18.34 น.
@โรงแรมเลอปรางค์วิลาวัณย์
ทั้งสี่คนเดินเข้าไปในโรงแรมหรูด้วยกัน ก่อนจะขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นบนสุดซึ่งเป็นห้องอาหารที่ได้จองโต๊ะไว้ นรีนุชเดินตามพี่ชายเข้าไปข้างใน บรรยากาศเหมาะแก่การมาดินเนอร์ โคมไฟระย้าเป็นโทนสีอบอุ่น ผนังเป็นกระจกใสสามารถมองเห็นวิวตอนกลางคืนได้
นรินทรดึงเก้าอี้ให้น้องสาวนั่งทันที่ที่มาถึงโต๊ะ ก่อนจะนั่งลงข้างนรีนุชทางฝั่งซ้าย ฝั่งขวาเป็นนราวุฒิ ตรงข้ามคือนนทกร พนักงานหนุ่มแต่งกายสุภาพเดินมาวางสมุดรายการอาหารแล้วถอยหลังไปสองก้าวเพื่อรอรับออเดอร์
“หนูแนนจะกินอะไรสั่งได้เลยนะ”
“แนนยังไงก็ได้ค่ะ พี่ๆ ช่วยสั่งให้หน่อยได้มั้ยคะ” นรีนุชเป็นพวกกินง่ายอยู่ง่าย ส่วนใหญ่เวลามากินข้าวนอกบ้านจะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพี่ชายในการเลือกเมนูอาหารที่ต้องรับประทาน
“งั้นสั่งของหนูแนนชอบแล้วกัน” พี่เนสปิดสมุดเมนูส่งให้พนักงานคนนั้นพร้อมสั่งอาหาร ซึ่งมีแต่ของชอบเธอทั้งนั้น
“ทำไมสั่ง
