บ้านพักท้ายไร่สิรางประกรณ์...เวลา 17:12 น.
จีอาน่าที่กินยาแก้ไข้และยาแก้อักเสบไปก็หลับยาวจนถึงเย็น พอตื่น! ก็รีบชวนจอมพลลงมาทำกับข้าวที่ชั้งล่าง
“จีอาอยากทานอะไรครับ” คนที่นอนจนเต็มอิ่มถามความเห็น
“สุกี้ยังเหลือนะคะ” จีอาน่าบอกยิ้มๆ
“อืม...งั้นทานสุกี้ต่อไหมครับ”
“ค่ะ” จีอาน่าพยักหน้ารับยังไม่ทันไร ก็มีรถกระบะคันใหญ่แล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน
“ใครมาเนี่ย?” จอมพลขมวดคิ้วมองอย่างมึนงง เตรียมจะเดินออกไปดู แต่ก็เห็นเพื่อนรักกับภรรยาเดินเข้ามาในบ้านเสียก่อน
“หวัดดีเพื่อน แหม...นึกว่าจะมาเก้อเหมือนเมื่อวานซะแล้ว” ภาคินฉีกยิ้มเดินมาแต่ไกล
“หวัดดีคิน หวัดดีครับน้องไวน์” จอมพลทักทายด้วยรอยยิ้มเจื่อนๆ
“สวัสดีค่ะพี่จอม แล้วนี่...ใครเหรอคะ” วรันยาจ้องมองหญิงสาวที่น่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับเธออย่างมีมิตรไมตรี
“เอ่อ...แฟนพี่เองครับ ชื่อจีอา” จอมพลแนะนำอย่างรู้สึกเขินๆ ก่อนจะหันมาบอกสาวข้างกาย “จ
