ผูกใจร้ายเพียงเธอ

บทที่4

และถ้าถามความเห็น...เขาคิดว่าภรรยาของลูกหนี้ ควรส่งคนที่ฉลาดมากกว่านี้เพื่อมาต่อรองกับคนอย่างเขา แต่นี่อะไรกัน...คุณหญิงจอมอวดดีนั่น กับส่งเอาเด็กกะโปโลที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงมาแทน มันเหมือนเป็นการหยามหน้ากันเกินไป และเขาเองก็ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะมานั่งต่อรองกับใครหน้าไหนทั้งนั้นในเวลานี้ สิ่งเดียวที่เขาต้องการคือคำตกลงเท่านั้น!

“ถ้าเรื่องที่คุณจะพูดมีแค่นี้ ผมคงต้องขอตัว ฝากไปบอกคุณป้าคุณด้วย ว่าถ้าภายในวันนี้ผมยังไม่ได้รับคำตอบที่ถูกใจ ก็ เตรียมตัวเก็บกระเป๋าเอาไว้ได้เลย เพราะว่าครั้งนี้ผมจะไม่ใจดีเหมือนที่แล้วๆ มาอีก!” เขาคิดว่าตัวเองให้เวลาครอบครัวนี้มานานเกินพอแล้ว จากนี้ไปคือของจริง และจะไม่มีการปราณีใดๆ อีก ในเมื่อเขาหยิบยื่นน้ำใจไปให้แล้วแต่ไม่ยอมรับ ก็พอกันที!

“ให้ฉันไปแทนได้ไหมคะ!” เอมมิกาตัดสินใจเอ่ยขึ้นในวินาทีสุดท้าย ก่อนที่เขาจะได้ทันลุกขึ้นและเดินหนีกันไป แน่นอนว่านี่เป็นทางออกเดียวที่คิดออก ทางเดียวจริงๆ

“ว่าไงนะ พูดอีกทีสิ!” ไม่บ่อยนักที่จะมีคำพูดของใครสักคนหยุดเขาเอาไว้ได้ นี่นับว่าเป็นครั้งแรกในรอบหลายปีเลยทีเดียว

“ให้ฉันไปแทนพี่ตาได้ไหมคะ! ฉันสัญญา ว่าจะชดใช้ให้คุณทุกบาททุกสตางค์แทนครอบครัวของเรา!” คุณลุงกับคุณป้ามีบุญคุณกับเธอมาก หากไม่ได้พวกท่านยื่นมือเข้ามาช่วย เธอเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะมีชีวิตอยู่มาถึงวันนี้รึเปล่า ไม่ว่าเรื่องไหนถ้ามันจะช่วยพวกท่านได้เธอยินดีทำ ต่อให้สิ่งนั้นมันจะทำให้เธอต้องสูญสิ้นความเป็นคนก็ช่าง นาทีนี้เธอยอมทำทุกอย่างขอแค่ได้ช่วยเหลือผู้มีพระคุณ จะเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสแค่ไหนก็ช่างหัว!

มันก็แค่เหยื่อบางๆ ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องหวงแหน!

“มีเหตุผลอะไรที่ผมต้องเลือกคุณ!” หากจำไม่ผิด เด็กคนนี้ไม่ได้มีเชื้อสายเจ้า หล่อนเป็นเพียงหลานสาวของนายปราบลูกหนี้ของเขาเท่านั้น ซึ่งถ้าเทียบกับสิตาแล้ว ผู้หญิงคนนั้นต่างหากที่เขาอยากจะได้ไปเป็นแม่ของลูก อย่างน้อยๆ จะได้ไม่อายใครเวลาพาไปแนะนำให้ได้รู้จัก ต่างจากคนตรงหน้า ที่หน้าตาก็ดูงั้นๆ ไม่ได้สวยบาดจิตบาดใจเท่าไหร่ในความรู้สึก หากเอาไปเทียบกับผู้หญิงที่เขาเคยคบหาแล้วนั้น ยังถือว่าไม่ผ่านเกณ์ความชอบของเขาเสียด้วยซ้ำ สิ่งที่อยากรู้ตอนนี้เวลานี้! คือหล่อนคิดว่าตัวเองมีอะไรดีนักหนา ถึงได้กล้าเอาเรื่องนี้มาต่อรองกับคนอย่างเขา!

“ฉันอาจไม่ใช่คนที่ดีพร้อม หน้าตาก็งั้นๆ ไม่มีอะไรโดดเด่นเลยสักอย่าง ถ้าเทียบกับคนที่เกิดมาดีพร้อมอย่างคุณ แต่ถ้าเพียงคุณให้โอกาสสักครั้ง ฉัน สะ...สัญญาค่ะ ว่ามันจะคุ้มค่าอย่างแน่นอน” อย่างน้อยความสาวของเธอ ก็อาจจะพอต่อรองกับเขาได้บ้าง ถึงจะไม่รู้ว่าเขาจะเห็นค่าของมันรึเปล่า แต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไร ปล่อยให้บ้านของลุงกับป้าถูกยึดไปโดยคนที่ไม่รู้คุณค่าของมัน ซึ่งทางนั้นต่างหากที่เธอจะไม่มีวันเลือกเดินหรือปล่อยให้มันเกิดขึ้น ไม่มีวัน!

“หรือว่าคุณกลัวคะ! กลัวว่าจะเผลอตกหลุมรักคนธรรมดาที่ไม่มีอะไรเลยอย่างฉัน!” คำพูดนั้นไม่ได้ทำให้เขาโกรธเสียทีเดียว แต่ก็ถือว่ายั่วขึ้นอยู่พอสมควร!เพราะไม่บ่อยนักที่จะมีใครสักคนกล้าทำ ซ้ำคนที่กล้า ยังเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่งเท่านั้น!

“แก้ผ้าสิ!”

และในเมื่อหล่อนอวดดีนัก เขาก็จะให้หล่อน ‘อวด’ จนพอใจ! เขาเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่านอกจากปากที่ว่าดีแล้ว นั้น คนตรงหน้าจะยังมีอย่างอื่นที่ ‘ดีพอ’มากกว่าปากอีกหรือไม่!

“คะ!”

“ผมไม่ชอบพูดอะไรที่มันซ้ำซาก ในเมื่อคุณอยากเสนอ ผมก็ยินดีที่จะเสียเวลาสนองให้ แต่ก่อนอื่น...ผมคงต้องขอตรวจสอบสินค้าดูก่อน ไม่อย่างนั้นคงให้คำตอบไม่ได้...” ในเมื่อหล่อนกล้าที่จะอวดดี เขาก็จะทำให้หล่อนได้รู้ซึ้ง ถึงโทษของคนที่คิดอาจจะมีเรื่องกับคนอย่างเขา ที่ไม่ว่าจะด้วยทางไหน มันก็ทำให้รู้สึกไม่สบอารมณ์ทั้งนั้น!

ยิ่งหล่อนทำเหมือนพี่สาวตัวเองมีค่าดั่งทองมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งอยากทำให้รู้สำนึกว่าสำหรับเขาแล้ว ต่อให้สืบเชื้อเจ้ามาจากไหน นั่นหาใช่สิ่งสำคัญที่เขาจำเป็นต้องลดตัวไปลงยุ่งเกี่ยวด้วย ลองถ้าย่าของเขาไม่เสนอเรื่องบ้าๆ แบบนั้นขึ้นมา ก็อย่าหวังเลยว่าคนพวกนี้จะได้รับความสนใจจากเขา โดยเฉพาะคนตรงหน้านี้แล้ว ยิ่งไม่มีวัน!

“ทำสิ หรือถ้าไม่กล้า ก็ไสหัวออกไปให้พ้น ผมไม่มีเวลาว่างมานั่งเล่นขายของกับใคร!” ปากเขาไล่ แต่ทว่าสายตากลับจ้องมองราวกับต้องการจะมองให้ทะลุไปถึงเนื้อแท้ที่หลบซ่อนอยู่ใต้ชุดเชยๆ นั้นทำให้คนที่ก่อนหน้านี้พกความกล้ามาเต็มกระเป๋าเริ่มรู้สึก ‘กลัว’ การมีอยู่ของเขาเป็นครั้งแรก และเธอคงพาตัวเองไปให้ไกลจากที่นี่แล้ว หากไม่เผลอคิดถึงภาพของผู้เป็นป้ากับพี่สาวขี้นมาเสียก่อน

แกมาเพื่อเสนอตัวให้เขาเอม เพราะฉะนั้นจะต้องกลัวอะไร!

ถ้าวันนี้เธอทำให้เขาพอใจได้ หนี้ทั้งหมดของครอบครัวก็จะกลายเป็นโมฆะ พี่สาวกับป้าจะได้มีความสุข ในขณะที่เธอต่อให้จะต้องไปตกนรกที่ไหนก็ยอมทั้งนั้น ขอแค่ทำให้ครอบครัวผ่านพ้นเรื่องบ้าๆ พวกนี้ไปให้ได้ ต้องแลกด้วยอะไรเธอยอมทั้งนั้น!

“คะ...คุณต้องรับปากมาก่อนว่าจะเลิกยะ...”

“ผมจะไม่รับปากอะไรทั้งนั้น ตราบใดที่ยังไม่ได้เห็นด้วยตาว่าคุณมีดีมากพอที่จะทำให้ผมยอมเสียเวลาด้วย!” ไม่มีทางให้เธอได้เลือกแล้วจริงๆ หากไม่ตัดสินใจทำตอนนี้ โอกาสที่ว่าคงไม่วนกลับมาอีกแล้ว และนั่นก็หมายถึงความซวยคงตกไปอยู่ที่ป้า หรือไม่ก็พี่สาวของเธอ

‘ลุงฝากป้ากับยัยตาด้วยนะเอม อนาคตสองคนนั้นอาจสร้างปัญหาให้เอมไปบ้าง แต่เอมก็อย่าทอดทิ้งพวกเขาเลยนะลูก เรามีกันแค่นี้ ถือว่าลุงขอร้อง...เอมจะรับปากลุงได้ไหม’ คงเป็นคำพูดนี้ของคุณลุงผู้ลาลับ ที่ทำให้มือของเธอเริ่มกลับมามีเรี่ยวแรงขึ้นอีกครั้ง แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถบังคับมันไม่ให้สั่นได้ ยามที่ต้องมาเปลือยกายต่อหน้าผู้ชายแปลกหน้า ที่เพิ่งจะได้พบเจอกันวันนี้เป็นวันแรก

กระทั่งชุดราคาแพงของพี่สาวที่ผู้เป็นป้าเอามาให้ยืมสวมใส่หลุดพ้นไปจากร่าง ก็ยังไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาจากปากของเขาให้ได้ยิน

มีเพียงแต่ความเงียบเท่านั้น ที่ยังคงทำหน้าที่ของมันต่อไปราวกับจะไม่มีที่สิ้นสุด!

“ก็พอใช้ได้” น้ำเสียงของเขาอยู่ใกล้เสียจนเธอไม่กล้าเงยหน้าขึ้น ไม่รู้กระทั่งว่าเขางมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้ากันตั้งแต่เมื่อไหร่

สิ่งเดียวที่รู้สึกได้ในตอนนี้คือลมหายใจอุ่นร้อนที่กำลังจรดรดหน้าผากกันอยู่เท่านั้น แต่ถึงจะรู้เธอก็ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองเขาอยู่ดี

“แต่ถึงยังไง...คนที่ผมต้องการตัวก็คือสิตา พี่สาวคุณอยู่ดี! กลับไปซะ และหวังว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมได้เจอคุณ!” ก่อนที่คำพูดต่อมาของเขา จะทำลายทุกๆ ความหวังของเธอลงอย่างหมดท่า!

“คนเลว!”

เขาหลอกเธอ นี่คือสิ่งที่ยืนยันได้จากรอยยิ้มที่กำลังเห็นชัดอยู่ตรงหน้า ซึ่งมันเป็นรอยยิ้มที่ทำให้ความอดทนเธอหมดลง!

“นั่นแหละคือผม คนที่จะเป็นตัวกำหนดชะตาชีวิตของพวกคุณ! ฝากไปบอกป้าของคุณด้วย ว่าทีหน้าทีหลังถ้าคิดจะส่งใครมาต่อลองกับผม ให้คิดให้ดีก่อน ไม่อย่างนั้นคุณอาจไม่มีลมหายใจกลับออกไปง่ายๆ เหมือนอย่างวันนี้อีก จำไว้!” เธอไม่รอให้เขาได้พูดอะไรออกมาอีกรีบจัดการกับตัวเองแล้ววิ่งออกมา ไม่ได้กลัวต่อคำขู่บ้าๆ นั่นสักนิด แต่เพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องอยู่ให้เขาดูหมิ่นอีกสักเสี้ยววินาทีเดียว!

พอที!

ลับหลังร่างบอบบาง...

กานต์ก็ค่อยๆ ทิ้งตัวลงนั่งพร้อมๆ กับพายุอารมณ์ที่กำลังลุกไหม้อยู่ภายในใจ แม้จะทำเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไร หากแต่ร่างกายของเขามันกลับค่อยๆ ร้อนฉ่าขึ้น และต้นเหตุคงไม่ใช่ใครอื่นที่ไหนเลย แต่เป็นแม่คนอวดดีที่เพิ่งจะวิ่งหายออกไปจากห้อง

ไม่น่าเชื่อว่าหล่อนทำให้เขา ‘ตื่น’ ได้ ด้วยการยืนเฉยๆ ไม่ได้มีการลูบไล้ หรือยั่วยวนแม้แต่นิดเดียว! ภาพทรวงอกขนาดใหญ่เกินตัวยังคงลอยเด่นอยู่ในห้วงความคิด แม้ว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรก ที่ได้เห็นผู้หญิงมายืนเปลือยต่อหน้า..แต่มันกลับเป็นครั้งแรก

ที่ทำให้เขารู้สึกอยากทำอย่างอื่นมากกว่ายืนมองดูอยู่เฉยๆ แต่ก็ต้องวางท่า ทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร

นั่นก็เป็นเพราะว่าหล่อน ไม่ใช่เป้าหมายที่เขาหมายตาไว้!