“ให้ช่วยอะไรมั้ยคะ?” ถามออกไปเพราะคิดว่าอยากทำตัวให้เป็นประโยชน์
“ไม่เป็นไร ผมอยากทำให้หนูนาทาน แต่ถ้าหนูนาอยากหัดทำผมจะสอนให้แต่ขอเป็นคราวหน้า เพราะตอนนี้ผมหิวมากตั้งแต่จบการแสดง ผมก็มาหาหนูนาเลยไม่ได้ไปทานอะไรกับทุกคนนะ” พูดจบก็หันมายิ้มและยื่นหน้ามาใกล้หนูนา “...ตอนแรกก็กะจะกินหนูนาแทน” พูดจบก็หัวเราะในท่าทางของหนูนาเมื่อได้ยินแบบนั้น ทำตาโต หน้าแดงก่ำ
“บ้า...”
ปีเตอร์กลับไปทำอาหารต่อ ใช่ว่าเขาไม่อยากทำอย่างที่พูด ก็ตั้งใจไว้ในตอนแรก แต่เห็นหนูนายังไม่พร้อมเขาก็ไม่อยากเร่งรัด เพราะเท่าที่เขาได้สัมผัสเธอนั้น หนูนายังไร้เดียงสาในเรื่องนี้ เขาอยากให้ครั้งแรกของเธอมันจะต้องวิเศษที่สุด แต่เขาก็คงไม่สามารถอดทนต่อความน่ารักของเธอได้นานมาก
ผ่านไปอีกกว่ายี่สิบนาทีต่างก็ไม่มีใครพูดอะไรกันต่อ หนูนานั่งมองปีเตอร์อย่างเพลิดเพลิน เขาดูดีในทุกอิริยาบถจริงๆ และแล้วจานอาหารมื้อเย็น มันคือ
