“วันนี้งานไม่เหนื่อยเหรอช่า”
“ก็นิดหน่อย ทำไมเหรอนา”
“แกดูเปล่งปลั่ง มีออร่าของคนกำลังจะมีผัว 555555” กวินนาทักทายอลิชา ทันทีที่เพื่อนขึ้นรถและคาดเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อยแล้ว
“ก็นิดนึงอะนะ พอดีอยู่ภูเก็ตแล้วสวยขึ้นสองร้อยเปอร์เซ็นต์ ฝรั่งมาขายขนมจีบให้ซื้อเพียบ” เธอทำหน้าภูมิใจ พออยู่กับเพื่อนรัก ก็เป็นตัวเองได้อย่างเต็มที่
“มีคนมาจีบกี่คนแล้ววะ”
“คนจีบไม่เยอะ แต่คนเข้ามาคุยเยอะ หนักหน่อยก็แขกที่โรงแรม บางคนจะยกเลิกไฟลต์บินกลับบ้านแล้วอยู่โรงแรมต่อก็มี”
“ถามจริง!”
“จริงสิ แต่ฉันบอกว่าให้กลับไปเถอะ”
“ไม่ใช่เขากลับเพราะโดนเจ้าของโรงแรมไล่เหรอวะ”
“เออ ไม่แน่” อลิชาเชิดหน้าภูมิใจ อกผาย ไหล่ผึ่ง จนกวินนาหมั่นไส้
“แกดูมีความสุขขึ้นเยอะเลยนะช่า” เธอเห็นเพื่อนมีรอยยิ้มก็ดีใจ
ตอนย้ายมาอยู่ภูเก็ตใหม่ ๆ นอกจากต้องปรับตัว ยังมีเรื่องแทนคุณรบกวนจิตใจ ที่เพื่อนสดใสขึ้น คงเป็นเพราะชีวิตลงตัว และ
