ดีแลนนั่งมองอลิชาที่นอนหลับปุ๋ย แก้มเธอแดงนิดหน่อย จมูกสวยค่อย ๆ ปล่อยลมหายใจสม่ำเสมอ คิ้วสามมิติที่เธอเคยคุยโอ้ไว้ยังทำหน้าที่เป็นอย่างดี สมศักดิ์ศรีราคาหลักหมื่น เปลือกตาสีส้มอ่อนยังมีประกายของกากเพชรเม็ดเล็ก ๆ ปากสวยที่เคยสัมผัสมีลิปสติกสีพีชเหลือติดจาง ๆ เธอเล่าตอนดื่มเบียร์ด้วยกันว่าแรงบันดาลใจในการแต่งหน้าวันนี้มาจากแสงพระอาทิตย์ที่ตกกระทบลงบนพื้นน้ำสีฟ้าครามของทะเลอันดามัน นึกแล้วเขาก็ขำออกเบา ๆ จินตนาการเธอช่างล้ำเลิศเหลือเกิน และยิ่งมองหน้าเธอก็เพลิดเพลิน จนเผลอโน้มหน้าไปใกล้ ๆ ขอหอมสักฟอดให้ชื่นใจหน่อยนะครับ
“ชาร์จแบตโทรศัพท์หน่อย สายชาร์จอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง” อลิชาลืมตามาบอกเขา หลับไปแล้วก็จริง แต่ถูกจ้องหน้าขนาดนี้ ไม่รู้สึกตัวคงไม่ได้
“แกล้งหลับต่อสักห้าวิไม่ได้เหรอครับ”
“ไม่”
“นะ ๆ”
“ไม่”
เขาออดอ้อน ส่งสายตาเว้าวอนขอความเห็นใจ และแม้สิ่งที่ได้รับคือการที่เธอพลิกตัวหันห
