หมอภีมกระซิบเสียงแหบพร่าแนบชิดกับริมฝีปากฉันสายตาหวานคมที่มองฉันผ่านกรอบแว่นสีขาวทำให้ฉันรู้สึกมวลท้องน้อยอย่างบอกไม่ถูกและในตอนนั้นหมอภีมก็กดริมฝีปากลงมา
ปลายลิ้นร้อนเกี่ยวกวัดอย่างอิสระอยู่ในโพรงปากของฉันโดยที่ครั้งนี้ไม่เปิดโอกาสให้ฉันได้พักหายใจฉันครางแผ่วในลำคอไอร้อนจากฝ่ามือที่กำลังบีบคลึงหน้าอกเต่งตึงของฉันเหมือนต้องการจะหลอมละลายฉันไปด้วย ฝ่ามือหนาอีกข้างลากคลำไปตามแผ่นหลังฉันอย่างใจเย็นแต่มันก็ทำให้ฉันร้อนรุ่มเพราะหลายครั้งที่มือของหมอภีมโดยตะขอชุดชั้นใน
“จะเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่คุณหมอจูบพรีมหรือเปล่าคะ”
ฉันถามด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาจูบของหมอภีมทำให้ฉันรู้สึกเหมือนยืนอยู่บนเชือกเส้นเดียวในที่สูงชัน แล้วแบบนี้จะไม่ให้ฉันถามเผื่อเตรียมใจไว้ได้ไง
เป็นอีกครั้งที่หมอภีมทำเหมือนไม่ได้ยินที่ฉันพูดก่อนจะทำให้ฉันเผยอริมฝีปากด้วยจูบที่เร่าร้อนจนฉันต้องเอามือทุบไปที่แผงอกเพื่อบอกว่าฉันกำ
