เช้ารุ่งขึ้น คุณชมนาดแวะมาที่ไร่ราชสีห์โดยที่ทุกคนไม่ทันได้ตั้งตัว แก้วตาแปลกใจเล็กน้อยที่พบท่าน เพราะไม่เห็นราชสีห์บอกไว้ว่าท่านจะมาวันนี้ ดีที่วันนี้มีคเชนทร์มาคุยงานกับราชสีห์ด้วย เลยพร้อมหน้าค่าตากันเกือบหมด ขาดแต่พลอยไพลินคนเดียว
“สวัสดีคุณทวดก่อนเร็วคนเก่ง”
คนเป็นแม่บอกบุตรชายให้ทำความเคารพผู้ใหญ่ แต่เจ้าเกล้าเอาแต่เกาะขาเธอไม่ยอมปล่อย แล้วมองหญิงชราบนรถเข็นก่อนจะหลบตาวูบ แต่พอเธอก้มลงบอกอะไรไป เจ้าตัวดีก็ยอมยกมือไหว้ในที่สุด
“สวัสดีคร้าบ คุณชวด”
“มานี่สิ”
ท่านทอดเสียงนุ่ม ยื่นมือมาหาอย่างต้องการสัมผัสตัว แก้วตาจึงรุนหลังบุตรชายให้เข้าไปหาท่าน
“ชื่ออะไร บอกทวดสิ”
“เกล้าคร้าบ แต่แม่ชอบเรียกว่า จ้าวก้าว”
สายตาหญิงชรามองเด็กชายตัวอวบอย่างเอ็นดู ก่อนจะกระแอมไอสั่งแก้วตา “ขอชาให้ฉันหน่อย”
“ค่ะคุณท่าน” แก้วตารับคำแล้วกวักมือเรียกบุตรชายที่ยังยืนนิ่งข้างรถเข็น “ไปครับเกล้า”
“ไม่ต้
