EP.4 ตั้งใจ
1123 คำ
"Just one night stand" ชายหนุ่มก้มลงกระซิบข้างหูหญิงสาวอย่างแผ่วเบา ลมร้อนที่ถูกพ้นออกจากริมฝีปาก ทำให้หญิงสาวตรงหน้าขนลุกขนชันไปทั้งตัว
"ตรงดีนะคะ~" หญิงสาวเอื้อนเอ่ยออกมาด้วยเสียงหวานหยดย้อย รู้สึกว่าชายตรงหน้าจะมีผลต่ออัตราการเต้นหัวใจของเธอเป็นอย่างมาก ทุกคำพูด ทุกท่วงท่า ทุกการกระทำและทุกอย่างที่เป็นเขา
"ยังไม่ต้องตอบก็ได้ครับ ถ้าคุณยังอยากอยู่ต่อ" เธอไม่ตอบตกลงเขาในทันที ซึ้งไม่เหมื่อนผู้หญิงคนอื่นๆ ที่แทบจะอยากไปกับเขาโดยไม่ต้องเอ่ยชวน แต่เธอก็ไม่ปฏิเสธซะทีเดียว มันทำให้เขารู้สึกว่าไม่ควรเร่งรัดเธอมากเกินไป
"งั้น...อยู่ต่ออีกสักหน่อยนะคะ แล้วจะให้คำตอบ~" อาจเป็นเพราะเขาพูดเข้าประเด็นเร็วเกินไป ทำให้หญิงสาวลังเล เจอกันแค่ไม่นานนักจะตอบตกลงก็กลัวจะคิดว่าเธอง่าย ก็เพราะเธอไม่ง่ายไงละ ถึงยังไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน แต่เมื่อเจอผู้ชายคนนี้จะยอมเสี่ยงดูไหม? ถึงจะยังไม่รักกัน แต่ก็รู้สึกดีกว่าทุกคนที่ผ่านมา
เป็นแค่ one night stand คงไม่ต้องคิดมากอะไร ถ้าถูกใจก็ตกลง อายุเรา 26 แล้ว อาจจะอยู่บนคานแบบนี้ไปตลอดชีวิตก็ได้ใครจะรู้ วันนี้เจอแล้วก็คว้าไว้ดีกว่า
"_" ริมฝีปากหนายกยิ้ม นัยน์ตาคมเปลี่ยนเป็นหยาดเยิ้ม แววตาเป็นประกาย เขาให้เวลาเธอได้ตัดสินใจและหวังว่าคำตอบที่ได้จะเป็นคำตอบที่ถูกใจ
"แบบนี้ไม่ดีต่อใจเลยนะคะ" หญิงสาวพูดเสียงอ้อแอ้ก้มหน้ามองลงต่ำ รู้สึกได้เลยว่าหัวใจของเธอมันกำลังเต้นแรงขึ้น เพราะอารมณ์ที่เขินอายให้กับชายตรงหน้า
"หึ!" แก้มแดงๆ แม้จะดูไม่ออกว่าเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือเพราะความเขินอาย แต่ก็ทำให้หลงเสน่ห์ไปโดยไม่รู้ตัว ท่าทางเขินอายหน้าแดงนี้มันทำให้เธอดูเปราะบางน่าทนุถนอมในสายตาเขา
"เพื่อเป็นการฉลองให้กับความสัมพันธ์ของเราล่วงหน้า...ผมขอเลี้ยงเครื่องดื่มคุณนะครับ"
"ยินดีค่ะ~"
กริ๊ง!!!
ทั้งสองชนแก้วกัน แววตาที่ฉายออกมาจากดวงตาคมจ้องมองดวงตาหวานเปรียบเหมื่อนเสือที่พร้อมจะตะครุบเหยื่อ
"มาคนเดียว?"
"ใช่ค่ะ"
สายตาคมสอดส่องมองไปรอบๆ "ผมนี้ชักจะหวงคุณแล้วสิ!" เขาพึมพำกับตัวเอง ขนาดนั้งคุยกับเธออยู่แท้ๆ ก็ยังมีสายตามากมายมองมาที่เธอไม่หยุดหย่อน และอยู่ๆ เขาก็รู้สึกหงุดหงิดกับสายตาพวกนี้ขึ้นมา
"จะรังเกียจไหม? ถ้าผมจะชวนคุณขึ้นไปนั้งด้วยกันกับเพื่อนๆของผม"
"ได้สิค่ะ ดีออก...มีเพื่อนคุยเยอะๆ สนุกดี" เธอคิดว่าที่เขาดูหงุดหงิดคิ้วขมวดกันเป็นปมคงไม่ชอบความแออัด ความวุ่นวายของด้านล่าง คงชอบที่ๆ มีความเป็นส่วนตัว
00 : 30 AM
แกร้ง !
