ตอน 3

1506 คำ
“เรื่องแค่นี้เอง มีปัญหาอะไรถามพี่ได้ ค่อยๆ อ่านไป ไม่ต้องใจร้อน” พี่ใหญ่ยกลำแขนโอบไหล่มนผู้เป็นน้อง หย่อนก้นนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน ข้างโต๊ะทำงานตัวใหญ่ของเขา ปกติโต๊ะตัวนี้มีไว้วางแฟ้มเอกสารต่างๆ พอน้องมาทำงานด้วยเขาจึงสั่งให้คนงานจัดโต๊ะอย่างเร่งด่วน จึงได้เท่านี้ไม่ค่อยดูดีนักแต่ไม่เลวร้ายในการนั่งทำงาน พอน้องบอกว่าไม่มีอะไร จึงขยับไปนั่งยังโต๊ะทำงานของตัวเอง ระหว่างที่นั่งพี่ใหญ่แอบชำเลือง มองสัดส่วนน้องสาว ตั้งแก้มเนียน มาถึงริมฝีปากเย้ายวนเผยอน้อยๆ ด้วยกำลังใช้ความคิดกับตัวเลขบนเอกสาร ท่าทางเผลอไผลแบบนี้ ทำให้ความรู้สึกแปลกประหลาดในแบบที่ไม่น่าเกิดกับพี่ใหญ่พลันแทรกซึมเข้ามา เขาพยายามสะกดใจ ขยับสายตามายังลำคอไพลิน กลับเป็นจังหวะเดียวที่หญิงสาวกลืนน้ำลาย ลำคอระหงขาวเนียนกระเพื่อมขึ้นลง กิริยาเผลอเพียงเท่านั้นกลับทำให้พี่ใหญ่เหงื่อแตกพลั่กจนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ จึงยกต้องมือจับจับเนกไทขยับคลายให้หลวม พร้อมกับยกก้นที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ เพื่อให้ทุกอย่างระบาย แต่กลับไม่ได้ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายลงได้เลย แล้วเมื่อ...เสื้อคลุมเรียบร้อยบนตัวไพลินถูกถอดออกพาดบนพนักเก้าอี้ พี่ใหญ่จึงได้เห็นชัดตา ที่แท้น้องสาวแอบซ่อนความเซ็กซี่ลวงตาผู้ใหญ่เอาไว้ คราวนี้เมื่อเห็นแผ่นหลัง ไหล่เนียน หน้าอกอวบอูม อา...ไพลินโตเป็นสาวแล้วจริงๆ ความตื่นเต้นความคิดสารพัดได้แวะเวียนมาหาพี่ใหญ่ เขาไม่อาจนั่งนิ่งอยู่ในห้องนี้ได้อีกแล้ว จึงผุดลุกขึ้นด้วยอาการร้อนรน ทำท่าจะเดินออกจากห้อง “อ้าว นั่นพี่ใหญ่จะไปไหนคะ ไหนบอกว่าจะอยู่เป็นที่ปรึกษา คอยสอนงานลินไง” “พี่...คือ...พี่ขอไปหาอะไรดื่มหน่อย ไม่...สิไม่...พี่จะไปตรวจความเรียบร้อยข้างนอก ลินทำงานไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่กลับมา” พี่ใหญ่หันหลังหลบสายตาส่อพิรุธต่อไพลิน พูดจาอึกอัก ไม่มั่นคงอย่างเช่นทุกๆ ครั้ง “อ๋อ...ค่ะ” เป็นอะไรของเขานะ ท่าทางแปลกๆ ไพลินไม่เข้าใจท่าทางพี่ชายเลยจริงๆ ปกติหนักแน่น สุขุม ไม่มั่นใจอะไรไม่ทำ ไม่พูดออกมาอย่างแน่นอน “อย่าออกไปนอกห้องเด็ดขาด อยากได้อะไร โทร.