ตอนที่6 เป็นข่าว/2
1211 คำ
“ถ้าปล้ำเป็นเมียได้ ก็หนีพี่ไม่พ้นหรอก” เขาแนะวิธีลัดให้
“คนอย่างฉันไม่สิ้นท่า จนต้องปล้ำผู้หญิงหรอก”
ภูผายักไหล่ ปัดสายตาใส่น้องชายที่บังอาจมาดูถูกความสามารถของพี่ชาย คนอย่างเขาไม่มีวันใช้วิธีนั้นมัดผู้หญิงให้แต่งงานด้วยเด็ดขาด
“ผมรู้ว่าพี่ภูเก่ง แต่ยายหนูนิดร้ายแบบนั้น ต้องจับปล้ำถึงจะยอม” เวหาไม่วายยุอีก
“คิดหรือว่าผู้หญิงอย่างหนูนิดจะยอมสิ้นฤทธิ์เพียงแค่ถูกปล้ำ”
ภูผารู้นิสัยณิชชาดีว่าอีกฝ่ายไม่ใช่ผู้หญิงหัวโบราณ มีหรือจะยอมแต่งงานกับผู้ชายเพราะถูกเขาพรากพรหมจรรย์ หากไม่สมยอมณิชชาคงหาโอกาสฆ่าเขาหลังจากนั้น ถ้าจะทำให้เธอสยบก็ต้องสยบด้วยหัวใจไม่ใช่การบังคับ
“พี่ภูก็ต้องทำให้ยายหนูนิดรักพี่สิครับ”
“พี่ทำแน่ และกำลังจะทำเร็วนี้ด้วย แกก็หาทางหลบหน้าหนูนิดจนกว่าพี่จะปราบพยศเธอได้ ไม่อย่างนั้นหนูนิดคงใช้วิธีปล้ำแกเพื่อจะได้ไม่ต้องแต่งงานกับพี่แทน” เขาขู่น้องชาย
เวหาห่อไหล่ทำท่าขนลุก “บรื๋อ ยายหนูนิดน่ากลัวชะมัด ผมว่าเขาทำแน่ถ้าหมดหนทาง”
ชายหนุ่มกลัวใจยายตัวแสบไม่น้อย ด้วยรู้ฤทธิ์ความร้ายกาจมาตลอดหลายปีนี้ ผู้หญิงทั่วไปเวลาเขาเบื่อเขาก็สลัดทิ้งได้แบบไร้ปัญหากวนใจ แต่สำหรับณิชชาเขาพลาดตกเป็นของเธอเมื่อไหร่ หมายถึงตกนรกทั้งชีวิตเธอไม่ยอมปล่อยเขาลอยนวลแน่ แค่คิดเวหาก็เสียวสันหลังวาบ
“พี่ชายผมทั้งหล่อทั้งเท่ ผู้หญิงอย่างยายหนูนิดโชคดีแค่ไหนแล้ว อย่ามาเบียดเบียนผมเลย ขอลาขาด”
“แกชอบเบียดเบียนผู้หญิงไปทั่ว พอเจอคนเบียดเบียนมั่งทำเป็นกลัว ระวังเถอะสักวันแกจะต้องไล่ตามผู้หญิงสักคน เพราะเขาไม่ต้องการแก” ภูผาทำนายอนาคตน้องชาย
“คนอย่างผมไม่มีวันไล่ตามใครหรอกครับ ระดับนี้มีแต่ผู้หญิงวิ่งตาม” เวหายักไหล่ แบมือด้วยความมั่นในตัวเอง
“เออ แล้วพี่จะรอดู” ภูผาส่ายหน้า ก่อนจะเอ่ยว่า “เย็นนี้ไปหาไรดื่มกัน ชวนเมฆกับตะวันไปด้วยนะ ได้ข่าวว่าลงมากรุงเทพ พรุ่งนี้พี่จะไปดูงานที่รีสอร์ตแล้วกว่าจะได้เจอกันอีกนาน”
“โอเคครับ เดี๋ยวไปร้านประจำของเรากัน”
ทุกเดือนสี่หนุ่มจะนัดไปดื่มกันประสาพี่น้องที่ร้านประจำ ก่อนจะแยกย้ายกันไปทำงานและนัดพบกันอีกในครั้งต่อไป
ภูผากลับมาทำงานที่รีสอร์ตดาวล้อมเดือนได้หนึ่งอาทิตย์ ก็ได้ผู้ช่วยคนใหม่ดีกรีนางเอกสาวดาวรุ่งส่งตรงมาจากผู้เป็นปู่ของเขา ซึ่งตอนนี้มานั่งทำหน้าหงิกในห้องทำงานของเขาหลังจากลงจากเครื่องบินส่วนตัว
“ขอบอกนะคะว่านิดไม่ได้เต็มใจมาช่วยงานพี่ภู คุณพ่อท่านสั่งให้นิดมา”
“อืม หนูนิดไม่เต็มใจ แต่พี่เต็มใจนะ”
ภูผามองใบหน้าบึ้งจัดของณิชชาด้วยแววตาขบขัน ใครจะคิดว่าเธอเต็มใจ ดูสิ... ทำหน้าเหมือนลิงอมกะปิแบบนี้
“เพราะภาพบ้าๆ นั่น ทำให้คุณพ่อสั่งให้นิดงดออกสื่อ ให้มาเก็บตัวที่นี่ คุณปู่เลยให้นิดมาช่วยพี่ภูทำงาน จะได้ทำตัวให้มีประโยชน์”
