ตอนที่20 ความเสียใจ
หญิงสาวในชุดนักศึกษากระโปรงพลีทคลุมเข่าเดินตามหลังเขาด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง คนที่เดินนำก็หันหลังกลับมามองอยู่ตลอด ความรู้สึกที่อึดอัดแบบนี้ที่เธอไม่ชอบแต่กำลังเผชิญอยู่ ประตูห้องพักที่มองดูก็รู้ว่าคือโซนพิเศษสำหรับผู้ป่วย VIP เธอเดินตามเขาเข้ามาในห้อง ก่อนจะพบกับคนที่นอนอยู่บนเตียงเขามองเธออยู่
" สวัสดีค่ะ " เธอยกมือไหว้พร้อมกับยืนก้มหน้าอย่างสำรวม
" นี่สินะ มะลิ " หลังจากที่ได้ยินเสียงทุ้มคล้ายกับรามิลเธอเงยหน้ามองเขาเล็กน้อยและใบหน้าก็ดูคล้ายกัน สมกับเป็นพ่อลูก
" ฉันเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะ "
" ฉันไม่ได้ให้หนูเลิกกับรามิลหรอกนะ แต่ที่ฉันทำไปทั้งหมดมันจำเป็น " รามิลที่ยืนข้างๆมองหญิงสาวอย่างไม่วางตา เขาไม่เคยเห็นเธอเงียบแบบนีมาก่อน เงียบจนแทบไม่ได้ยินเสียงหายใจเขาไม่สามารถเดาได้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
" แต่ฉันอยากจะขอให้หนู...อยู่กับรามิลแบบนี้ต่อไปได้หรือเปล่า
