พิชิตดวงใจนายคาวี

"ชุดนี้แน่นะ" พลอยขวัญสาวน้อยร่างบอบบางที่อวบอึ๋มเฉพาะบางจุด กำลังยืนหมุนตัวไปมาอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ภายในห้องลองชุดเพื่อดูชุดที่ถูกใส่อยู่บนตัวเธอเองด้วยอาการขาดความมั่นใจ ด้วยชุดนี้มันเป็นชุดเดรสที่สั้นมากจนเกือบเห็นแก้มก้นของเธอและด้านบนก็เป็นสายเดี่ยวดูโล่งๆหน้าอกหน้าใจไปหมด "ใครเขาก็แต่งแบบนี้กัน นี่เดี๋ยวออกไปซื้อจีสตริงมาใส่ข้างในนะรับรองเลย คืนนี้ผู้ชายทั้งผับมองเธอเป็นตาเดียวกันหมดแน่ๆ" มาริษาที่อยู่ในชุดแบบเดียวกับพลอยขวัญยืนหมุนตัวไปมาเช่นกันเพื่อดูตัวเอง พร้อมในหัวที่กำลังคิดถึงความสนุกในคืนนี้ที่เธอกับพลอยขวัญจะไปฉลองกันในวันที่เรียนเกือบจนนี้ "ครูเพียงรู้เข้าตามมาตีก้นลายแน่ๆ" พลอยขวัญเปลี่ยนชุดกลับตามเดิมทันที พร้อมกับนึกถึงผู้เป็นแม่ที่เป็นคุณครูเจ้าระเบียบที่ดุมากๆ ถ้าเกิดแม่ของเธอมารู้เข้าว่าเธอแต่งตัวแบบนี้ต้องเจอดีเข้าแน่ๆ "อย่าพูดถึงแม่เธอสิ ฉันก็กลัวเหมือนกันนะ" สองสาวพากันหัวเราะชอบใจทันทีที่พูดจบ เพราะเธอทั้งสองคนผ่านการโดนไม้เรียวของเพียงตาผู้เป็นแม่ของพลอยขวัญฟาดก้นกันมาแล้วทั้งคู่ "ไปจ่ายเงินกันเถอะ เดี๋ยวฉันจะพาเธอไปเลี้ยงเนื้อย่าง เพราะเมื่อคืนฉันดูซีรีย์เกาหลีมาน่ากินเป็นบ้าเลย" พอหัวเราะชอบใจกันเสร็จและก็เปลี่ยนเสื้อผ้ากลับมาเป็นชุดเดิมกันเรียบร้อยแล้ว มาริษาก็รีบดึงมือพลอยขวัญออกมาจากห้องลองชุดทันที ด้วยท้องของเธอร้องหิวๆจนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว "ไปซื้อจีสตริงก่อน" พลอยขวัญแอบกระซิบข้างหูเพื่อนสาวเบาๆ ก่อนจะพากันออกจากร้านเสื้อผ้าเพื่อไปกินเนื้อย่างกัน ด้วยเธอกลัวจะสวยไม่เสร็จถ้าคืนนี้ต้องใส่กางเกงในลายการ์ตูนไปฉลองวันเรียนเกือบจบ "อุ้ย ลืมๆ" มาริษาที่รีบพาพลอยขวัญเดินไปที่ร้านชุดชั้นในทันที และก็ยังพาไปแวะอีกสองสามร้านเพื่อซื้อเครื่องประดับกับน้ำหอมกลิ่นใหม่อีกด้วย เพราะเธอกับพลอยขวัญก้าวเข้าวัยผู้ใหญ่เต็มตัวแล้วอะไรหลายๆก็ต้องเปลี่ยนแปลงกันบ้าง และอีกสามเดือนก็จะเรียนจบอย่างสมบูรณ์ยังไงเสียเมื่อก้าวเข้าวัยทำงานก็ต้องมีโอกาสได้ออกมาเที่ยวกันอีก มีของแบบนี้ติดตัวกันไว้ก็ไม่เสียหายอะไร พลอยขวัญเองก็พลอยสนุกไปกับเพื่อนของเธอด้วย เพราะถึงแม้จะมาห้างสรรพสินค้านี้บ่อยแทบจะทุกอาทิตย์ แต่ก็ไม่เคยซื้ออะไรที่แปลกใหม่พวกนี้เลย "ขวัญเป็นอะไรหรือเปล่า" มาริษาที่ลงจากรถแท็กซี่พร้อมกับพลอยขวัญออกเดินจากตรงที่ลงจากรถเพื่อจะเข้าผับไปแล้วหลายก้าว