“อื้ม...!ช่วย…ด้วย” หนูนาพยายามร้องขอความช่วยเหลือ เธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกดูดลงสู่ก้นบึ้งสายธารา หนูนาพยายามจะถีบตัวเองและแวกว่ายขึ้นผิวสู่น้ำ แต่เหมือนมีบางอย่างเป็นเงามืดกดทับตัวไว้ แล้วจู่ๆบริเวณหน้าท้องก็ร้อนวูบวาบบอกไม่ถูก ทั้งๆที่ตอนนี้เธอกำลังดำดิ่งสู่ความมืดมิดใต้ผิวน้ำ แต่แปลกทำไมใต้น้ำถึงมีฝูงผีเสื้อบินในน้ำได้ และนี้เธอก็จมมาหลายนาทีแล้วทำไมเธอยังรับรู้ถึงความรู้สึกวูบวาบไปทั้งตัว มันควรจะหนาวสิไม่ใช่ร้อนดั่งโดนไฟเผาแบบนี้ “อ๊ะ!!!....” หนูนาตกใจเมื่อทั้งแขนทั้งมือในฝันเธอกำลังแวกว่ายที่กำลังพยายามจะเอาชีวิตรอดกลับกลายเป็นว่ากำลังโอบจับอะไรบางอย่าง หนูนาค่อยๆลืมตาขึ้นที่นี่มันห้องนอนไม่ใช่ใต้ผิวน้ำ และปีเตอร์กำลังคลอเคลียดอมดมบริเวณลำคอของเธอ “พีท” หนูนาเอ่ยออกไป เมื่อตอนนี้ปีเตอร์กำลังไล่ลงไปที่ดอกไม้ตูมซึ่งกำลัง ชูชันต้อนรับเขา ปีเตอร์ไม่รอช้าทั้งดูดทั้งกัดเพื่อหยอกล้อส