ความจริงใจ
1070 คำ
ในที่สุดฉันก็ได้เรียนจบปริญญาตรีในคณะนิติศาสตร์ตามที่ฝันเอาไว้แล้วเป็นที่เรียบร้อยนะคะทุกคนขา พูดๆ ไป...วันเวลามันก็ผ่านไปเร็วดีเนอะ...
วันนี้มีเหตุให้ฉันต้องตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่เช้าตรู่ ด้วยเพราะมีนัดสำคัญกับว่าที่เจ้าสาวอย่างเสน่ห์ที่เตรียมพร้อมสำหรับการสละอิสระก่อนใครเพื่อนในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ ถ้าจะให้พูดตามตรงฉันเองที่เป็นเพื่อนกับมันมานานหลายปี ก็ยังไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าคนอย่างเสน่ห์มันจะลงเอยกับใครแบบจริงๆ จังๆ กับใครได้กับชาวบ้านชาวช่องเขา
ช่วงสายวันเดียวกัน
"ไม่เห็นต้องลำบากเลยค่ะผัวขา" ฉันก้มหัวให้จ้าวนิดหน่อยอย่างรู้สึกเกรงใจที่เขาอุตส่าห์เสียเวลาทำงานเพื่อที่จะพาฉันไปร่วมถ่ายรูปพรีเวดดิ้งกับเสน่ห์มัน
"ผัวขาไม่รู้ว่าเมียขากำลังพูดเรื่องอะไร" เขายิ้มส่งยิ้มอ่อนๆ ที่กระชากหัวอกหัวใจเมียคนนี้ไปได้ทั้งดวงมาที่ฉัน
"ผัวขาเองก็ได้รับบทเป็นเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวให้เฮียอั๋นเขาเหมือนกันค่ะเมียขส"
"ผัวขานี่นะคะ ที่จะไปเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวให้เฮียอั๋นเขา" ยอมรับว่าฉันรู้สึกประหลาดใจอยู่ไม่น้อย เพราะโดยปกติแล้วเขาจะไม่ค่อยเข้าไปมีส่วนรวมกับเรื่องแบบนี้สักเท่าไหร่ แต่...คิดดูอีกที ก็เฮียอั๋นกับเขาเป็นเพื่อนสนิทกันนี่เนอะ...
"ช่าย" เขากดหน้าลงน้อยๆ เชิงว่าตอบรับ "ที่จริงอยากเป็นเจ้าบ่าวเลยต่างหาก"
"เมียขายังไม่พร้อมเลยค่ะ" ฉันรีบปฏิเสธในทันทีเพราะรู้ดีว่าเขากำลังจะพูดอะไรต่อ ก็รู้อยู่หรอกว่าเคยคุยกันเอาไว้ว่าเราจะแต่งงานกันหลังจากที่ฉันเรียนจบ แต่มันก็ไม่ใช่แบบจบปุ๊บแต่งปั๊บแบบอีเหน่กับเฮียอั๋นเขาสักหน่อย
"ทำไม... ตอนนี้จ้าวมีทั้งเงิน มีอำนาจ มีทุกอย่าง น้ำหวานยังจะกังขาเรื่องอะไรอยู่อีกอย่างนั้นนะเหรอ" หากเขาแทนชื่อตัวเองและฉันตอนพูด นั่นหมายถึงเขากำลังไม่พอใจฉันอย่างแรง ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรหรอกที่เขาจะรู้สึกไม่พอใจ เพราะฉันเข้าใจในความรู้สึกของเขาดี
"จ้าว" และฉันเองก็หวังว่าเขาจะเข้าใจฉันอย่างที่ฉันเข้าใจเขาเช่นเดียวกัน...
และเหตุผลอีกส่วนหนึ่งที่ฉันมีก็คือฉันยังรู้สึกเข็ดขยาดกับคำว่าชีวิตครอบครัวในอดีตของฉันเอง...
"น้ำหวานแค่...แค่ยังรู้สึกกลัวภาพชีวิตครอบครัวที่น้ำหวานเคยเห็นมาตลอดชีวิตค่ะ..." ฉันเลยตัดสินใจบอกเขาไปตรงๆ เพราะทั้งชีวิตที่ผ่านมาที่ฉันไม่เคยมีแฟนมันก็เป็นเพราะฉันมีภาพความทรงจำอันเลวร้ายติดอยู่ในใจนี่แหละ มันก็ใช่อยู่ที่เขาก็พร้อม แต่...ฉันเองก็ยังกลัวอย่างไม่รู้จะอธิบายออกมาได้ยังไงเหมือนกัน
"..."
