หญิงสาวที่ถูกรวบปลายมือให้หยุดการกระทำนั้นอธิบายให้เขาฟังด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความซาบซึ้ง มีหยาดน้ำคลอหน่วงใกล้จะไหลรินเต็มที ทอเลเมียสยกมือขึ้นปาดเช็ดเมื่อเห็นว่าเธอกำลังร้องไห้ อรุโณรีย์คนนี้ช่างแตกต่างจากผู้หญิงทั่วไปนัก แม้จะดูเป็นลูกคุณหนูทุกกระเบียดนิ้วแต่เธอกลับมีความมุ่งมั่นในหลายเรื่องอย่างไม่คิดย่อท้อ อย่างเช่นในเรื่องงานที่ทำกับเขา มีความกระตือรือร้นอยากจะช่วยบิดา อยากมีส่วนร่วมในธุรกิจของครอบครัวจนกระทั่งถูกเขาหลอกใช้เป็นเครื่องมืออย่างง่ายดาย
ที่สำคัญเธอมีความกตัญญูเป็นเลิศ เชื่อฟังคำสั่งสอนของผู้ให้กำเนิดอย่างไม่มีอิดออด หลายสิ่งในตัวหญิงสาวทำให้เขาเริ่มรู้สึกแปลกๆ ขึ้นมาทุกทีๆ
“ไม่เป็นไร...ฉันไม่ใช่คนดีหรอกเอพริล...ฉันแค่...ทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการเท่านั้น”
อรุโณรีย์ซุกเข้าหาความอบอุ่นของกายใหญ่อีกครั้งโดยไม่ได้คลางแคลงในวาจานั้นแม้แต่น้อย เธอเชื่อทุกอย่างที่เป็นเขา
