"ทำไมเห็นพี่ต้องตกใจขนาดนั้น" เขาถามเสียงเรียบ
"เป็นใครก็ต้องตกใจไหมคะ ทำไมไม่เปิดไฟแล้วมานั่งเงียบๆ แบบนี้"
หญิงสาวถามด้วยความแปลกใจ ทำไมวันนี้เขาทำตัวแปลกๆ ไม่โวยวายแต่ก็น่ากลัวพอกัน
"แค่มีเรื่องต้องคิดนิดหน่อย ว่าแต่พ่อเป็นยังไงบ้างแล้วทำไมไม่เอารถไปหรือให้คนขับรถไปส่ง"
"แถวบ้านเอยไม่ค่อยจะมีที่จอดค่ะ อีกอย่างเอยไม่อยากไปเป็นจุดสนใจคนแถวนั้นด้วย"
เจ้าขาอธิบายให้เขาฟังตามความจริงพร้อมกับนั่งลงข้างๆ เขาก่อนจะจับมือหนายกขึ้นมาแนบที่แก้มของเธอทำเอาคนที่อารมณ์คุกรุ่นในใจเหมือนโดนน้ำเย็นชโลมลงมาในใจที่ร้อนผ่าวด้วยไฟหึงหวงให้มอดดับลง
"เหนื่อยขนาดนี้ทำไมไม่โทรให้พี่ไปรับ"
"เอยแค่อยากได้สัมผัสของพี่ขุน อยากให้พี่รักเอย"
หญิงสาวมองเขาด้วยสายตาออดอ้อนแสดงความรักกับเขาไปตามตรงไม่คิดที่จะปิดบัง ชีวิตนี้มันสั้นเธอไม่อยากเก็บอะไรเอาไว้ให้หนักสมองแล้ว รู้ว่าเวลาเธอมีน้อยขอแค่อยากอยู่กับคน
