“ผมว่าคุณนั่นแหละที่ต้องฟัง...คุณชาลินี”
เสียงที่ดังมาจากประตูพร้อมกับร่างสูงใหญ่ของเจ้าของเสียงก็เดินหน้าตึงออกมา สายตาคู่คมกล้ามองไปยังตัวก่อปัญหา รบกวนความสงบภายในคฤหาสน์ร้อยตะวัน
“คุณเหลียง/คุณเหลียง”
ปรัชญากับเพทายพึมพำชื่อบอดี้การ์ดหน้าโหดของพี่สาวออกมาพร้อมกัน การปรากฏตัวของผู้ชายคนนี้ทำให้พวกเขารู้สึกอึดอัด ไม่เป็นตัวของตัวเอง ยิ่งเวลาที่บอดี้การ์ดผู้นี้โกรธด้วยแล้ว ก็ยิ่งน่ากลัวเข้าไปใหญ่
“ยังไม่นอนหรือครับคุณเหลียง” ปรัชญาถามเสียงเกรงใจ
“ถ้าผมนอนหลับไปแล้ว คุณจะเห็นผมยืนอยู่ตรงนี้หรือครับคุณปรัช”
เหลียงเหว่ยถามกลับเสียงเข้มเล็กน้อย ถ้าเขานอนแล้วจะมายืนอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร แค่นี้ก็จะมาถามอีก นี่ถ้าเป็นลูกเป็นหลาน จะลงโทษให้หนัก แต่เพราะหนุ่มน้อยคนนี้เป็นน้องของเปรมมิกา เขาเลยทำอะไรไม่ได้มาก
“นั่นสิครับ ผมนี่ก็บ้า...ถามอะไรออกไปโดยไม่คิดให้ดีก่อน”
“ผมไม่ได้โทษคุณ พรุ่งน
