ตอนที่ 12 ความรู้สึกบางอย่างที่ก่อตัวขึ้น

1506 คำ

“เฮ้อ เอาเถอะ อย่างน้อยพี่ก็ไม่ได้เห็นสีหน้าผ่อนคลายของเสด็จแม่มานานมากแล้ว” เขาหมายถึงผ่อนคลายจากก้นบึ้งมิใช่การแสร้งทำ “วิธีทำไม่ยากหรอกเพคะ เน้นให้พวกนางกำนัลลงมือแทนก็ได้” “เช่นนั้นไปบอกเสด็จแม่ก่อนเถิด” เมื่อตกลงกันเสร็จสองพี่น้องรีบเดินไปหาพระมารดาแล้วให้องค์หญิงใหญ่แห่งแคว้นเว่ยแก้ปัญหาที่ตนก่อโดยการบอกว่าส่งนางกำนัลไปเก็บกลีบที่ไม่เหี่ยวแห้ง ไม่มีตำหนิมาก็พอ จากนั้นนำไปตากลมให้แห้ง ไม่ตากแดดแรงจัด เมื่อดูว่าแห้งสนิทดีแล้วให้นำกลีบเหลียนฮวาที่ได้เก็บไว้ในกล่องไม้มิดชิด ยามจะชงเพียงแช่น้ำร้อนสักเค่อ (15 นาที) ก็ได้ที่แล้ว โฉมงามในชุดสีส้มอ่อนเดินอย่างเชื่องช้าเพื่อกลับตำหนักของตนหลังจากแยกย้ายกับเสด็จแม่และพี่ชาย วันนี้เป็นวันที่นางรู้สึกว่าตนเองใช้พลังงานไปมากเหลือเกิน คงเพราะต้องคอยแสดงออกในฐานะของเว่ยซินอี้กระมัง แม้ยามนี้จะสามารถปรับตัวได้แล้ว แต่เพราะความทรงจำมากมายเหล่านั้น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม