โง่งม ที่ 10 การกลับมาของคุณหนูเถียน

1944 คำ

โง่งม ที่ 10 การกลับมาของคุณหนูเถียน ก้าวไปข้างหน้า “คะ...คุณหนูของข้า คิดถึงเหลือเกินขอรับ...” พ่อบ้านสูงวัยเดินกึ่งวิ่งมาหาผู้เป็นเจ้านายที่เหลือรอดชีวิตอยู่เพียงหนึ่งเดียวด้วยความดีใจ นับตั้งแต่คุณหนูของตนแต่งงานออกเรือนไปกับคุณชายอู๋ซั่วกู่ก็แทบไม่ได้พบหน้า ไม่ได้พูดคุยกันถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันอีกเลย แม้กระทั่งในวันที่จัดงานศพของนายท่านทั้งสอง เขาก็แทบไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิดเพราะคนของตระกูลอู๋คอยกันท่าอยู่ตลอดเวลา “ท่านลุงซืออย่าวิ่งสิเจ้าคะ เดี๋ยวก็ล้มกันพอดี” หญิงสาวปราดเข้าไปประคองชายผมสีดอกเลาขาวโพลนทั้งศีรษะ อาจเป็นเพราะนางและร่างนี้หลอมรวมความรู้สึกและจิตวิญญาณเข้าไว้ด้วยกัน นางจึงรู้สึกรักและผูกพันกับพ่อบ้านชราผู้นี้เหลือเกิน ภาพวันวานตั้งแต่วัยเยาว์ฉายชัดเข้ามาในความทรงจำ ชายใจดีที่มักยืนอยู่เคียงข้างบิดาเสมอๆ ชายผู้มากความสามารถ เก่งกาจการค้า การบัญชี การจัดการทุกอย่างภา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม