สามีข้าคือนายพรานตาบอด

บทที่ 29

หานตงเทียนขับเกวียนมาถึงบ้านก็ยามเซิน สี่คนครอบครัวช่วยกันขนของเข้าบ้านช่วยกันด้วยรอยยิ้มที่พี่สะใภ้ใจดีซื้อข้าวของจนเต็มเกวียนของกินก็แยกไปเก็บที่ห้องครัว ของแห้งก็ใส่เข้าห้องเก็บเสบียงจนเต็ม ของส่วนตัวก็เก็บเข้าห้องของใครของมันก่อนที่จะมาช่วยกันทำอย่างอื่น

อวี่หลิงนางเก็บของเสร็จก็ออกมาที่ครัวเตรียมทำมื้อค่ำสำหรับทุกคนหานตงเทียนจุดไฟใส่เตาให้ภรรยาแล้วก็ออกไปถางหญ้าทางหลังบ้านอีก

หานตงเหวินก็ไปรดน้ำผักและถอนหญ้าออกจากแปลงผัก ส่วนสาวน้อยหานซูอิงกำลังช่วยพี่สะใภ้ทำอาหารในครัว พอถึงเวลากินมื้อค่ำทุกคนต่างก็มาช่วยกันยกอาหารออกไปที่โต๊ะและนั่งกินข้าวพูดคุยกันตามประสาชาวบ้านเสียงหัวเราะของสองพี่น้องดังกังวาลด้วยความสุข

อวี่หลิงอาบน้ำหลังสุดส่วนมากนางจะกินมื้อค่ำก่อนแล้วค่อยอาบน้ำเหมือนในภพเดิมของนาง ส่วนสามพี่น้องจะอาบก่อนกินมื้อค่ำเพราะพวกเขาทำจนชินแล้วนั้นเองยามชวี่นางพาสามีเข้าในมิติหลังจากแยกย้ายกับน้องของสามีเข้าห้องพักผ่อนกัน

สามีนั่งดูทีวีที่นางเปิดให้รออยู่บนเตียง อวี่หลิงใส่ชุดนอนแนบลำตัวสีเลือดหมูผ้าเรียบลื่นและไม่ใส่ชุดชั้นในเพราะความเคยชินนางจะใส่เฉพาะตอนกลางวันเท่านั้น

ส่วนข้างนอกมิตินางจะใส่เหมือนคนในยุคโบราณ ในมิตินางจะใส่เสื้อผ้าของตัวเองในตู้เสื้อผ้านั้นเองบางครั้งก็หยิบให้สามีใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น วันนี้นางก็เอาให้สามีลองใส่ดูเขาก็ยังเขินๆอยู่เพราะไม่ชินแต่พอนางเดินมานั่งที่โต๊ะเรื่องแป้งแค่หวีผมทาครีมบำรุงผิวเพียงเท่านั้น ใบหน้านางจะทาเซรั่มเข้มขนบำรุงอย่างดีเพราะนางทำงานกลางแจ้งจึงบำรุงรักษาเหมือนร่างเดิมของตัวเองทุกอย่าง ก่อนจะเดินไปขึ้นเตียงที่สามีนั่งมองนางด้วยตาหวานเยิ้มเลยทีเดียว

หานตงเทียนมองภรรยาสาวที่ใส่ชุดนอนประหลาดที่มองเห็นขานวนเนียนและบ่ามนขาวที่มีสายเล็กๆเพียงเท่านั้น มองลงที่หน้าอกก็ไม่มีบังทรงเอาไว้นี้นางอยากให้เขาคลั่งตายหรืออย่างไรจึงแต่งตัวเช่นนี้

"หลิงเอ๋อร์" หานตงเทียนขยับเข้ากอดเมียรักก้มลงหอมไหล่มนกับสองแก้มนวน ส่วนมือนั้นถึงซาลาเปาสองลูกแล้วเขาบีบเค้นสะกิดหัวนมเมียสาวกระตุ้นอารมณ์ของนาง

"ท่านพี่ข้ากำลังจะพูดธุร-" ปากอวบอิ่มโดนสามีปิดด้วยปากแลกลิ้นพัวพัน หานตงเทียนสติหลุดตั้งแต่ที่นางใส่ชุดเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วใจเย็นนั่งดูทีวีไม่วิ่งไปจับเมียกินได้ตั้งนานแต่พอนางนั่งลงที่เตียงตะบะของเขาขาดลงทันที ตอนนี้ต่อให้นางจะพูดอะไรเขาก็ไม่ฟังจู่โจมจุดอ่อนไหวของเมียรักทันที อวี่หลิงได้แต่ครางอู้อี้ที่สามีไม่ยอมฟังเสียงของนางเลยทั้งยังกระซิบที่ข้างหูอีก

"ขอรอบหนึ่งก่อนค่อยคุยนะหลิงเอ๋อร์" จากนั้นนางก็ได้แต่รองรับอารมณ์ของสามีที่ไม่รู้ตายอดตายอยากมาจากไหน ทั้งที่สองคืนนี้นางแทบไม่ได้หลับได้นอนเลยหนึ่งชั่วยามที่สามีเคี้ยวกร่ำนางจนหมดแรงได้แต่ส่งสายตาค้อนให้สามีที่ทั้งอึดทั้งหื่นได้โล่จริงๆ มือไม้ไม่เคยหยุดจับนั้นลูบนี้ตลอดเวลาถ้าอยู่ในที่ลับตาคนเขาจะกลายร่างเป็นหมาป่าที่หิวโหยตลอดเวลา

"หลิงเอ๋อร์จะบอกอะไรพี่หรือถ้าไม่พูดพี่จะทำลูกต่อนะ" หานตงเทียนกระซิบบอกภรรยารักเบาๆข้างหูนางหลังจากที่พานางขึ้นสวรรค์หลายรอบติดๆกัน อวี่หลิงตีแขนสามี

"หยุดเลยนะท่านพี่จะหื่นไปถึงไหนฟังข้าพูดบ้างสิเจ้าคะ" นางพึ่งจะเสร็จสมสามีตัวดีจะต่ออีกแล้วจะไม่นางพักหายใจบ้างเลยหรือ นางเอามือจะปลาหมึกที่ไต่ตามตัวนางตลอดเวลาเพื่อจะปลุกเร่าให้นางตามใจเขาหานตงเทียนหัวเราะหึ

"พี่หื่นกับน้องแค่คนเดียวเท่านั้นละหลิงเอ๋อร์ พี่ฟังอยู่นะถ้าไม่พูดพี่จะต่อแล้วนะ" เขาขู่ภรรยาก่อนแกล้งลงหอมแก้มนางต่อ อวี่หลิงรีบเอามือปิดปากสามีเอาไว้

"ข้าพูดเจ้าค่ะ" ทั้งที่ตอนนี้ร่างกายเปลือยเปล่าของสามีเบียดชิดคลอเคลียไม่ห่าง นางจะไหวไหมนี้ขนาดหันหลังให้เขายังโอบกอดดึงไม่ให้นางขยับและหานตงเทียนน้อยมันก็ดุนดันสะโพกของนางไม่ยอมอ่อนลงสักที

"ท่านพี่พรุ่งนี้ให้ไปบอกลุงผู้ใหญ่บ้านให้มาทำคอกหมูคอกไก่และคอกกระต่ายให้ข้าด้วยนะเจ้าคะ และให้จ้างพวกลูกหลานของหัวหน้าหมู่บ้านนั้นละ มาช่วยถางหญ้าให้หมด เราจ้างพวกเขาวันละสี่สิบอีแปะ ขอคนที่ขยันให้หัวหน้าหมู่บ้านลงชื่อเอาผู้ชายใครอยากทำงานจ่ายค่าแรงทุกวันแต่ถ้าใครเอาเปรียบให้คัดออกวันหลังไม่รับ" นางบอกสามี

"พอดายหญ้าเสร็จให้พลิกหน้าดินและขุดบ่อน้ำที่ด้านหลังสองบ่อและขุดร่องน้ำรอบที่ดินเลยเจ้าค่ะ และให้สร้างบ้านไม้อีกหนึ่งหลังเอาไว้คนละมุมของไร่ด้วยเจ้าค่ะข้าจะซื้อครอบครัวทาสมาช่วยทำงานพวกเราด้วยเจ้าค่ะท่านพี่ ที่ดินด้านหน้าบ้านก็ทำเช่นเดียวกันขุดบ่อน้ำสองบ่อและขุดร่องน้ำรอบทั้งที่ดินของเราและขุดผ่ากลางอีกหนึ่งร่องให้จอดกัน ข้าจะแบ่งโซนผลไม้ผักข้าวออกให้เป็นส่วนๆ คอกสัตว์ให้ไปทำฝั่งทางโน้นไกลจากตัวบ้าน ข้าจะบอกตำแหน่งให้ทำตรงไหนบ้างข้าวาดแบบเอาไว้ให้แล้ว" หานตเทียนพยักหน้ารับ

