อาไม่ไหวแล้ว

1217 คำ
เป็นไปตามที่คิดไว้ไม่มีผิด ไม่ถึงอึดใจเจ้าก้อนกลมๆ ก็วิ่งเข้ามากระแทกขาเรียวขณะที่เธอก้มๆ เงยๆ อยู่ในคอกนอน แล้วก็ลงไปนั่งก้นจ้ำเบ้าเสียเอง ไม่ร้องไห้ ซ้ำหัวเราะดังขึ้นกว่าเดิมอีก ข้ามฟ้าหันไปมองก็พบกับเจ้าหมูอ้วนตัวขาวว่อก เหลือแต่ลูกตาโดดเด่น พ่อหมูที่เดินตามมาพร้อมขวดนม แพมเพิร์ส กับเสื้อผ้าเจ้าตัวแสบก็มีสภาพไม่ต่างกัน “ลูกหมูของแม่ตกกระป๋องแป้งมาเหรอคะ” ข้ามฟ้าจับลูกพลางย่อตัวลงนั่งขัดสมาธิ ท่องธาราลงมานั่งข้างๆ ช่วยคนเป็นแม่ใส่เสื้อผ้าให้ลูก ท่องธารายื่นขวดนมให้ลูก เจ้าตัวเล็กรับแล้วทิ้งตัวลงนอนดูดนม อีกมือควานหาตุ๊กตาเน่า พอเจอก็เอามากอดในซอกแขน ยีหูยาวๆ นุ่มๆ ของเจ้าตุ๊กตาหมา ตาปรือลงเรื่อยๆ “นี่ละน้า ห่วงเล่น นอนแป๊บๆ ก็ตื่นเลยง่วงอีก” ข้ามฟ้าก้มลงไปกัดพุงกะทิของลูกเบาๆ ข้ามฟ้าเหลือบตามองท่องธารา เวลาที่ลูกหลับเป็นช่วงเวลาที่ไม่น่าไว้ใจไปเสียแล้ว เขามองสบตาเธอ ประกายในดวงตาของเขาและรอยยิ้มมุมปากดูมีเลศนัย เขาค่อยๆ เอนกายลงนอนอีกฟากของลูก มือพาดบนขาลูก แต่ตาจับจ้องเธอนิ่ง ข้ามฟ้าเขินจนวางตัวไม่ถูก เธอตัดสินใจลุกขึ้น “อู๋นนนนน” เจ้าตัวเล็กลืมตาขึ้นเมื่อมีความเคลื่อนไหว แถมขยับที่ว่างตรงกลางให้ผู้เป็นแม่ “นี่ อู๋นนนน นี่” อุตส่าห์ปล่อยขวดนมเอามืออูมๆ แปะบนที่นอนที่เว้นให้ ท่องธาราเลื่อนสายตาจากเธอไปมองบนที่ว่างที่ลูกชายขยับให้ สื่อความหมายว่าเธอไม่ควรทำลายน้ำใจของลูก ข้ามฟ้าจึงทรุดตัวลง คลานสี่ขามาแทรกตัวนอนตะแคงบนพื้นที่แคบๆ ระหว่างลูกชายกับพ่อของลูก เพียงเท่านั้นเจ้าตัวเล็กก็ยกขวดนมมาดูดต่อ ขณะที่คนด้านหลังสอดมือเข้ามากอด เริ่มซุกไซ้ซอกคอที่ผสมด้วยกลิ่นเหงื่อของเธอ แต่มันกลับหอมยิ่งกว่ากลิ่นน้ำหอมใดๆ ที่เขาได้ดม “ปู้” จู่ๆ เจ้าหนูก็ลุกขึ้นนั่ง “ครับลูก” เขารับคำอยู่ข้างแก้มข้ามฟ้า ตัวแสบวางขวดนม แล้วปีนข้ามตัวของแม่ไปหาพ่อ ท่องธาราจึงต้องนอนหงาย กลายเป็นที่นอนของลูกที่ขึ้นมานอนคว่ำอยู่บนตัว ข้ามฟ้าขยับตัวตะแคงไปทางเขา วางแก้มแนบหัวไหล่หนา มองหน้าลูกที่ตาปรือลงเรื่อยๆ แต่พยายามฝืนไว้ มืออ้วนๆ ยกขึ้นมาวางแหมะบนหน้าแม่ “อุ๋น มะ” “หืม พอแล้ว นอนได้แล้วครับ” บอกพร้อมกับโอบกอดลูกที่อยู่บนตัวพ่อ เปลือกตาบางใสปิดลงในที่สุด ก้อนแก้มสีชมพูดึงดูดให้ผู้เป็นแม่ขยับขึ้นไปหอม ก่อนจะเงยหน้ามองชายหนุ่ม ท่องธาราอุ่นไปทั้งใจที่เธอเผื่อแผ่จมูกมาฝังบนแก้มเขาด้วย พอเจ้าตัวเล็กหลับสนิท ท่องธาราก็ค่อยๆ ประคองลูกลงนอนที่เดิม ข้ามฟ้าพลิกตัวนอนมองยอดดวงใจของเธออย่างแสนรัก ขโมยหอมอีกหลายฟอด “หันมาหอมอาด้วยค่ะ” คนด้านหลังร้องอุทธรณ์ มือพาดมาวางบนเอว ส่วนอีกมือเท้าศีรษะขึ้นมองแม่ลูก ข้ามฟ้าหันมาหาเขา คุณพ่อเจ้าเล่ห์ก็พลิกตัวนอนหงาย เหนี่ยวภรรยาขึ้นมานอนทับเหมือนลูกหมูเมื่อครู่ “หอมแบบเมื่อกี้น่ะ หรือจะทำอย่างอื่นด้วยก็ได้” มือหนาจับๆ ลูบๆ จนไปหยุดที่บั้นท้ายงอน จัดการบีบก้นเมียหนักๆ ร่างกายที่แนบชิดตลอดร่างและการเล้าโลมอย่างมือโปรทำให้ข้ามฟ้าต้านทานอำนาจเขาไม่ได้ เธอเท้าศอกคร่อมศีรษะเขา แนบฝีปากลงบนฝีปากของคุณอาหนุ่ม ความปรารถนากลางร่างที่แนบชิดกันกำลังฆ่าเขาอีกครั้ง เขาไม่เคยอิ่มไม่เคยพอเมื่อเป็นเธอ ผิดกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่ร่างกายเขามีลิมิต เขาขยับมือข้างหนึ่งจากบั้นท้ายขึ้นมากดศีรษะเธอไว้ไม่ให้ถอนจุมพิต เมื่อได้หอมได้จูบ ได้ลูบได้ขยำ ร่างกายก็อยากทำมากกว่านั้น “อาโต๋ เราเพิ่งจะ...” เธอถอนริมฝีปากขึ้นมาจนได้ หญิงสาวหายใจเหนื่อยหอบ เรื่องบนเตียงที่เกิดขึ้นผ่านไปยังไม่ถึงสองชั่วโมงดี เขาไม่ฟัง พลิกตัวเธอลงมานอนด้านล่าง ปากอิ่มก็ถูกเขาประทับจูบลงมา ร่างเล็กถูกตรึงจนไร้หนทางหนี มือบางลูบไล้แผ่นหลังเขาขึ้นลง ก่อนจะพักไว้บนสะโพกแกร่ง บีบแก้มก้นเขาแน่นอย่างไม่เป็นตัวของตัวเอง เข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงได้บีบก้นเธออย่างมันเขี้ยว มือเขายุ่มย่ามไปทั่ว กระทั่งข้ามฟ้ารู้สึกว่ามันสอดเข้ามาอยู่ในกางเกงของเธอ “ตรงนี้ไม่ได้ ลูกเรากำลังจำ แล้วไข่ตุ๋นก็ร้องเสียงดัง” เขากระซิบเมื่อความพร้อมของเธอหลั่งรินชุ่มมือเขา เขาอุ้มหญิงสาวที่ตัวอ่อนระทวยเป็นขี้ผึ้งลนไฟขึ้น เปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานซึ่งเป็นห้องที่ตกแต่งไว้เป็นห้องนอนของลูกชายด้วย วางร่างบางลงบนโซฟาเสร็จเขาก็ยืดตัวตรง ปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ดอย่างใจเย็น ตาคมหวานเชื่อมหากเร่าร้อนมีอำนาจสะกด รอยยิ้มหยักลึกเมื่อภรรยาตัวน้อยถอดเสื้อออกตามเขา จากนั้นก็กางเกงขาสั้น บราเซียร์สีดำตกลงบนเท้าเขา หน้าอกอวบล้นบนลำตัวอ้อนแอ้นกระชากลมหายใจหนุ่มใหญ่ เรือนร่างขาวนวลดั่งฟ้าประทานลุกยืน จรดฝีเท้าเข้าหาเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ แก้มของเธอแดงระเรื่อ ท่องธาราใจเต้นรัว เด็กในอุปการะของเขาเป็นสาวสะพรั่งเต็มตัว ความหวงแหนที่เขามีต่อเธอมันมากขึ้นโดยที่เขาเองไม่รู้ตัว จนผู้หญิงที่เขาพามาที่บ้านพากันไม่ไว้ใจเขาว่าจะจับเธอกลืนลงท้อง และหาวิธีทำให้ข้ามฟ้าเก็บข้าวของออกจากบ้านเขา ซึ่งเขาเพิ่งมารู้เอาจากแววหลังจากข้ามฟ้าหนีเขาไป ดวงตากลมโตหลุบมองกลางกายเขา เป็นครั้งแรกที่สายตาของผู้หญิงกำลังมีอำนาจเหนือเขา มือหนาเหมือนถูกบงการด้วยสายตาหวานล้ำให้ดึงกางเกงชั้นในลง เขาเกี่ยวมันขึ้นมาด้วยนิ้วและโยนไปไม่รู้ทิศ “โอ้” เขาคำรามเสียงดัง สองมือวางลงบนศีรษะทุยตรงหน้าขา “ซู้ดดดดด” ทั้งกัดฟันทั้งสูดปากสกัดกั้นความซ่านหวิวกลางร่าง ขาแกร่งที่เป็นหลักยึดของมือบางสั่นเทา ความอบอุ่นอ่อนนุ่มของโพรงปากเธอกำลังทำเขาทะลักทลาย “ไข่ตุ๋นขา ดีเหลือเกิน” แหงนหน้าคำราม ลำกายของเขากำลังตกอยู่ในอุ้งมือน้อยๆ ลิ้นนุ่มเลียไล้มาโคนกายยิ่งทำให้เขาตัวสั่น “อาไม่ไหวแล้วค่ะ” เขาประคองใบหน้าของเธอขึ้นมา ดวงตาดำขลับหยาดเยิ้มมองเขา
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม