หอศิลปะสังคีตจูโหม่วหลัน
รถม้าจากจวนตระกูลจางเคลื่อนตัวมาหยุดลงตรงหน้าประตูทางเข้าหอศิลปะสังคีต ซึ่งตั้งอยู่หัวมุมถนนแต่อยู่ตรงใจกลางเมืองในย่านการค้าขายอันเป็นหัวใจสำคัญของฉางอาน
ในขณะที่มีผู้คนมากมายต่างพากันเดินเข้าออกกันอย่างคับคั่งด้วยเพราะหอสังคีตจูโหม่วหลันแห่งนี้มีชื่อเสียงที่สุดในฉางอาน เต็มไปด้วยนักกวี นักดนตรีและการละเล่นต่างๆ ฟ้อนรำ ดีดฉิน ผีผา กูเจิ้งและเครื่องดนตรีที่หายากมากมายล้วนอยู่ในหอสังคีตนี้ด้วยกันทั้งสิ้น
พรึ่บ!!! ประตูผ้าถูกเปิดออกทันทีที่รถม้าหยุดการเคลื่อนตัวเมื่อบ่าวรับใช้ของจวนนำบันไดมาวางเทียบทางขึ้นเพื่อให้คนด้านในลงถึงพื้นได้อย่างสะดวก
ใบหน้าหล่อเหลาของจางเย่วฉินหันไปมองตรงหน้าต่าง เห็นผู้คนมากมายเดินเข้าออกกันอย่างคับคั่ง ประตูทางเข้าของหอสังคีตมีชายงามและหญิงงามออกมายืนรอต้อนรับแขกผู้มาเยือนกันอย่างครึกครื้นกันเลยทีเดียว
“ว้าว! น่าตื่นเต้นจังเลยที่จะได
