โง่งม ที่ 9
ลูกกวาด กับ ผ้าเช็ดหน้าสีขาว
เก็บไว้แทนใจ
“เรียบร้อยแล้วขอรับ”
เสียงจากห้องตรวจทำให้หูจ้านอี้และคนสนิทหยุดพูดคุยกัน แล้วมองไปยังเถียนไต้หรงที่กำลังเดินออกมาโดยมีสาวใช้คนสนิทคอยประคอง ชายหนุ่มหลุบสายตาลงต่ำมองจังหวะการลงน้ำหนักที่ฝ่าเท้าของหญิงสาว เมื่อเห็นว่านางสามารถลงน้ำหนักและพยุงตัวได้มากขึ้นก็แอบเบาใจ
ส่วนมารดาและบุตรสาวตัวน้อยได้รับการทำแผลอีกทั้งท่านหมอยังจ่ายยาแก้ฟกช้ำให้นำกลับไปต้มดื่มที่บ้านเช้าเย็นเพื่อบรรเทาอาการภายใน
“เจ้าทั้งสองเดินทางไปตระกูลเถียนพร้อมกับข้าเถอะนะ ข้าจะให้พ่อบ้านหางานให้เจ้าทำ เจ้ากับลูกจะได้อาศัยอยู่ในตระกูลเถียนและจะไม่มีใครกล้ามาทำร้ายพวกเจ้าได้อีก เวลานี้หากกลับไปที่บ้านก็คงไม่ปลอดภัยแน่ ไอ้สารเลวนั่นมันอาจหวนมาทำร้ายร่างกายพวกเจ้าทั้งสองด้วยความเจ็บแค้นใจก็เป็นได้”
ไตร่ตรองเพียงครู่ก็ตัดสินใจรับทั้งสองมาไว้ในการปกครองทันที หญิงผู้นี