ณิชชาหน้าบึ้งหนักเมื่อได้ยินคำพูดกวนๆ ของเขา พาลอาละวาดหนักด้วยความขุ่นใจ
“ก็ดีแล้วนี่ ทำตัวให้มีประโยชน์บ้าง ไม่ใช่ทำตัววุ่นวายแบบที่ทำประจำ”
“บ้า นิดไม่ได้ทำตัววุ่นวายนะคะ” เธอแหวใส่
“ก็ใครไปวุ่นวายกับนายวินด์ จนทำให้งานเขาเสีย ความวัวไม่ทันหายความควายตัวเป้งเข้ามาแทรก ยายจูนกับยายแนตตี้ เขาให้ข่าวว่าหนูนิดไปตามหึงเขากับวินด์ถึงสตูดิโอของวินด์ นักข่าวเอาไปลงข่าวกันเกรียว”
ณิชชาไปสร้างเรื่องป่วนจนเกิดข่าวใหญ่โต เมื่อตามไปราวีนางแบบสาวถึงสตูดิโอของเวหา ทำให้การทำงานวันนั้นล่ม สองนางแบบดังไม่ยอมปล่อยให้เรื่องเงียบให้สัมภาษณ์นักข่าวว่าณิชชาเป็นคนหาเรื่องก่อน ข่าวการหมั้นหมายก็ยังไม่คืบหน้า ทำให้เกิดกระแสวิจารณ์ว่าณิชชาจะหมั้นกับหนุ่มคนไหนของตระกูลนี้กันแน่ คุณจักรโมโหลูกสาวที่ขยันสร้างเรื่องเลยสั่งให้มาเก็บตัวที่รีสอร์ตดาวล้อมเดือน คุณอาทิตย์จึงใช้โอกาสนี้ขอให้ณิชชามาช่วยงานภูผาแทนผู้ช่วยคนเดิมที่งานล้นมือ เปิดโอกาสให้สองหนุ่มสาวได้อยู่ใกล้ชิดกัน เผื่อจะเกิดรักใคร่ชอบพอกันขึ้นมาในบรรยากาศแสนรื่นรมย์ของเกาะดาวล้อมเดือนแห่งนี้
“ก็ใครใช้ให้ยายสองตัวนั่นมาให้ท่าพี่วินด์ก่อนล่ะ ขนาดคนอยู่เต็มสตูมันยังแหกแข้งแหกขา แอ่นอกอวดนม ทำตาวิบวับแทบจะแก้ผ้าถ่างขารอพี่วินด์มาเสียบ”
เรื่องปากร้ายณิชชาไม่เป็นรองใคร ภูผาถึงกับกุมขมับส่ายหน้ากับวาจาเราะรายของหญิงสาว แม้จะได้ยินอยู่บ่อยครั้งแต่ไม่เคยชินหูสักที
“ไปว่าเขาเสียหาย พอเถอะพี่ไม่อยากฟัง” ภูผาโบกมือห้าม
“ก็มันจริงนี่คะ พี่ภูไม่เห็นตอนยายแนตตี้มันยั่วพี่วินด์ มันแอ่นอกแบบนี้ ก้มตัวต่ำแบบนี้ แล้วยังทำตาแบบนี้”
ณิชชาแกะกระดุมเสื้อออกสองเม็ดจนเห็นขอบบราเซียร์ แล้วแอ่นหน้าอกย่อตัวต่ำมองเห็นร่องอกอวบ แล้วทำตาปรือหวานเยิ้มเลียนแบบท่าทางของศัตรูหัวใจให้ภูผาดู โดยลืมคิดว่าคนเห็นจะนิ่งอึ้งตะลึงกับความขาวอวบของทรวงงาม อารมณ์หงุดหงิดไม่คิดอะไรมากทำให้ณิชชายังคงพล่ามต่อไปพร้อมทำท่าประกอบ
“ส่วนยายจูนนะ มันถลกกระโปรงจนแทบจะเห็นขอบกางเกงใน แหกแข้งแหกขา ถ่างขาอ้าซ่า แบบแมงวันบินไปตีลังกาสามตลบยังมีพื้นที่เหลือ แบบนี้ๆ”
คนพูดถลกกระโปรงวาดขาไปมาจนกระโปรงสะบัด เห็นเรียวขายาวขาวผ่องราวกับไข่มุก ยั่วสายตาคนมองจนกลืนน้ำลายฝืดคอ เจ้าตัวยังไม่รู้ว่ากลายเป็นนางยั่วแทนคนที่ตัวเองว่า ยังคงสาธิตท่าทางประกอบคำพูดไปหลายท่ากว่าจะรู้ว่าเผลออวดทรวดทรงให้ผู้ชายมองก็ถูกเขามองจนจำได้หมด
“พี่ภู!”
ณิชชาแหวใส่ รีบกลัดกระดุมตลบกระโปรงลงมา แสร้งทำเสียงดุคนมองกลบความอายของตัวเอง เธอโมโหจนลืมตัวเผลอทำท่าเลียนแบบคนที่ตัวเองว่า ลืมคิดไปว่าเปิดเผยเนื้อตัวให้ภูผาจ้องดู ด้วยสนิทสนมกันแต่เด็กเลยไม่ทันนึกว่าเขาและเธอต่างสถานะกัน
- ผู้เขียน