เสียงแก้วสี่ใบกระทบกัน ชายหนุ่มสองคนยกแก้วขึ้นดื่มรวดเดียวหมด สายตาต่างจับจ้องไปที่หญิงสาวตรงหน้าที่นั้งอยู่ข้างเพื่อนของเขา
ขึ้นมาถึงเขาก็แนะนำเพื่อนๆ ให้ฉันรู้จัก คนที่นั้งตรงข้ามเราฝั่งซ้ายชื่อติณย์ หล่อเลยละออกแนวขาวตี๋ อีกคนฝั่งขวาชื่อพีท หล่อเข้ม ลุคแบด
"มาเที่ยวที่นี้ครั้งแรกใช่ไหม? เราไม่คุ้นหน้าเธอเลย" ติณย์เอ่ยถามฉันเป็นคนแรกหลังจากที่จ้องหน้าฉันตั้งแต่ขึ้นมา หน้าฉันแปลกหรอหรือยังไง?
"พอดีเราอยากเปลี่ยนบรรยากาศนะ"
"เป็นสายเที่ยวเหมื่อนกันหนิ ถ้าอยากดื่มฟรีมาที่นี้ได้ตลอดเลยนะ ไอ้พีทมันใจดี"
"หืม..พีทเป็นเจ้าของที่นี้หรอ ?" ฉันหันไปถามพีท เขาแค่ส่งยิ้มมาให้แทนคำตอบ ที่แบงค์พูดว่าเฮีย? ก็หมายถึงพีทนะสินะ
แต่เอ๊ะ...มันแปลกๆ อยู่นะ ที่เค้าเตอร์บาร์เขาดูเหมื่อนมาคนเดียวนี้นา... และเหมื่อนไม่ได้ตั้งใจจะอยากรู้จักฉันด้วยซ้ำ แล้วอยู่ๆ เขาก็ชวนฉันขึ้นมา หรือว่า... ที่เขาทำไปทั้งหมด!!! มันเป็นแผน!!!
ควับ !
ฉันหันมามองผู้ชายข้างกายฉันตอนนี้หน้าเราอยู่ห่างกันแค่คืบ ใจก็พลันเต้นแรงขึ้นมาดื้อๆ
"ไม่ใช่แผน...แต่ตั้งใจ~" เขาก้มลงมากระชิบข้างหูฉันอย่างแผ่วเบา ร่างกายเจ้ากรรมก็เหมื่อนราวกับไม่มีเรียวแรงเสียเอาดื้อ ๆเมื่อลมร้อนอุ่นถูกพ้นออกมาจากปากเขา แผ่นหลังที่ตรงก่อนหน้านี้ได้เอนอ่อนพิงพนักโซฟาแบบหมดแรง นี้ฉันกำลังหลงกลผู้ชายตรงหน้าคนนี้หรอเนี้ย!
"หึ!" ชายหนุ่มแค้นเสียงหัวเราะในลำคอ กับท่าทางหมดแรงของเธอ คงจะดื่มจนได้ที่แล้ว เขาใช้มือข้างหนึ่งปัดไรผมที่ปรกบนหน้าเธออยู่ออกไปทัดหูให้อย่างอ่อนโยน ดวงตากลมโตปิดลง ริมฝีปากกระจับได้รูปแม้มเข้าหากัน ใบหน้าหวานเนียนนุ่ม แก้มนวลสีแดงระเรื่อ กำลังคลอเคลียที่หลังฝ่ามือแกร่งของชายตรงหน้า เหมื่อนว่าเธอกำลังเคลิ้มไปกับสัมผัสจากชายตรงหน้า และเป็นการยั้วยวนเขาแบบไม่ได้ตั้งใจ
"มากับมัน แล้วจะกลับกับมันด้วยไหม?" เป็นพีทที่ถามฉันขึ้นทำให้ฉันหลุดจากภวังค์ในรอบที่สาม อีกแล้วสินะ ผู้ชายคนนี้อันตรายกับฉันจริง ๆ
"-"
"แน่นอน" ทั้งคู่มองหน้ากัน โดยไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมากันเลย อึก ! ฉันได้แต่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก สายตาที่เค้ามองกันมันดูน่ากลัวสำหรับฉัน และไม่สามารถเดาเลยว่าเค้าคิดอะไรกันอยู่
"เห้ย...ไม่เอาน่า...วันนี้วันดี มีเพื่อนใหม่เป็นสาวสวยหุ่นเอ็กซ์ทั้งคน จะกัดกันทำไม อย่าไปสนใจพวกมันเลยนะ คนที่มีนิสัยเหมื่อนกันมักจะชอบอะไรเหมื่อนกัน... เอ่อ...หมายถึง ชอบทะเลาะกันน่ะ!" ติณย์เอ่ยพูดกับเพื่อนทั้งสองของเค้า และมาพูดกับฉันให้คลายกังวล
ควับ !!
"เดี่ยวนะคะ~ ฉันยังไม่ได้ให้คำตอบคุณเลยนะ" เมื่อฉันนึกขึ้นได้ฉันก็หันมาประท้วงกับเขาทันที คนขี้ตู๋
"หรือคุณปฏิเสธ? ผมคงเสียใจแย่..."
- ผู้เขียน
