ตอนที่ 3

1269 คำ

“มันน่าเกลียดอ่ะพี่พัน... ” หล่อนส่ายหน้า “เอ็งจะมาถือสาอะไรกันตอนนี้... อย่าคิดมากน่ะ ไม่มีอะไรน่าเกลียดหรอก” คำพูดของพี่เขยทำให้ดาวฉายขยี้ฟองสบู่แล้วลูบล้วงเข้าไประหว่างซอกขาซึ่งรกไปด้วยเส้นขนดกดำของเขา เฉียดไปเฉียดมากับแก่นกาย พันไตรใจร้อนจึงคว้าข้อมือหล่อนมาสัมผัสกับดุ้นเนื้อของเขาเสียเอง “อุ๊ย... ” หญิงสาวตกใจจนสบู่หล่นจากมือ หล่อนไม่กล้ามอง หากก็พยายามลูบไล้ฟองสบู่กับดุ้นเอ็นอวบอุ่น ขนาดของเขายาวใหญ่จนหล่อนกำไม่รอบ “น่ากลัวจังพี่พัน... ” หล่อนจ้องมองด้วยสายตาหวาดๆ ดุ้นเนื้อไร้กระดูกท่อนนั้นปูดโปนไปด้วยเส้นเลือดที่กระจายเป็นสายโอบล้อมไปทั้งดุ้นลำ ดาวฉายหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ ยิ่งลูบยิ่งคลำก็ยิ่งรู้สึกราวกับว่ากำลังกำมะระจีนสีเขียวดุ้นใหญ่ๆ ที่นิยมนำมายัดไส้แกงจืด แต่ยิ่งคลำไปคลำมาก็รู้สึกราวกับว่ากำลังลูบไล้ฝักข้าวโพดขรุขระยังไงยังงั้น “พอหรือยัง... ” มือของดาวฉายสั่นไปหมดแล้ว “ข้างล่างด้วยสิ... ต่ำลงอีก... อีกนิด” “อ๊ะ... ” พันไตรถ่างขาออกเล็กน้อย หญิงสาวเสียบก้อนสบู่เข้าที่ซอกขาของเขาพร้อมกับฝ่ามือค่อยๆ ถูสบู่ทั้งก้อนคลึงเคล้ากับถุงหนังย่นยานคล้ายมะกรูดสองลูก แขวนโตงเตงไว้ใต้โคนแท่งเนื้อร้อนผ่าว ทำไมของพี่เขยคนนี้ช่างใหญ่ยาวสุดๆ ไม่รู้อะไรดลใจให้ดาวฉายเผลอเอื้อมท่อนแขนออกไปเทียบเคียง ตอนนั้นจึงได้รู้ว่าสัญลักษณ์แห่งความเป็นชายของเขายาวใหญ่พอๆ กับแขนของหล่อนเลยทีเดียว “พอแล้วนะ... ” ดาวฉายใจเต้นแรง ทำท่าขนลุกแล้วยัดสบู่ใส่มือพันไตร ก่อนจะรีบก้าวยาวๆ หนีออกมาด้วยใบหน้าแดงซ่าน ไม่นึกไม่ฝันว่าการได้สัมผัสลูบไล้ไอ้นั่นของเขาถึงกับทำให้ใจสั่น เกิดอาการร้อนๆ หนาวๆ ราวจะเป็นไข้ “ดาว... เดี๋ยวสิ... แล้วกัน” พันไรเรียก แต่ดาวฉายไม่ยอมหันหลังกับมามองเขา ปล่อยให้พี่เขยมองตามร่างของหล่อนวิ่งลับไปที่ด้านหลังดงกล้วยด้วยแววตาสุดแสนเสียดาย ในเวลาต่อมา พันไตรอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยก็เดินเข้ามาในบ้าน ตอนนั้นดาวฉายกำลังอุ่นอาหารที่หล่อนซื้อเอามาฝาก “กินข้าวถอะพี่... ตอนนี้ค่ำมากแล้ว” หล่อนเลื่อนจานผัดซีอิ๊วมาตรงหน้าเขา บอกพลางรินน้ำเย็นใส่แก้วที่วางอยู่ตรงหน้าพี่เขย “เอ็งยังจำได้ว่าพี่ชอบผัดซีอิ๊ว” เขาขยับจานมาตรงหน้า คว้าช้อนคว้าซ่อมมาถือไว้ในมือ “ทำไมจะไม่รู้ล่ะ... ก็เมื่อก่อนฉันเคยอยู่กับพี่นี่นา” ตอนยังเป็นสาวรุ่นดาวฉายเคยมาอาศัยอยู่กับดวงเดือนและพันไตรที่บ้านหลังนี้ ตอนนั้นดาวฉายเองก็พอจะมองออกว่าพันไตรคิดอย่างไรกับหล่อน? แต่ที่เขาไม่สามารถแสดงความรู้สึกได้มากไปกว่าสายตาที่สบกันไปมา ก็เป็นเพราะว่าดวงเดือนพี่สาวของหล่อนยังมีชีวิตอยู่ “เดี๋ยวฉันคงต้องกลับ... รถตู้ในเมืองมีถึงสองทุ่มครึ่ง วานพี่ไปส่งฉันที่ในตลาด” “อะไรนะ... เอ็งไม่เห็นหรือยังไง ว่าฝนตั้งเค้าทะมึนมาแต่หัวค่ำ ฟ้าแลบฟ้าร้องครืนๆ ขนาดนี้ออกไปอันตราย พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับดีกว่า... เดี๋ยวพี่ขับรถกระบะออกไปส่งให้ถึงท่ารถ... หรือเอ็งจะให้พี่ขับรถไปส่งถึงกรุงเทพฯ เลยก็ได้” พันไตรเอ่ยอาสาอย่างเต็มใจ “อ้าว... ไหนว่ามือเจ็บ... ขับรถได้หรือ?” น้องเมียเริ่มสงสัยในความเจ้าเล่ห์ของพี่เขย เมื่อครู่พันไตรยังทำสำออดสำออยว่ามือเจ็บแขนเจ็บ แต่ตอนนี้กลับนั่งตักข้าวกินปร๋อเหมือนไม่เป็นอะไร “หายแล้ว... ดาวอาบน้ำให้ พี่เลยหายเร็ว” คนเจ้าเล่ห์ตอบพลางมองดูหญิงสาวเทกับข้าวในถุงพลาสติกใส่ลงในถ้วยตรงหน้าเขา เป็นกับข้าวที่ดาวฉายแวะซื้อเอามาฝากเพราะจดจำได้ว่าพี่เขยคนนี้ชอบกินผัดเผ็ดปลาดุกเป็นที่สุด “ของโปรดพี่พัน... กินเยะๆ นะ” หล่อนเลื่อนถ้วยมาตรงหน้าเขา พันไตรมองหน้าน้องเมียแล้วอมยิ้ม ไม่น่าเชื่อว่าหล่อนยังอุตส่าห์จดจำได้ไม่ลืม ว่าเขาโปรดปรานผัดเผ็ดปลาดุก “ตกลงเอ็งจะค้างสักคืนไหม” เขาถามพลางยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม “งั้นก็ได้... พรุ่งนี้ค่อยกลับ” คนเป็นน้องเมียตอบโดยไม่มองหน้าเขา เพราะเห็นว่าฝนเริ่มกลั่นเม็ดลงมาแล้ว แลเห็นสายฟ้าแลบแปลบปลาบเป็นประกายอยู่ไกลๆ “พี่กินข้าวไปนะ” “อ้าว... แล้วเอ็งจะไปไหน” พันไตรทำหน้าประหลาดใจ “ฉันจะลงไปอาบน้ำ” บอกแล้วหญิงสาวก็เดินออกมาจากครัว พันไตรจ้องมองจนเรือนร่างของน้องเมียกำลังจะลับไปจากสายตา ทว่าจู่ๆ เมื่อหญิงสาวเหลียวกลับมามอง เขาก็ทำท่าก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป ทั้งที่ภายในใจกำลังว้าวุ่นกระวนกระวาย แอบจินตนาการถึงภาพของหล่อนกำลังแก้ผ้าอาบน้ำ ในเวลาต่อมา ที่ห้องน้ำข้างป่ากล้วยหลังบ้าน ร่างเปลือยเปล่าขาวผ่องของดาวฉายยืนตระหง่านอยู่ภายใต้แสงไฟดวงเทียนแรงต่ำสีเหลืองนวลอาบไล้เรือนร่างหมดจดงดงามของหล่อน หญิงสาวค่อยๆ ตักน้ำราดรดบนเรือนกายของตัวเอง ขณะที่ความรับรู้ทั้งหมดกระหวัดไปถึงใบหน้าคมคร้ามของพันไตรผู้เป็นพี่เขย จิตใจจดจ่ออยู่แต่รูปร่างกำยำล่ำสันสมชายชาตรีของเขา สบู่ก้อนเดียวกันกับที่หล่อนเคยลูบไล้ขัดถูจนทั่วแก่นกายของเขา บัดนี้กำลังขยับเข้าๆ ออกๆ อยู่ในกลีบเนื้อขมิบรัดของหล่อน ความรู้สึกที่ว่าสบู่ก้อนเดียวกันนี้ได้เคยไถถูดุ้นเนื้อร้อนผ่าวของเขามาแล้ว... ยิ่งทำให้รู้สึกตื่นเต้นเหมือนใจจะขาด เมื่อมันขยับเข้าๆ ออกๆ อยู่ในโพรงเนื้อนุ่มแน่นและขมิบรัดของหล่อน ‘พี่พัน... พี่พันจ๋า... พี่พัน’ ดาวฉายร้องเรียกชื่อเขาอยู่ในใจ มือข้างหนึ่งบีบบี้ยอดถันของตัวเองจนแข็งตั้งเป็นตุ่มไต มืออีกข้างถูก้อนสบู่ผลุบเข้าผลุบออกอยู่ในร่องหลืบลึกเร้นที่โดนแท่งสบู่เสียบยัด ดาวฉายเท่านั้นที่รู้ว่าหล่อนแอบรักพี่เขยคนนี้มานานแค่ไหนแล้ว... หล่อนรู้ว่าตัวเองแอบรักพี่เขยคนนี้มานานเท่าๆ กับระยะเวลาของดวงเดือนพี่สาวของหล่อน แต่ที่พันไตรเลือกพี่สาวหล่อนก็เพราะว่าดวงเดือนเป็นสาวกว่า ตอนนั้นดาวฉายยังเด็กมาก อายุเพิ่งสิบห้าหยกๆ ในฐานะพี่สาวซึ่งควรออกเรือนก่อนน้องสาวทำให้ดวงเดือนได้พันไตรมาครอง เสียงฝนโปรยสายลงมากระทบหลังคาสังกะสีดังเปาะแปะ ขณะกลีบเนื้อของหล่อนแฉะเปียกไปด้วยน้ำหล่อลื่นเคล้าฟองสบู่ ‘บ้าจริง... ’ ดาวฉายตำหนิตัวเองอยู่ในใจ พยายามสลัดภาพใบหน้าคมคร้ามของพี่เลยออกไปจากหัว รีบจ้วงตักน้ำล้างเนื้อตัวให้เขา ทว่าในทันทีที่หล่อนเปิดประตูห้องน้ำออกมา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more