“ทอเลเมียส...เพราะอะไร...” เมื่อได้ยินชื่อว่าใครคือคนที่มีของสำคัญอยู่ในมือวงศ์ศาสตร์ครางชื่อนั้นอย่างไม่เชื่อหู ทำไม คนคนกนี้รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ แล้วเหตุใดจึงต้องคิดจะเเบล็กเมล์เขาด้วย
“หนู...หนูจะไปโทรฯ ถามเขาเดี๋ยวนี้เลยค่ะว่าทำไมเขาถึงได้ทำแบบนี้ แล้ว...เขาต้องการอะไรกันแน่” อรุโณรีย์บอกกับบิดาทั้งๆ ที่น้ำตายังไหลไม่หยุด ในสมองของเธอเต็มไปด้วยความสับสนไม่เข้าใจและยังลำดับเหตุการณ์ได้ไม่ถูกว่าทำไมทอเลเมียสมีส่วนรู้เห็นในเรื่องนี้ได้อย่างไร ถ้าเป็นจริงตามนั้นไม่เท่ากับว่าที่ผ่านมาเขาหลอกเธอมาตลอดเลยเหรอ รวมไปถึงหลอกใช้เธอด้วย
“ทำไมคนคนนี้ถึงได้มาเกี่ยวข้องด้วย เขาเป็นใครกันแน่...”
“หนู...หนูคิดว่าต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ เลยค่ะ คุณทอเลเมียสเขาจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรล่ะคะ”
“เอพริล...พ่อ...” วงศ์ศาสตร์มองใบหน้าเปื้อนน้ำตาที่ซีกแก้มข้างหนึ่งแดงปื้นขึ้นตามรอยนิ้วแล