หลังจากนั้นจ้าวกับฉันก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมาอีก ส่งผลให้ตลอดระยะทางจนกระทั่งมาถึงที่นัดหมายตกอยู่ในความเงียบเหงาจนน่าอึดอัด...
"อีเหน่ ทำไมมึงถึงตัดสินใจที่แต่งงานกับเฮียอั๋นทั้งๆ ที่มึงพึ่งจะเรียนจบวะ" หลังจากผ่านการถ่ายพรีเวดดิ้งมาครึ่งค่อนวันและพึ่งจะมีโอกาสได้นั่งพักผ่อน ฉันเลยได้ทีปรึกษาว่าที่เจ้าสาวอย่างเสน่ห์ดู
"ผัวมึงขอมึงแต่งงานใช่ไหมละ" ฟ้าใสดักทางอย่างคนที่รู้ทัน อีนี่ก็ชอบทำเซียนเหมือนมีผัวก่อนใครเพื่อนมาเป็นสิบปีทั้งที่แฟนสักคนมันก็ยังไม่เคยมีควงด้วยซ้ำ หมั่นไส้!
"รู้ดีนักนะมึง" ฉันถลึงตาใส่มันที่ไม่เคยมีความรักอะไรกับใครเขาแต่เสือกทำเป็นรู้ดีไปหมดซะทุกสิ่งอย่าง
"หน้าตาของมึงมันฟ้องค่ะ" ฟ้าใสว่าก่อนจะกลอกลูกกะตากลมๆ สวยๆ ของมันใส่ฉัน
"แล้วมึงมีอะไรค้างคาวะอีหวาน พี่เขาก็รวยออกขนาดนั้น เพอร์เฟคเว่อร์ด้วยอีกต่างหาก!"
"คือ...กูแค่กลัว กลัว...ว่าพอได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัยเข้าจริงๆ แล้วมันจะพัง กลัว...ว่าเขาจะเปลี่ยนใจไปจากกู กลัว...กลัว...ว่าเขาจะเป็นเหมือนกับพ่อกูเคยเป็น" ก็ไม่ได้อยากจะร้องไห้หรอกนะ แต่อารมณ์ฉันในตอนนี้มันแม่งโคตรไปต่อไม่ไหวแล้วจริงๆ ว่ะทุกคน
"อีหวาน...มึงฟังกูนะ" แนนซี่เข้ามาจับไหล่ของฉันที่กำลังสั่นคลอนเพราะความเสียใจเบาๆ
"มึงเองก็คงจะเห็นเรื่องราวความรักของกูแล้วนี่ แม่งแย่! แม่งขม! จนกูนี่ไม่อยากจะมีใครอีกแล้วในชีวิตนี้ กูนี่เสียใจจนแทบจะหนีไปบวชชีด้วยซ้ำ! แต่พออยู่มาวันนึงเฮียทีเขาก็เดินเข้ามาพร้อมกับสิ่งๆ หนึ่งที่ทำให้กู...ผู้ซึ่งเคยมองความรักในแง่ลบมาโดยตลอดตั้งแต่ที่เลิกรากับจอนนี่เปลี่ยนไป แล้วมึงอยากรู้ไหมอีหวาน ว่า...สิ่งนั้นที่ทำให้กูตัดสินใจที่จะเริ่มต้นปลูกดอกรักต้นครั้งใหม่กับเฮียทีซีอีกครั้งคืออะไร พี่เขาจริงใจกับกูค่ะอีหวาน แค่จริงใจ แค่นั้นเลย... มาถึงตรงนี้แล้วกูก็อยากจะให้มึงลองคิดกลับกันดูสิว่า มีอะไรบ้างที่พี่จ้าวกระทำออกมาแล้วมันทำให้มึงรู้สึกได้ว่าเขาไม่จริงใจ และถ้ามึงคิดจนถี่ถ้วนแล้วปรากฎว่ามันไม่มี มึงก็ไม่ต้องลังเลอะไรแล้วละเพื่อน!"
"ทีกูนี่...ไม่ได้คัดไม่ได้เลือกอะไรกับใครเค้าเลย แต่แม้แต่หมาแม่งก็ยังไม่มองกูเลย" ฟ้าใสว่าอย่างเหน็บแนมตัวมันเอง และมันก็เรียกเสียงหัวเราะของพวกเราทุกคนได้อย่างไม่ต้องสงสัย ฮ่าๆๆ
สปอยล์จ้ะ จริงๆ แล้วน้องฟ้าใสในตอนนี้มีลูกแล้วสองคนนะจ๊ะ แต่นางปิดบังทุกคนเอาไว้เพราะมีเหตุผลบางอย่างจ้ะ
- ผู้เขียน
