เงียบ ภายในรถหรูมีแต่เพียงความเงียบงัน ทั้งฉันกับคนตัวสูงอีกคนไม่คิดที่จะเอ่ยหรือพูดอะไรออกมา จนกระทั่ง...
เอี๊ยด! อยู่ ๆ พี่ดินก็ขับเข้าไปจอดยังร้านข้าวต้มร้านหนึ่ง
“...” ฉันก็นั่งนิ่งไม่กล้าถามอะไรออกไป
“จะนั่งอีกนานไหม” ใบหน้านิ่งเรียบหันถามฉัน
“พะ...พี่จอดทำไมเหรอคะ” ฉันตัดสินใจถามขึ้น
“จอดเล่นมั้ง” อีกคนตอบกลับ ซึ่ง...
“...” ดูคำตอบเขาสิ
“ลงสักที”
“ไม่ค่ะ เดี๋ยววีรอบนรถ” ฉันบอกออกไปด้วยท่าทีปกติทำให้ร่างสูงของคนด้านข้างหันมามองหน้าฉันนิ่ง
“ลงมา”
“วีจะรอ...”
“จะลงมาดี ๆ ไหม” เสียงทุ้มถามฉัน
“...” ฉันก็นิ่ง
“ลงมา” คนตัวสูงบอกฉันอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่เริ่มดุและดังขึ้น
“ก็วีไม่อยากลงนี่คะ พี่บอกว่าจะไปส่ง แล้วทำไม...”
“ก็ฉันหิว” ใบหน้าหล่อตอบกลับมาเสียงนิ่ง
“พี่ก็ลงไปกินสิคะ เดี๋ยววีรอ”
“เธอไม่หิวรึไง” คนตรงหน้าเอ่ยถามฉัน ซึ่งฉันก็ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะตอบกลับไปท่าทีปกติ
