My secretary 9 แย่งตัว
1478 คำ
“อย่ามาจับนะ!” ฉันเข้าไปจะทำแผลให้คุณเจ้าจอมแต่ก็โดนเอาหลบและเสียงดังใส่
“เจ้าให้พักพิงทำแผลให้ถ้าไม่อยากให้พ่อทำ”
“แต่ว่า...”
“อย่าดื้อได้ไหมไม่อย่างนั้นพ่อจะทำแผลให้เอง” เมื่อเขาพูดแบบนั้นคุณเจ้าจอมก็หน้าซีดทันที
“ทำไมไม่อยากให้พี่ทำให้ล่ะคะ?” ฉันถาม
“คุณมะต้องทำดีเพื่อจะเป็นเมียพ๊อ!” เด็กตัวแค่นี้แต่พูดแบบนั้นออกมาเหรอ?
“พูดอะไรเจ้าจอมไม่ดีเลยนะ”
“กะไม่ว่าใครที่เข้ามาบ้านกะบอกว่าจะเป็นเมียพ๊อ!จะมาเป็นแม่ใหม่ของเจ้า!!พี่คนนี้ก็คงเหมือนกันแหละ!” หมับ! กอดอกและเชิดหน้าหนีฉัน สงสัยไม่อยากมองหน้า
“งั้นที่เมื่อคุณเจ้าจอมปาแจกันเพราะผู้หญิงคนนั้นพูดอะไรแบบนี้เหรอคะ?” ฉันถามอย่างใจเย็นและค่อย ๆ ทายาให้คุณเจ้าจอมไปด้วยโดยเจ้าตัวยังไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังโดนฉันทำแผลอยู่เพราะกำลังโกรธ
“ฮึม!!” มีถอนหายใจด้วยแหะ
“จริงเหรอเจ้า?”
“ช่าย!!ผู้หญิงพวกนั้นไม่ได้อยากมาเล่นกับเจ้าสักคน ฮึก!!บ้างคนก็ไม่ได้เอาข้าวให้เจ้ากินเพราะมัวแต่แต่งตัวรอคุณพ๊ออ ฮือออ” อ้าว! ร้องไห้ซะงั้นคงเก็บกดมานานสินะ
“ไม่ร้องให้นะคะพี่ไม่ได้เข้ามาเพื่อเป็นอะไรแบบนั้นกับพ่อของคุณเจ้าจอมแน่นอนค่ะ พี่แค่มาทำงานเท่านั้นเองนะ” ฉันอธิบายก็เด็กชายตรงหน้าที่กำลังกลัวตัวเองจะโดนแย่งพ่อไป
“จะจริงเหรอฮะ?”
“จริงสิพี่มาทำงานจริง ๆ ค่ะ เรียบร้อยแล้ว ^^” พอดีกับที่ฉันทำแปลให้คุณเจ้าจอมเสร็จ
“จะเจ้าไม่เห็นรู้สึกเจ็บเลยง่ะ?” น่ารักจังฉันน่าจะมาสมัครเป็นพี่เลี้ยงดีกว่า >.0หลายวันต่อมา
ทำเนียบ
“วันนี้ท่านนายกมีเข้าประชุมกับท่านรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการค่ะและก็ต่อด้วยการลงพื้นที่เขตสลัมชายเมืองค่ะเพื่อลงไปปรับพื้นที่และความเป็นอยู่ของประชาชนค่ะ”
“อืม แล้วงานรับตำแหน่งละ?” เขาถามฉันโดยไม่ได้เงยมองซึ่งฉันเริ่มชินแล้วแหละ
“ฉันได้ประสานงานกับผู้ดูแลจังหวัดนั้นแล้วค่ะว่าท่านจะเข้าไปใช้พื้นที่ทั้งติดต่ออาหารและเครื่องดื่มรวมทั้งออแกนไนซ์จัดงานเรียบร้อยแล้วค่ะ” ฉันรายงานเมื่อได้ทำงานตามที่เขาสั่งเรียบร้อยแล้ว
“ดีแล้วมีจังหวัดไหนมีปัญหาไหม?”
“มีนิดหน่อยค่ะ ฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว” เพราะว่าผู้ว่าจังหวัดบางคนยังไม่ยอมรับคุณจอมทัพเพราะงั้นพวกเขาต่อต้านงานต้อนรับตำแหน่งที่กำลังจัดขึ้นไม่ช้านี้
“อืม”
“ท่านค่ะตอนนี้ได้เวลาการประชุมกับท่านปราณีแล้วค่ะ” ท่านรัฐมนตรีปราณีของกระทรวงศึกษาธิการเธอมีความคิดก้าวไกล และยังสนับสนุนเด็ก ๆ ในหลักสูตรต่าง ๆ ที่ควรจะเป็นวิสัยทันศ์ของเธอตรงกับท่านนายกซะส่วนใหญ่หรือเรียกได้ว่าเธออยู่ฝั่งของคุณจอมทัพนั่นเอง
“ไปสิ”
หลายชั่วโมงผ่านไป...
“หวังว่าสภาจะอนุมัติเรื่องงานรับตำแหน่งนะคะเพราะว่ามันต้องใช้งบไม่ใช่น้อยพวกฝ่ายค้านคงทำงานกันอย่างหนักเพื่อต่อต้านท่าน”เมื่อประชุมเสร็จแล้วคุณปราณีก็พูดเรื่องงานรับตำแหน่งด้วย เพราะงานเรื่องต้องรายงานต่อหน้าสภาเพื่อให้ได้รับการอนุมัติจาก สส. ฝ่ายต่าง ๆ
“งานนี้ผมจัดขึ้นเพื่อขอบคุณประชาชนครับ ถ้าพวกเขาไม่เห็นด้วยประชาชนคงจะเกลียดพวกเขาน่าดู” เขาสั่งฉันจัดการประสานงานต่าง ๆ ทั้งที่ยังไม่ได้รับการลงคะแนนเสียงเลยด้วยซ้ำ -_-
คงจะมั่นใจมากนั่นแหละว่าฝ่ายค้านที่ต่อต้านเขาต้องตกลงและอนุมัติงานครั้งนี้
“ถ้าคุณมั่นใจอย่างนั้นก็ขอให้โชคดีนะคะ”
“ขอบคุณมากครับ”
- ผู้เขียน
