“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!!!! ออกไป ออกไปเลย!!!!! เอาออกไปให้หมด ไอ้เชฟบ้าบอนี่ด้วย” พูไล่ตะเพิดคนมากมาย ที่พี่รันพามา เพื่อให้ดูแลความเป็นอยู่ของลูกชายเจ้านายดีขึ้น แต่ดูเหมือนพูจะไม่ชอบบบบ
“พวกนี้เพื่อนคุณพูนะคะ” พี่รันยังคงดื้อดึง
“ลินินนนนนน!!!!!” เสียงตะโกนเรียก พาความรู้สึกผิดส่งมาถึงฉันแล้ว ก็ฉันดันนำพาปัญหาเข้าบ้าน ฉันได้แต่ก้มหน้า ยอมรับความผิด
“ขาาาาาา อันนี้หนูไม่รู้ พี่พูอย่าเพิ่งโกรธ หนู หนู”
“เพื่อนเธอกำลังทำฉันหัวร้อน ฉันอยากให้ที่นี่มันมีแค่เรา!!!! ไล่ออกไป” คำสั่งที่บอกว่าเขาไม่พอใจอย่างรุนแรง มันทำให้ฉันต้องจำใจทำตาม เดินเข้าไปหาพี่รันด้วยหน้าเศร้า ๆ
“พี่รันคะ คุณเชฟ คนขับรถ พวกนี้ไม่เอาได้ไหมคะ”
“เพื่อนเธอฉันก็ไม่เอา!!!!!!!” แรงว้ากยังไม่ลดลงเลย อะไรกัน ทำไมต้องโกรธขนาดนั้นด้วย ฉันหันไปมองหน้าพู เพื่อบอกว่า ฉันไม่อยากไล่พี่รันเลย
“รันไม่ไปค่ะ รันจะต้องช่วยน้
