มารแดงหยิบชุดเกราะสีทองออกมาและแต่งกายในยามที่พระอาทิตย์ขึ้น มันแจกจ่ายชุดเกราะแก่ทุกผู้คนในสำนัก และแก่ผู้เป็นภาระทั้งหลาย เจี้ยนหวาช่างประหลาดใจนัก
"ท่านมีชุดเกราะล้ำเลิศ เช่นนี้ได้เยี่ยงไร มันแพงมากนัก "
"ปล้นมา..."
เจี้ยนหวาและผู้อื่นหยุดชะงักและแบะปากลงไปในทันใด หยางเจี๋ยถอนหายใจเบาๆ พิศมองความปราณีตบนชุดเกราะ ที่สลักไว้ว่า”เจิ้ง”ที่มุมหนึ่ง
หยางเจี๋ยเก็บงำมันเอาไว้ในใจตนและขบคิดอยู่ผู้เดียว ขบวนม้าเรียงแถวกันไปเป็นแนว องค์หญิงสามอยู่ตรงกลาง ด้านหน้ามีหย่งฉีและเจี้ยนหวา หยางเจี๋ยและจิ้งจอกแดงกับผู้อื่นนั้นปิดรั้งอยู่ท้ายขบวน โดยมีสตรีอยู่ตรงกลางทั้งหมดสิ้น เจี้ยนหวาคอยรอบุรุษพรรคมารผู้หนึ่งให้ปิดประตูเรือน คล้องกุญแจไว้แล้วจึงยกดาบชี้ขึ้นไปบนฟ้า...
"ออกเดินทางได้ !!! "
ม้าวิ่งฝุ่นตลบลงเขามาเรื่อยๆ จวบจนมองเห็นค่ายทหารที่ขวางกั้น จึงนำม้าไปผูกเล็มหญ้าเสียไกลๆ ถอดเกราะ ซ่อนลงไปใ
