“พี่นาซี...เพลงนึกว่าเราจะมากันแค่สองคนนะคะ จะพานายอัฐินี่มาด้วยทำไมก็ไม่รู้” รวิภัณดาในชุดชีฟองเป็นกระโปรงสั้นสีดำสนิทสั้นเหนือเข่าที่กำลังเกาะแขนทอเลเมียสแบบติดหนึบเหลือบมองการ์ดหนุ่มซึ่งคอยตามอยู่ด้านหลังห่างๆ แล้วก็อดค่อนขอดไม่ได้
“เขาชื่ออิฐ...แล้วอีกอย่างเขาก็เป็นคนสนิทของพี่ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดอยู่แล้ว”
“ก้างขวางคอชัดๆ...” เธอแบะปากแล้วบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆ
“หือ...ว่าไงนะ”
“น้ำลายมันติดคอน่ะค่ะไม่มีอะไรหรอก...นั่นๆ เข้าไปดูเสื้อที่ร้านนั้นกันก่อนนะคะชุดนั้นสวยมากๆ เลย” เปลี่ยนเรื่องได้แบบลื่นไหล ไม่มีใครเทียบ อยู่ดีๆ เธอก็ลากทอเลเมียสเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้าสตรียี่ห้อหนึ่ง ซึ่งเปิดเป็นช้อปอยู่ในห้างแห่งนี้ แล้วเดินเลือกเดินหยิบเอาตามใจชอบปล่อยให้สองหนุ่มคอยตามกันหัวหมุน
วันนี้รวิภัณดาตื่นนอนอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่เช้า เพื่อทวงสัญญาที่ท
