข้าไปในงาน มองจากระยะไกลก็เห็นแล้ว ว่ามีสาวๆ นั่งอยู่ด้วย “ตายจริง ไอ้... ไอ้แก่ พ่อเลี้ยง พี่จะทำยังไง จะไปตบทั้งไอ้ทั้งอีเลย” “ใจเย็นๆ นะครับ เด็กๆ น่ะเขาถูกบังคับมา เขาหาเงิน แต่ผัวๆ ทั้งหลายเนี่ย คุณพี่จะใจร้อนไม่ได้” “แล้วพ่อเลี้ยงจะให้พี่ทำยังไง พี่จะไปเดี๋ยวนี้” “อย่าเพิ่งสิครับ ถ้าคุณพี่จะมา เอ่อ ฝากบอก... คุณนายท่านรอง คุณนาย ส.ส. ท่านอื่นด้วยนะครับ กำลังเราเยอะมีชัยไปกว่าครึ่ง” “ใช่ มันต้องรู้กันให้หมด เอาให้อายกันไปข้างหนึ่ง แต่... พ่อเลี้ยง พ่อเลี้ยงได้อะไรจากการบอกพี่” “ผมไม่ได้อะไร นอกจากความเมตตาที่คุณพี่จะมีให้ผมเท่านั้นก็พอ” พูดจาพาทีเสียเหลือเกิน คารมเกินร้อย คุณนายคิด “พี่อยากเมตตาพ่อเลี้ยงมากเลยค่ะ แต่พี่มีผัวแล้วพี่ก็รักไอ้แก่นั่น แต่พ่อเลี้ยงก็น่ากิน น่าเคี้ยวนะ” นี่พูดเล่นหรือพูดจริงเนี่ย เขาคิด “หึๆ ผมเปล่าหมายถึงแบบนี้” พ่อเลี้ยงหนุ่มถึงกับหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ “พ่อเลี้ยงอยากได้อะไร บอกพี่ พี่จะหามาให้ ขอแค่จับไอ้แก่นั้นได้คาหนังคาเขา” “รับปากผมแล้วนะครับ ห้ามลืมล่ะ แต่ยังก่อนครับ วันนี้ผมจะให้คุณพี่จัดการผัวๆ ของคุณพี่เสียก่อนที่จะพากันไปจบที่ม่านรูดที่ไหนสักแห่ง เมื่อนั้นมันจะไม่ทัน” “พี่จะไปเดี๋ยวนี้” “มาเงียบๆ นะครับ รบกวนรีบมานิดนึง” “ค่ะๆ แค่นี้นะเดี๋ยวพี่เตรียมตัว” “ครับ ผมจะรอ” “นี่ถ้าพี่โสด พี่คงเข้าใจว่าพ่อเลี้ยงอยากเคลมพี่นะเนี่ย” “หึๆ ผมก็ชอบนะครับกระดังงาลนไฟเนี่ย แต่ผมก็เหมือนผัวๆ ของคุณพี่นั่นแหละ เด็กๆ มันทำให้เลือดลมไหลเวียนดี” “หมั่นไส้จริงเลย ดีนะที่โสด แค่นี้นะคะแล้วเดี๋ยวเจอกัน” “ครับ” จบคำเขาก็เป็นฝ่ายวางสายก่อน พร้อมกับยิ้มกริ่มเจ้าเล่ห์ มองไปที่โต๊ะกลางวีไอพี คราวนี้เขาจะยืนดูอยู่ห่างๆ ชมความหายนะของไอ้เ*******ูทั้งหลายที่นอกใจเมีย ดูซิว่าจะทำหน้ายังไง “ฉันนี่มันฉลาดไม่เบา” เขายังชมตัวเองอีกแน่ะ “ผมชอบแผนพ่อเลี้ยงมากครับ ดีนะครับที่กว้างขวางรู้จักคุณนายและมีเบอร์โทร”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม