“มึงว่าแปลก ๆ ปะวะ” เอเดนหันไปพูดกับขุนพลที่นั่งอยู่หลังจากที่ดินเดินออกไป
“อะไร”
“ไอ้ดินไง”
“ทำไม”
“อยู่ ๆ มันถามชื่อไอ้มาร์ตินทำไม”
“...” ขุนพลเองก็นิ่งไปด้วยความรู้สึกแปลกใจเช่นกัน
“ปกติแม่งสนใจใครที่ไหน”
“มึงจะพูดไร” ขุนพลหันไปมองหน้าถามเอเดน
“ไม่รู้ดิ กูว่า...แปลก ๆ ยังไงไม่รู้”
“ยังไง”
“ก็เวลากูพูดว่าไอ้มาร์ตินเป็นผัวน้องคนนั้น มันดูเหมือน...อยากฆ่ากูเลยว่ะ”
“ก็ไม่เห็นมีอะไร”
“มันนิ่งก็จริง แต่แววตามันอะ กูรู้สึกได้”
“...” ขุนพลก็ส่ายหน้าทำเป็นไม่สนใจ
“ไอ้สัส งั้นมาลองกันไหม”
“ลองอะไร” คนตัวสูงถาม
“วันนี้กูจะไปบลูมูน” เอเดนบอก ซึ่งคำพูดของเขาทำเอาขุนพลถามขึ้น
“แล้วไง”
“กูจะดูไง ว่ามันจะไปไหม”
“มันไม่ไปหรอก มึงก็รู้มันไม่ชอบไปไหน” ขุนพลตอบอย่างไม่ใส่ใจทำเอาเอเดนเอ่ยออกมา
“กูก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าคนไม่ชอบเที่ยวแบบมัน...จะไปไหม”
LINE (5)
Aden : คืนนี้บลูมูน
Aden