แต่ทว่าเพื่อนของเธอกลับไม่ยอมเดินทำให้เธอต้องเดินย้อนกลับมาดูอีกครั้ง "ตื่นเต้นจังเลยมายด์" พลอยขวัญเงยใบหน้าที่แต่งแต้มมาอย่างสวยงามขึ้นมองผับขนาดใหญ่ตรงหน้า พร้อมกับมือที่กำลังเย็นเฉียบยกขึ้นแนบแก้มของตัวเอง ตลอดเวลาที่จากบ้านมาเรียนในเมืองใหญ่นี้เธอไม่เคยมาเที่ยวสถานที่อะไรแบบนี้เลย "ฉันก็เหมือนกัน" มาริษาเงยใบหน้าขึ้นมองแสงสีอันสวยงามของผับที่เป็นตึกห้าชั้นขนาดใหญ่ตามพลอยขวัญ เธอเองก็ไม่เคยมาเที่ยวสถานที่แบบนี้เลยเหมือนกันอาจจะมีเคยเที่ยวบ้างก็แค่ร้านเหล้าเล็กๆแถวบ้าน "กลับกันก่อนดีไหม" พลอยขวัญเริ่มจะใจไม่สู้เพราะเมื่อละสายตาจากผับมองไปรอบๆก็ต้องพบกับผู้คนมากมาย และผู้คนมากมายก็กำลังมองมาทางเธอ สายตาเหล่านั้นทำเอาเธอรู้สึกเย็นวูบวาบไปทั้งตัวเหมือนจะล้มลงจากรองเท้าส้นสูงที่ใส่อยู่ เพราะชุดที่ใส่มามันแทบจะไม่ปิดอะไรจากสายตาของใครๆ "แต่งตัวจัดเต็มมาขนาดนี้เนี้ยนะ" มาริษากำลังเริ่มเสียดายค่าชุดเดรสที่จ่ายไปเพราะเธออุตส่าห์เอาเงินค่าขนมทั้งหมดของเดือนนี้ไปซื้อมา ถ้ามันจะไม่ได้ไปโชว์ต่อสายตาของใครเลยมันคงเป็นการลงทุนแบบเสียเปล่าแน่ๆ เธออุตส่าห์ยอมอดก็น่าจะได้โชว์ความสวยต่อใครๆบ้าง "งั้นแค่เข้าไปดูแล้วรีบออกมานะ" พลอยขวัญก้มมองดูชุดสวยของตัวเองอยู่สักพักเพื่อตัดสินใจ เพราะเธอเองก็ไม่ต่างจากมาริษาที่เอาเงินค่าขนมที่ทางบ้านส่งมาให้เอาไปซื้อชุดนี้มา "อืม" สองสาวจับมือกันแน่นแล้วพากันเดินเข้าไปในผับขนาดใหญ่ ด้วยใจที่กำลังเต้นโครมครามด้วยความตื่นเต้นทั้งแสงสีที่กำลังสาดส่องเข้ามาในดวงตา และทั้งนี่เป็นครั้งแรกที่ได้มาเยือนสถานที่แบบนี้ "ของที่ให้เตรียมไว้พร้อมหรือยัง" ภายในห้องทำงานขนาดใหญ่ที่อยู่บนชั้นห้าของผับขนาดใหญ่ใจกลางเมือง ซาบิตเจ้าของที่นี่กำลังเรียกลูกน้องมาถามเพื่อเตรียมความพร้อมในการต้อนรับพ่อค้าย****์รายใหญ่ "ไม่ครบชิ้นหนึ่งครับ" ลูกน้องที่มีหน้าที่เตรียมสาวบริสุทธิ์หรือสินค้ารีบรายงานซาบิตผู้เป็นเจ้านายทันที เพราะถ้าชักช้าซาบิตอาจจะเอาปืนกรอกปากเขาแทนคำพูดที่เขาจะพูดออกไป "มึงล้อกูเล่นใช่ไหม" ฝ่ามือของซาบิตผู้เป็นดั่งราชาของผับนี้ตบลงกับโต๊ะทำงานตัวใหญ่เต็มแรงจนเกิดเสียงดังสนั่นลั่นห้อง เพราะสิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือการที่ลูกน้องทำงานไม่ได้ดั่งใจ "แขกเพิ่งจะมาเพิ่มจำนวนกะทันหัน พวกผมหาไม่ทันครับ" ชายร่างใหญ่ที่พกทั้งปืนทั้งมีดเอาไว้เต็มเอวกางเกงขยับถอยหลังหนีทันที