“ชู่ว์ อย่าเสียงดังนะ วันนี้พวกพี่จะยังไม่ทำอะไรหรอก แค่…”
“คะ…แค่อะไรคะ?”
เธอทวนคำด้วยสีหน้าระแวง ในความมืดยังพอมีแสงไฟจากโคมบนโต๊ะส่องสะท้อนแววตาของเสือร้ายหิวกระหายรสชาติของเนื้อสดและเหยื่อที่จะถูกล่าก็เป็นเธอเอง
“เดี๋ยววันนี้พี่จะสอนทักษะการใช้ปาก 'อม' ส่วนนั้น”
พี่เนสผู้ใจดีเสมอต้นเสมอปลายแต่กลับร้ายกาจยิ่งกว่าใครเผยรอยยิ้มที่ดูจริงจัง ทว่าคนที่อยู่ด้วยกันมานานจะรู้ว่าเขาเสแสร้ง
“ก็ดีนะ อมเก่งๆ เลียให้เป็น ผู้ชายที่ไหนจะไม่ยอมสยบบ้าง”
พี่นิวเลียปากจ้องเธอตาไม่กะพริบ พอนึกว่าเมื่อครู่พี่เขาเพิ่งใช้ลิ้นเลียส่วนนั้นของเธอ กึ่งกลางกายสาวกลับเต้นตุบๆ ตอดเบาๆ ด้วยความกระสัน
“ลองอมให้พี่ก่อน” พี่นุแฝดคนโตสุดกระชากกางเกงขอบยางยืดลงจากท่อนขาเพรียวยาว
เขาเดินมายืนใกล้ๆ เธอ ทันใดนั้นดวงตาของเธอยิ่งเบิ่งกว้างเท่าไข่ห่าน แม้จะมืดสลัวกลับยังพอมองเห็นขนาดเลือนรางของอวัยวะตรงหว่างขาซึ่งเหยียด