"พวกเขาหาคนมาได้เท่าไรข้ารับหมดแต่ขอให้คัดคนขยัน ส่วนรั้วนั้นนายช่างคงพาคนมาสองกลุ่ม สร้างบ้านกลุ่มหนึ่ง เราจะให้ชาวบ้านถางหญ้าและขุดร่องน้ำสร้างคอกสัตว์กับพลิกหน้าดิน หมู่บ้านอื่นก็รับเช่นเดียวกันขอเพียงอยากทำงานและขยัน ข้าจะจ้างให้พวกเขามีตำลึงซื้อข้าวของตุนเสบียงใส่หน้าหนาวที่จะถึงนี้และตั้งใจทำงานด้วย"

"มีอะไรอีกน้องสั่งพี่มาได้เลยพรุ่งนี้เช้าพี่จะรีบไปบอกลุงผู้ใหญ่บ้านให้" หานตงเทียนบอกเมียรักและซุกซอกคอของนางต่อถามอีกต่อไป

"มีอะไรบอกเขาอีกหรือไม่"

"เอ้อเรื่องที่ท่านพี่จะทำลูกข้าขอให้ข้าอายุครบยี่สิบปีก่อนนะเจ้าคะข้าถึงจะยอมท้องลูกของเรา ตอนนี้ข้าก็สิบแปดปีแล้วข้าไม่อยากมีตอนนี้ข้ากลัวเพราะว่าคนสมัยนี้ใช้หมอตำแยข้าอยากให้ร่างกายนี้แข็งแรงและอายุครบพอดีจะมีลูกตอนยี่สิบปีเจ้าค่ะ"

"เจ้าไม่อยากมีลูกกับพี่หรือ" หานตงเทียนถามเมียเสียงเศร้าว่านางยังไม่อยากมีลูกให้เขาตอนนี้

"ไม่ใช่ข้าไม่อยากมีแต่ข้าขอให้ครบยี่สิบก่อนจึงจะมีเพราะคนที่นี้แต่งงานเร็วเวลาที่ร่างกายของผู้หญิงไม่พร้อมพอคลอดลูกเสียเลือดมากจึงทำให้ร่างกายอ่อนแอเพราะมีลูกอายุน้อยเกินไปร่างกายยังไม่ถึงวัยมีลูกเจ้าค่ะ" นางบอกเหตุผลกับสามี

"แล้วน้องจะทำเช่นไรไม่ให้พี่นอนด้วยหรือพี่ไม่ยอมนะ" หานตงเทียนโวยวายทันทีก็คนได้กินเนื้อหงส์แล้วจะให้นอนเฝ้าเขาต้องลงแดงตายอย่างแน่นอน

"หรือจะให้พี่ไปซื้อยาห้ามครรภ์มาต้มให้น้องดื่ม" สามีถามต่อ

ไม่ต้องหรอกเจ้าค่ะพอดีข้ามียาคุมที่ไปซื้อเอาไว้ว่าจะเอาไปแจกฟรีทำแคมแปญให้ผู้หญิงกับเพื่อนๆ สั่งกันไปเยอะพอสมควร มีทุกยี่ห้อเลยและข้าก็ไม่คิดว่ายานั้นมันจะมีในมิติด้วยและข้าก็กินมันก่อนที่จะเข้าหอกับท่านพี่แล้วด้วย" นางบอกสามี

"ทำให้ตายก็ไม่มีหรอกเจ้าค่ะเพราะยาของเขาดีมากไม่เช่นนั้นเขาจะเรียกชื่อว่ายาคุมกำเนิดหรือเจ้าคะ"

"ได้ถ้ามันคือความปลอดภัยของน้องที่ว่าพอมีลูกอายุยังน้อยแล้วร่างกายของน้องจะอ่อนแอ พี่ยอมอีกสองปีใช่ไหมพี่รอได้ขอให้น้องแข็งแรงก็พอแต่พี่จะยังขยันทุกวันนะ" หานตงเทียนบอกพร้อมส่งสายตาหวานเยิ้มใส่ภรรยาสาวและจากนั้นอวี่หลิงเอ๋อร์ก็ไม่ได้พูดอีกเลยนางร้องครวญครางจนเสียงแหบแห้งใต้ร่างของสามีผู้กินไม่รู้จักอิ่มในรอบเดียวและหลับไปในอ้อมกอดของสามีจนเช้าเหมือนคืนที่ผ่านมา