ด้วยในใจกำลังกลัวซาบิตจะมอบความตายให้ "ไม่ได้นะนายท่าน เราจะส่งของขาดไม่ได้นะ" ชีรีนหญิงสาวสวยในตาแขกคู่ขาและผู้ร่วมหุ้นรายใหญ่ของซาบิตค้านขึ้นทันที ด้วยอำนาจของคนที่มาขอซื้อสินค้าในวันนี้ค่อนข้างมีมาก ผับนี้อาจจะโดนผลกระทบรุนแรงถ้าเกิดไปขัดใจเขาเข้า และผลกระทบมันอาจยาวไปถึงธุรกิจมืดอีกหลายๆอย่างที่เธอกับซาบิตร่วมกันทำอยู่ "ถ้าเธอยังบริสุทธิ์เรื่องคืนนี้คงจะเรียบร้อยดี" มือหนาของซาบิตคว้าร่างบอบบางของชีรีนขึ้นมานั่งบนตักใหญ่ของเขา จับเรียวขาของเธอแยกออกกว้างจนชุดเดรสตัวสั้นของเธอเปิดสูงขึ้น แล้วเขาก็ส่งนิ้วเรียวยาวแหวกเข้าไปในกางเกงชั้นในของเธอ โดยมีโต๊ะทำงานตัวใหญ่ตรงหน้าปกปิดอยู่ "อืม" ร่างบางบิดเร้าไปทั้งตัวเมื่อนิ้วของเขาหมุนควงไปมาภายในช่องทางนุ่มนิ่มของเธอ แต่ก็ยังดีที่ไม่นานไม่อย่างนั้นเธอคงเสร็จต่อหน้าลูกน้องของเขานับสิบๆคนนี้แน่นอน "อืม มึงคิดมาว่าจะเอายังไง" ซาบิตส่งนิ้วเรียวยาวของเขาที่เลอะเทอะไปด้วยน้ำหวานของชีรีนเข้าปาก ดูดกินอย่างเอร็ดอร่อยเพื่อระงับอารมณ์โกรธของตัวเอง "วันนี้มีคนมาเที่ยวผับเยอะ เราน่าจะหาสินค้าที่ขาดได้ไม่อยาก" คนกลัวตายรีบคิดออกมาง่ายๆทันที โดยไม่สนว่าใครจะต้องมาเดือดร้อนกับเรื่องนี้ "มึงคิดว่ามันง่ายเหมือนเมียมึงยอมนอนกับมึงหรือไง" ซาบิตเริ่มโมโหอย่างเดือดดาษอีกครั้งเมื่อลูกน้องสุดโง่เขลาของเขาแทบจะไม่ใช่ความคิดอะไรเลย คนที่มาเที่ยวเหล่านั้นล้วนเป็นคนมีเงินใครมันจะยอมมาขายตัว "เราก็แค่ใช้ตัวช่วยเหมือนสินค้าชิ้นอื่นๆ ทุกอย่างก็สำเร็จแล้วนายท่าน ไม่มีสินค้าชิ้นไหนต่อต้านตัวช่วยของเราได้" "ไปเลือกให้ดี สินค้าล็อตนี้ต้องมีแต่เกรดทองคำเท่านั้น" ซาบิตค่อยๆยิ้มออกมาที่มุมปากพร้อมกับขยับนิ้วเข้าหาช่องทางนุ่มนิ่มของร่างบางที่ยังนั่งอยู่บนตักอีกรอบ ความคิดของลูกน้องเขาเริ่มเข้าท่าขึ้นมาแล้ว "อืม ออกไปให้หมดไปจัดการให้เรียบร้อยอย่าให้มีปัญหาอีก อืม" ชีรีนตวาดไล่ลูกน้องทุกคนออกจากห้องเสียงดังลั่นพอๆกับเสียงครางที่ดังของเธอ ด้วยตอนนี้เธอต่อต้านนิ้วของซาบิตไม่ไหวแล้ว และเธอก็อยากจะเปลี่ยนห้องทำงานนี้เป็นที่ร่วมรักจะแย่แล้วก่อนจะออกไปส่งสินค้าล็อตสำคัญด้วยตัวเอง ลูกน้องทุกคนของซาบิตต่างรู้หน้าที่ดีรีบออกจากห้องทันที ไม่อยู่ให้เกะกะลูกตาของเจ้านายถึงแม้ว่าซาบิตจะร่วมรักต่อหน้าลูกน้องเป็นประจำก็ตามแต่ก็กับหญิงอื่น ถ้าเป็นชีรีนจะไม่มีลูกน้องคนไหนได้เห็นด้วยเธอไม่ชอบ