บทที่33

1609 คำ

“ครั้งที่สามแล้วต่างหาก” “ครั้งที่สาม หมายความว่ายังไงคะ” ดวงตาเรียวรีของฉันจ้องไปยังคนตรงหน้าด้วยความสงสัยก็เราพึ่งจูบกันครั้งแรกชัดๆ จะบอกว่าเป็นครั้งที่สามได้ยังไง ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นก่อนจะได้ยินเสียงพยาบาลดังเข้ามา “คุณหมอคะ ผอ.เรียกไปพบค่ะ” “เดี๋ยวผมไปตอนนี้เลยครับ” หมอภีมส่งเสียงตอบกลับไป “เป็นเพราะเรื่องที่คุณหมอช่วยพรีมหรือเปล่าคะ” ฉันรู้สึกผิดที่ทำให้หมอภีมต้องมาเดือดร้อน “ก็น่าจะเป็นเรื่องนี้” “พรีมขอโทษนะคะที่ทำให้คุณหมอเดือดร้อน” หมอภีมอุ้มฉันลงจากโต๊ะก่อนที่สายตาหวานคมจะจ้องมาที่ฉัน “ไม่ต้องขอโทษผมหรอกมันเป็นเรื่องที่ผมควรทำถ้าผมไม่ทำแบบนี้สิแปลก” “แปลกยังไงคะ” ฉันทำหน้าสงสัย “ก็แปลกตรงที่ไม่มีผู้ชายคนไหนทนเห็นผู้หญิงที่ตัวเองชอบไปกับคนอื่นได้หรอก” “พรีมพึ่งรู้นะคะว่าคุณหมอปากหวานกับเขาก็เป็น” ฉันอดไม่ได้ที่จะแซวคนที่ชอบทำหน้าน้ำแข็งตลอดเวล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม