“ มึงเป็นอะไรว่ะมาคัส “ สองหนุ่มที่เดินออกมาจากร้านสักของปันตัง ถามเพื่อนออกมาด้วยสีหยน้าที่กวนและสงสัยเพราะที่ผ่านมามาคัสปฎิเสธมาตลอดว่าไม่ได้คิดอะไรกับหญิงสาวเจ้าของร้านสัก ลูกสาวเพื่อนแม่ของตัวเอง เพราะเขาเกลียดการมีพันธะผูกมัด
“ เปล่า “ มาคัสตอบออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะมองกลับไปยังร้านสักอีกครั้ง ด้วยสายตาที่เรียบนิ่งก่อนจะเดินไปบกับสองหนุ่มหล่อเพื่อนรัก
ร้านสัก
“ อีเจ้มึงรู้จัก เฮียมาคัสด้วยเหรอ “ นนกุลที่สักลูกค้าอยู่ อยู่ๆก็นึกสงสัยเลยเอ้ยถามเพื่อนรักหน้าสวยอย่างปันตังออกมาอย่างคนสงสัย ปั๊กที่กำลังสักอยู่ก็เงยหน้ามองเหมือนกันเพราะเขาก็อยากรู้ว่าเพื่อนไปรู้จักกับมาเฟียโหดอย่างมาคัสได้ไง
“ เอ้อ….คือว่า….คือ….” ปันตัง ที่กำลังสักอยู่ ก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตะกุกตะกักเพราะไม่รู้เธอจะตอบเพื่อนว่ายังไง นนกุลพอได้เห็นท่าทางแบบนั้นของหญิงสาวก็หันไปมองหน้าปั๊กที่มองหน้าเขาเหมือนนัดหมายกันมอง
“ เดี๋ยวเล่าให้ฟังลูกค้ากลับแล้วเดี๋ยวเล่าให้ฟัง “ ปันตัง ตอนแใรกกลัวว่าไอ้สองตัวมันจะรู้ แตแ่ตอนนี้เธอแคิดว่าพวกมันคงรู้แล้วแหละ เธอเลยตัดสินใจจะเล่าให้เพื่อนฟังถึงแม้ว่าเธอจะปิดยังไงวันหนึ่งมมันสองตัวก็ต้องรู้อยู่ดีว่าอะไรเกิดขึ้นกับเธอบ้าง
ปั๊กกับนนกุล พอได้ยินเพื่อนสาวพูดแบบนั้นก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะยังไงพวกมันก็ต้องรู้ให้ได้อยู่ดีว่า เรื่องเป็นมายังไง ไม่ว่าเธอจะเล่าหรือไม่เล่านนกุลก็ต้องสืบจนรู้ให้ได้ เพราะเขารู้สึกเป็นห่วงเพื่อนรักคนนี้มาก และยิ่งไปกว่านั้นผู้ชายคนที่เข้ามายุ่งกับเพื่อนของเขา ไม่ใช่คนธรรมดาขนาดผู้นำประเทศพอได้ยินชื่อเขาต่างก็หัวหดกันเป็นแถว นนกุลเลยรู้สึกเป็นห่วงเพื่อนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
เวลาต่อมา
“ THANK YOU SO MUCH “ ปันตัง พอสักลูกค้าชาวจีนเสร็จเธอก็ส่งลูกค้าก่อนจะเดินมานั่ง ลงตรงข้ามไอ้สองเกลอเพื่อนยากที่นั่งรอเธอนานแล้ว ปันตังที่เห็นสีหน้าท่าทางของสองตัวบาทแบบนั้นเธอก็กอดอกถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย แล้วตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้เพื่อนทั้งสองคนฟัง นนกุลและปั๊กพอได้ยินแบบนั้นทั้งสองต่างก็ตกใจจนหน้าตื่นอ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าสิ่งที่พวกเขาสองคนกลัวจะเกิดขึ้นจริง
“ เชี้ย………” นนกุลและปั๊ก สบถออกมาพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมายเพราะเรื่องที่เพื่อนสาวเล่ามานั้น คือเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ หลังจากที่เธอขอตัวไปเข้าห้องน้ำ
“ ปันตัง อีเจ้…….มึงซวยแล้ว” นนกุลพูดออกมาเบาๆ พร้อมกับท่าทางเมอลอยถึงแม้จะเบาปันตังกับปั๊ก ก็ได้ยิน ปั๊กมองหน้าปันตังด้วยสายตาที่โคตรจะเป็นห่วง ปันตังมองหน้าเพื่อนทั้งสองของเธอด้วยสายตาที่ดูจะงุนงงสงสัยเพราะเธอไม่คิดว่าเพื่อนจะทำหน้าตกใจอะไรขนาดนั้นก็แค่มีอะไรกับผู้ชายทำไมจะต้องตกใจอะไรเบอร์นั้น และก็อะไรที่เพื่อนบอกว่าซวยปันตังยิ่งไม่เข้าใจใหญ่เลยซวยอะไรกัน
“ ซวยอะไรของมึงไอ้นน แค่เปิดซิ่งจะซวยอะไร “ ปันตังถามออกมาอย่างหน้าตาย เพราะเธอไม่รู้ว่าเพื่อน ทั้งสองจะเดือดร้อนอะไรก็แค่เธอมีอะไรกับผู้ชายที่เธอไม่รู้จักก็แค่นั้นเอง
“ จะไม่ให้ซวยได้ยังไงว่ะอีเจ้ ก็คนที่มึงไปมีอะไรเมื่อคืน พี่เขาเป็นมาเฟีย….” นนกุลพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ยังเมอลอยอยู่ ปันตังพอได้ยินคำว่ามาเฟียลมแทบจับ ตัวเธอลบอยระลิวอย่างกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง ก่อนที่เธอจะมานั่งนึกภาพเหตุการณ์ต่างๆที่ชายคนนั้นทำ หรือแม้แต่พูดและสายตาที่เขามองเธอเธอก็รู้ได้ทันทีว่าเธอซวยอย่างที่เพื่อนว่าไว้จริงๆ
“ แดกเหล้ากันเถอะว่ะ” ปันตังพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูหมดอาลัยตายอยากชวนเพื่อนดื่มเหล้าเพื่อย้อมใจ ปั๊กที่เงียบมานานก็พูดสวนขึ้นมาทันที
“ อีเจ้…มึงแดกไม่ได้…..พรุ่งนี้มีเรียน….” ปั๊กพูดเสริมออกมาอย่างคนที่หมดอาลัยตายอยาก ทั้งสามคนหมดสภาพเอนตัวพิงโซฟาทางด้านหลังพร้อมกับ เงยหน้ามองเพดานอย่างคนไม่มีวิญญาณ
พร้อมกับถอนหายใจออกมาพร้อมกัน อย่างไม่ได้นัดหมาย
“ OMG………FUCK……….” ปันตัง สบถออกมาด้วยอารมณ์ที่ยากจะอธิบายเพราะเธอไม่เคยคิดมาก่อนมาจะมาเสียความบริสุทธิ์ให้กับผู้ชายอันตรายแบบนี้ นนกุล และปั๊กพอได้ยินเสียงตะโกนของเพื่อนสาวก็ยิ่งถอนหายใจออกมาหนักกว่าเดิม เพราะพวกเขาไม่รู้จะช่วยเพื่อนยังไง
“ เอ้อ ……กูไม่ไหวแล้วอีเจ้ไปแดกเหล้ากันถ้าขืนนั่งอยู่แบบนี้กูตายแน่” ปั๊ก ผู้ที่เงียบมานานอยู่ๆก็เอ้ยปากชวนแดกเหล้าซะงั้น ปันตัง และนนกุลไม่พูดไม่มองหน้ากันเข้าทั้ง3ลุกพร้อมกันแล้วเดินออกจากร้านแล้วขับรถวิ่งออกไปที่ถนนสายหลัก ร้านเหล้าเจ้าประจำที่ไม่ใช่ผับแต่เป็นร้านเหล้านั่งชิล
ร้านชิล ชิล
“ พี่ครับขอชุดใหญ่ไฟไหม้ตูดมาชุดครับ “ ปั๊กสั่งแบบนี้ทุกครั้งที่เขามาแต่ครั้งนี้ที่เขาสั่งไม่ได้สั่งด้วยรอยยิ้มแต่สั่งด้วยสีหน้าเครียดจนรุ่นพี่ปี3 ที่เป็นเจ้าของร้านเหล้ามองมายังกลุ่มของปันตังที่นั่งหน้าเครียดก็เดินเอาเหล้าเข้ามาเสริฟ ก่อนจะนั่งลงข้างๆปั๊กเพื่อนรุ่นน้อง
“ พวกมึงสามตัวเป็นห่าอะไรกันว่ะ” ทนงรุ่นพี่เจ้าของร้านที่สนิทกับ ปันตัง ปั๊ก และนนกุลเป็นอย่างมาก
มากถึงขนาดอีปันตังแก้ผ้าเดินยังไม่เอาอะ นนกุล ปั๊ก และปันตังมองหน้าทนงรุ่นพี่ก่อนจะถอนหายใจออกมาพร้อมกัน
“ เห้ย……..” เสียงถอนหายใจของทั้งสามคนถอนหายใจออกมาพร้อมกัน ทนงที่นั่งหน้างงได้ยินแบบนั้นก็ทำท่าจะเอามะกอกสับมาที่หัวของนนกุล นนกุลก็ทำท่าป้องกันก่อนจะพูดออกมาเพราะกลัวโดนมะกอก
“ เอ้อๆ พูดก็พูดก็อีเจ้นะสิแม่งอยู่ดีไม่ว่าดีก็ไปเย็ดกับมาเฟียโหด จนเขาตามมาที่ร้านสักนะสิ” นนกุลพูดออกมาด้วยสีหน้าเหนื่อยหน่าย ทนงได้ยินแบบนั้นตอนแรกก็ทำหน้าตกใจเพราะเขาไม่คิดว่าหญิงสาวจะยอมมีอะไรกับผู้ชายง่ายๆแต่พอรู้ว่าเป็นมาเฟียใหญ่แล้วก็ไม่ต้องสืบว่าทำไม ทนงก็เลยเปลี่ยนจากหน้าตกใจมาเป็นหน้าซังกระตาย
“ เอ้อ กูเลี้ยงแม่งเอ้ยไอ้เบญเอาแก้วมาให้กู “ ทนงบอกลูกน้องเอาแก้วมาให้ก่อนจะนั่งแดกเหล้ากับรุ่นน้องทั้งสามคน ด้วยความสนิทกันมากทั้งสี่คนตอนนี้ก็นั่งดื่มไปคิดหาวิธีช่วยเพื่อนรักที่เป็นผู้หญิงคนเดียวภายในกลุ่มไป
“ อีเจ้มึงเอาแบบนี้ไหม มึงหนีไปบวชชีสักพักพอเรื่องเงียบไอ้มาเฟียนั้นเลิกตามหามึงแล้วค่อยกลับมา “ ทนงรุ่นพี่ออกความคิดเห็น นนกุล และปั๊กพอได้ยินแบบนั้นต่างก็เห็นด้วยกลับรุ่นพี่ปันตังได้ยินแบบั้นก็ตบเข้าที่หัวรุ่นพี่ของเธอ
เพลี้ยะ
“ ไอ้เฮียทนง มึงจะให้กูไปบวชมึงถามพระรึยังว่าเขาให้กูบวชไหม มึงอยากให้กูเป็นเปรตรึไง เดี๋ยวพระแม่งก็
หัวใจวายกันทั้งวัดหรอกไอ้ห่า “ ปันตังพูดออกมาด้วยเสียงออ้อแอ้ ทนงเอามือลูบหัวก่อนจะเห็นด้วยกับรุ่นน้องที่สนิทกันจนเล่นหัวเล่นหางกันได้
“ ช่างแม่งสิ คิดมีผัวเป็นมาเฟียกูต้องเก่งกว่ามาเฟียสิ 555555 คนอย่างอีปันตังมีอะไรจะต้องกว่าอีก ขนาดเพื่อนสนิทกับแฟนกูยังมาหลอกจกตากูเลย แค่ไอ้มาเฟียโหดแค่นี้ค่อยดูเถอะอีปันตังจะเอามาทำผัว กูจะทำให้เสือกลายเป็นเสื้อกันหนาวพระเลยคอยดู “ ปันตังพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับอาการณ์ที่เมามาย โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าตอนนี้มีใครบางคนแอบเฝ้ามองเธออยู่ และคนนั้นคือ เมียวเพื่อนรักที่แอบตีท้ายครัวเธอพอได้ยินว่า ปันตังมีมาเฟียมาจีบเธอ็แอบอิจฉาและก็เกิดแผนอะไรบางอย่างขึ้นมาในหัว
“ หึหึหึ กูจะเอาทุกคนที่เป็นผัวมึงมาเป็นของกูให้หมด อีปันตังมึงคิดว่ามึงสวยมากนักใช่มั้ย หึหึหึ “ เหมียว พูดออกมาเบาๆพร้อมกับแสยะยิ้มออกมาอย่างคนเจ้าเล่ห์ ก่อนที่เธอจะต้องสะตั๊นเมื่ออยู่ๆเธอก็เห็นกลุ่มชายหนุ่มสุดหล่อเดินเข้ามาในร้าน 3คนและสิ่งที่เหมียวต้องตกใจมากกว่านั้นคือ ชายทั้งสามเดินตรงเข้ามาทางโต๊ะของปันตังอดีตเพื่อนรัก
“ เฮ้ย….นั้นมันน้องคนสวยของมึงนี่หวา “ คาลมิน พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นเพราะเขาก็สนใจในตัวหญิงสาวไม่น้อย มาคัสพอได้ยินเพื่อนรักบอกก็หันไปมองก่อนจะเห็นคนตัวน้อยที่เมามายอยู่กับกลุ่มเพื่อนผู้ชาย มาคัสก็รู้สึกไม่พอใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรหรือว่าทำอะไร นอกจากเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆโต๊ะข้างๆ
ปันตังและกลุ่มเพื่อน เพราะเมามากจนไม่ได้สังเกตุหรืออะไรทั้งนั้นพวกเธอได้แต่สนุกและหัวเราะออกมาอย่างสนุกสนาน
“ อีเจ้มึงจะเอามาเฟียมาเป็นผัวจริงๆเหรอว่ะ “ ปั๊กที่เมาได้ที่ถามเพื่อนรักออกมาอย่างคนที่กำลังสงสัย ปันตังยิ้มกริ่มจนตายี๋ พร้อมกับตอบด้วยท่าทางมั่นใจ
“ ก็เอ้อสิว่ะ ไหนๆจะมีผัวทั้งทีได้ผัวเป็นมาเฟียแม่งเลย 555555 คนอย่างอีตังจะเปลี่ยนเสือให้เป็น แมวน้อยเลยคอยดูดิ 5555 “ ปันตังพูดจบทั้งหมดในกลุ่มก็หัวเราะออกมาอย่างสนุกสนาน มาคัส คาลมิน และอาเธอร์ที่นั่งอยู่ข้างโต๊ะของทั้งสี่พอได้ยินว่าหญิงสาวพูดเกี่ยวกับเพื่อนรักของตัวเองก็อดที่จะขำออกมาไม่ได้ มาคัสพอได้ยินว่าหญิงสาวจะเอาเขาเป็นสามีหัวใจเกร่งไม่รู้ทำไม รู้สึกสั่นวูบไหวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“ ฝันไปเถอะยัยบ๋อง” มาคัสที่ยกเหล้าขึ้นมากระดก พูดออกมาด้วยเสียงที่เบาแต่ก็แอบยิ้มกริ่มอย่างพอใจ เมื่อรู้ว่าคนตัวน้อยที่เขาได้กินเธอเป็นคนแลกพูดถึงเขา