เรียกแม่บ้านให้นำมาให้” เขากำชับกับไพลินแล้วก้าวผ่านประตูห้องทำงานออกไปยังส่วนของผับ พร้อมกับปาดเหงื่อไปตามทาง ไพลินมีอิทธิพลต่อจิตใจและร่างกายพี่ใหญ่ขึ้นทุกวัน วัตถุอันตรายไม่ควรเข้าใกล้โดยสิ้นเชิง ไพลินมองแผ่นหลังกว้างผึ่งผายพี่ชายไปจนสุดตา พลันหัวใจดวงน้อยกระโดดโครมคราม อย่างที่ตัวเองไม่เคยเข้าใจในอาการที่เกิดขึ้นกับตัวเองเลยสักครั้ง ในเวลาได้อยู่ลำพังกับพี่ชาย หญิงสาวแทบไม่มีสมาธิอยู่กับเนื้อกับตัว หรือว่าเพราะพี่ชายเธอหล่อ กำยำ บึกบึน แข็งแรง สูงใหญ่ ผึ่งผาย หุ่นดี น่ากิน จึงทำให้เธอที่เข้าสู่วัยสาวเต็มตัวรู้สึกกับเพศตรงข้าม แล้วเพศตรงข้าม ที่อยู่ด้วยกันทุกวัน พลันให้คิดไปไกล ปกติไม่ควรคิดบ้าๆ กับพี่ชายตัวเองแบบนั้น สายเลือดเดียวกันจะคิดอย่างนั้นเกินงามไป ไม่เป็นการเหมาะสมใดๆ ทั้งสิ้น ทว่าทำไมเมื่อทุกอย่างตีรวนกันในความคิดแบบนั้น ความทุกข์ทรมานพลันเกิดขึ้นกับเธอทุกครั้ง ความรู้สึกต้องการ แต่กลับครอบครองเป็นเจ้าของไม่ได้ ส่งผลต่อความทุกข์ในจิตใจยากสลัดทิ้งแม้พยายามแล้วก็ตาม “ปวดกบาลชะมัด ที่ต้องดูแลน้องโตเป็นสาวสะพรั่ง ซ้ำไพลินดันสวย หุ่นดี อวบอิ่ม ขาวไปทุกส่วนซะด้วย” เสื้อผ้าชุดนั้นทำให้เขาแทบสำลักเลือดตาย สะโพกผาย เอวคอด แผ่นหลังเนียนเปิดโล่ง ไหล่มนสวย ลำคอระหงขาวผ่อง แก้มชมพูระเรื่อตามวัยสะพรั่ง หน้าผากโหนกนูน รับกันไปทุกส่วน ยิ่งโตยิ่งเปล่งประกายความสวย จนไม่อาจละสายตาไปได้ในเวลาที่เผลอมอง เขาไม่น่าเผลอมองไพลินให้ตบะแตกเลยพับผ่าสิ สมภารจะกินไก่วัดได้อย่างไรกฎมีว่าไว้ พี่ใหญ่ลูบหน้าผากปาดเหงื่อเดินตรงไปเบื้องหน้า ทางที่เขาเดินผ่านช่างพร่าเลือน ราวกับเป็นทางที่มีหมอกควันปกคลุม ดังนั้นเพื่อจัดการกับความรู้สึกบ้าๆ ที่ฝังอยู่ในกายนี้เขาต้องหาทางระบายออก “เป็ดช่วยตามจี๊ดไปพบฉันที่ห้องวีไอพีห้องเดิมด้วย” พี่ใหญ่สั่งเสียงนิ่งแล้วเดินจากไปยังห้องวีไอพี ซึ่งจริงๆ แล้วคือห้องส่วนตัวเขามักใช้ค้างอ้างแรม เวลาเหนื่อยไร่เรี่ยวแรงจะกลับบ้าน งานในผับมีรายละเอียด และปัญหาเยอะ ทั้งปัญหาจากลูกค้า พนักงาน และปัญหาเกี่ยวกับเวลาเจ้าหน้าที่ลงมาตรวจ “ครับเจ้านาย” เป็ดผู้ทำหน้าที่ผู้ช่วยคนสนิทพี่ใหญ่ค้อมรับ แล้วกดโทรศัพท์ไปหาคนที่มีชื่อดังกล่าว ไม่นานนักเสียงเคาะประตูจึงดังขึ้น พร้อมผู้หญิงรูปร่างสะโอดสะอง ส่วนเว้าส่วนโค้งเด่นชัด ด้วยสวมเดรสรัดรูปอวดไปทุกสิ่ง ได้ปรากฏกายพร้อมผิวขาวเหมือนกระดาษ แต่งหน้าจัด ขนตายาวเกือบถึงคิ้ว กรีดตาโง้ง เปลือกตาแต่งจัดสโม๊กกี้อาย ปากสีแดงราวกับกินเลือดมาหมาดๆ คางแหลมเป็นตัววี หน้าอกขนาดเท่าหัวเด็กโผล่พ้นเดรสควานลึกของหล่อนด้วยการแต่งตัวแบบจงใจยั่วราคะผู้ชาย “เจ้านายเรียกหาจี๊ดมีธุระอะไรคะ” หล่อนแสร้งถามรู้อยู่ว่าหากเจ้านายใหญ่เรียกหาไม่มีอะไรนอกจาก ต้องการให้หล่อนผ่อนคลายความตึงเครียดในตัวเขา แต่เพราะจี๊ดคือสาวสวยเบอร์ต้นๆ ในผับใหญ่ โซบิ๊ก แห่งนี้ ย่อมมีจริตมารยาในการหลอกล่อผู้ชายจัดจ้านอยู่มากๆ   หล่อนเดินกรีดกรายนวยนาดไปหยุดตรงปลายเตียงซึ่งมีเจ้านายตัวสูงใหญ่ ทิ้งก้นนั่งอยู่อย่างหมิ่นเหม่ ยังไม่พูดพล่ามอะไรให้มากความ เอวคอดในชุดรัดรูป พลันถูกเกี่ยวดึงปะทะร่างสูงใหญ่ในทันที ลำคอของหล่อนถูกจมูกโด่งซุกไซ้ พร้อมกับหน้าอกคู่งามถูกบีบเคล้น ขย้ำ อย่างรุนแรง จี๊ดบิดเร้าด้วยจริตที่ถูกสร้างมาเพื่องานบริการความสุขให้ผู้ชาย จี๊ดคือสาวนั่งดริ้งเอาใจแขก พร้อมต้องรีดเงินจากแขกให้มากที่สุด ขายดริ้งให้ได้มากที่สุด และจี๊ดคือดาวเด่นในผับโซบิ๊กแห่งนี้ “อ๊ะ...เบาๆ สิคะเจ้านาย” โดนจู่โจมราวกับชายผู้ได้ขึ้นชื่อว่าเจ้านาย เครียดมาจากที่ไหน จึงได้ประโคมบีบเคล้นหล่อนรุนแรงแทบแหลกคามือใหญ่ๆ ของเขาอย่างนั้น   “เงียบเถอะน่า” เขาไม่มีเวลาพูดนอกจากต้องรีบระบายความรู้สึกอัดอั้น ราวกับไฟสุมทรวงในตอนนี้ก่อนอย่างอื่น ให้หมดสิ้นไป แล้วจี๊ดคือหนทางที่จะทำให้เขาระบายไฟออกจากตัวได้ เพราะจี๊ดร้อนแรง และรู้ใจเขามากที่สุด หล่อนรองรับความเถื่อนความหิวในตัวเขาได้ดีโดยไม่เกี่ยงงอน ท่าทางดีดดิ้นในตัวหล่อน คือจริตประจำตัวที่ทำให้ผู้ชายแทบดิ้นตายมานักต่อนัก ที่นี่เป็นผับชั้นสูง แต่ผู้หญิงที่นั่งเชียร์แขก สามารถไปกับแขกได้ โดยไม่ได้ถูกบังคับ จี๊ดได้ออกไปกับแขกหลายรอบที่สุดในแต่ละคืน ความจริงเขาอยากเลือกผู้หญิงที่ไร้เสน่ห์ที่สุดในผับ เพราะย่อมต้องสะอาดเอี่ยมที่สุด เนื่องด้วยไม่ได้ถูกแขกเลือก แต่เอาเข้าจริงเขาก็ไม่ต่างกับผู้ชายทั่วไป คือต้องการคนสวยไม่ได้ต้องการเศษเลือกจากคนอื่น ต่อให้ไม่สะอาด ผ่านมือชายมาเยอะ เขาก็ไม่ได้สนใจจุดนั้น แค่...ระบายราคะที่พุ่งพล่านในตัวให้หมดไปเท่านั้นเป็นพอ ระหว่างที่พี่ใหญ่กำลังจัดการระบายความเครียดในตัวอยู่นั้น พลัน...ประตูได้ถูกผลักออกโดยแรง ซ้ำร่างใครบางคนปรากฏกายอยู่หน้าประตู “พี่ใหญ่ !!!” ไพลินตกใจแทบสติหลุด เมื่อเปิดประตูเข้ามาเห็นทั้งคนสองคนไม่มีเสื้อผ้าติดกาย ภาพที่หญิงสาวไม่เคยเห็นก็ได้เห็น ร่างบอบบางยืนแข็งทื่อราวกับถูกแช่ในก้อนน้ำแข็ง ร่างกายชาไปทั่วร่าง คราวนี้ไพลินทำอะไรไม่ถูก ยืนนิ่งราวตุ๊กตายางอยู่ตรงหน้าประตู โดยไม่ไหวเอนแต่...ดวงตาปิดแน่นเป็นเส้นตรง ไม่กล้ามองภาพชีเปลือยสองตนเบื้องหน้า               หลังจากพี่ใหญ่ไล่จี๊ดไปให้พ้นจากห้องแล้ว ด้วยไม่อยากให้น้องสาวเห็นภาพไม่สมควร แม้จะอดใจอดสวาท ไม่ได้ระบายความอัดอั้น หากแต่เวลานี้ไม่มีใครมีกะจิตกะใจกินกันได้ลงคอถ้ามีคนมาขัดขวาง 
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม