เจณิสาเดินตามคนตัวโตมาเงียบๆ พร้อมกับใช้โทรศัพท์ตัวเองถ่ายรูปบรรยากาศระหว่างทางเดินของตัวเองไปด้วยจนไม่รู้ว่าคนตรงหน้าหยุดเดินและเธอก็หยุดไม่ทันจนชนเข้ากับแผ่นหลังแข็งแรง แต่ก็ถูกเขาที่หมุนตัวมาอย่างรวดเร็วรวบเอวเล็กกอดเธอรั้งไว้ไม่ให้กระเด็นหงายหลังล้ม
อุ๊ย!
“ใช้ครีมรองพื้นไปเท่าไหร่ล่ะ” เขาถามเมื่อก้มหน้าลงมาใกล้คนในอ้อมแขนตัวเอง แม้เธอจะดันขืนตัวเองออกจากวงแขน แต่มังกรกัณฐ์กลับทำตรงกันข้ามคือกอดรัดแน่นขึ้นกว่าเดิม
“คะ...คุณหมายถึงอะไร?” เธอถามเขาเสียงสั่นพร้อมกับยกมือดันหน้าของเขาที่ก้มโน้มลงมาใกล้ปลายจมูกตัวเองจนจะชิดอยู่แล้ว
“เมื่อคืนเธอกับฉันทำอะไรกันบ้าง ฉันว่าเธอรู้ดีนะเจณิสา” มังกรกัณฐ์เอ่ยพร้อมกับใช้มืออีกข้างที่ว่างมาจับรั้งมือเล็กที่ดันหน้าตัวเองมาดูดเลีย
“อื้ม...รู้อะไรไหม เมื่อคืนฉันชอบเวลาเธออยู่บนเตียงเล็กๆ ในห้องพักของเธอมาก และยิ่งตอนเธอดิ้นหนีและครางยามฉัน ‘เอา’ เธอ
