บทที่ 15. เห็นไหม ยัยหนูนี่ปราบตาใหญ่อยู่

1549 คำ

หญิงสาวอยู่ในชุดเดรสสีครีมเรียบง่ายแต่ขับเน้นให้ดูงดงามน่ามอง ผมยาวที่มักถูกรวบเป็นหางม้า เวลานี้ปล่อยยาวสลายประดับด้วยกิ๊ปติดผมทำจากไข่มุกสวยหรูเข้ากับต่างหูและสร้อยคอ บัวชมพูเผลอยกมือแตะที่สร้อยคอบ่อยๆ ทำเอาอลังการอดหัวเราะไม่ได้          “เส้นเล็กไปเหรอ คราวหน้าจะเลือกให้ใหม่”          “เปล่าค่ะ หนูกลัวทำสร้อยคุณใหญ่หาย ไม่มีตังค์มาใช้หนี้คุณ”  หญิงสาวพูดไปตามที่คิด เธอชอบเครื่องประดับชุดนี้มาก รวมทั้งสร้อยข้อมือ อลังการสวมให้เธอเอง แม้เขาจะบอกว่า “ให้” แต่เธอก็กังวลอยู่ดี          “ก็ฉันบอกว่าให้ไง” เขาทำเสียงหงุดหงิด ประสานมือกับหญิงสาวแล้วบีบเบาๆ “ตื่นเต้นหรือเปล่า”          บัวชมพูมองใบหน้าคมเข้ม อันที่จริงเธอไม่เข้าใจความหมายของคำถามนี้เท่าไหร่นัก ตื่นเต้นเพราะจะได้เจอครอบครัวของเขานะหรือ? หรือตื่นเต้นที่ต้องเล่นเป็นเมียกำมะลอ          เรื่องให้เตรียมใจมาพบคนในครอบครัวเขาใน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม