นะจังงัง
1993 คำ
เช้าวันต่อมา
“ โอ้ย…….กูไม่หน้าเลยสัสเอ้ย…….” ทนง เมาค้างมาเรียนในตอนเช้าบ่นอุบด้วยสีหน้าทา่าทางเหมือน
คนจะหมดลมหายใจ เพราะเมื่อคืนดื่มไปทั้งหมด4กลมทนงเมาอ้วกนอนเฝ้าห้องน้ำที่ร้านทั้งคืน ส่วนไอ้สามตัวไม่รู้กลับตั้งแต่ตอนไหน แล้วไปยังไง
บรื้น…..บรื้น…..บรื้น….
เสียงบิ๊กไบค์สามคันวิ่งเข้ามาจอดที่มมหาลัย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นรถของใครเพราะในมหาลัยแห่งนี้จะมีคนขี่บิ๊กไบค์ราคาหลบัล้านมาเรียนเพราะทุกคนที่เรียนที่นี้เขาไม่ได้โง่อย่างกับ ปันตัง นนกุล และปั๊กที่เอาเงินที่หามาได้ไปกับการแต่งรถ และก็ซื้อรถซุปเปอร์คาร์ราคาเป็น10ล้านเพื่อสนองความอยากของตัวเอง
“ อีเจ๊ มึงกลับบ้านยังไงว่ะเมื่อคืน” นนกุลถามร่างบางที่คอแดงเหมือนโดนดูดมา ปันตังพอลงจากรถมอไซต์บิ๊กไบค์ได้ก็ทำหน้าอย่างกับกำลังจะตาย ปั๊กพอเห็นรอยโดนดูดที่คอของเพื่อนรักก็สะกิดนนกุลที่ยืนอย่างกลับพี่ตายซากอยู่ให้ดู
“ อีเจ๊มึงอย่าบอกนะว่า……” นนกุล พอเห็นคอแดงของเพื่อนก็ทำท่าตกใจเพราะเมื่อคืนพอแม่นางบอกว่าจะจับมาเฟียมาทำผัวนางก็ตาดีหันไปเจอโต๊ะข้างๆที่นั่งกันอยู่สามหนุ่มก่อนจะมีสาวๆพริตตี้ตามเข้ามา ปันตังขยี้ตาอยู่3ครั้งก่อนจะแน่ใจว่าผู้ชายที่นั่งมองเธอเป็นมาคัสผู้ชายที่เปิดซิงเธอแม่นางก็เข้าไปกวนเลยจ๊าาาาาา จากนั้นภาพก็ตัด
“ อื้ม…” ปันตังยิ้มแหยๆเพราะเมื่อคืนไปให้ท่าเข้ามากพร้อมทั้งเป็นคนจัดเขาเองด้วย เธอเลยโดนเสือที่ชำนาญงานอย่างมาคัสจัดชุดใหญ่ไฟฟ้าแรงสูงเล่นเอาจนเธอร้องขอชีวิตกันเลยทีเดียวเชียว
“ อีห่าลาก กูว่าแล้ว…..เชียวมึงนี่น่า…หาแต่เรื่อง “ ปั๊ก พูดออกมาอย่างเบื่อหน่ายเพื่อนตัวน้อยที่บอกอะไรไม่เคยฟังเขาเลยแม้แต่ครั้งเดียว เธอก็ไปเล่นกับไฟอีกจนได้
“ เอ้อกูขอโทษ อีปั๊กอีห่าด่ากูจังมึงก็ กูสำนึกผิดไม่ทันนะโว้ย” ปันตังพูดออกมาด้วยสีหน้าที่รู้สึกผิดเพราะความเมา และแรงยุยงของอีพี่ทนงไอ้ห่าจิ๊กนี้ก็ยุจัง ปันตังที่เมาได้ที่เธอก็เลยจัดให้ตามคำขอ ในขณะที่ทั้งสามคุยกันอยู่นั้นก็มีเสียงของใครบางคนเดินเข้ามา
“ ให้ตายสิ ปันตังฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะว่าเธอจะแรด ร่าน เหมือนกะหรี่ข้างทางได้ถึงขนาดนี้” เหมียวอดีตเพื่อนสนิทที่เดินมากับเพื่อนสาวพริตตี้3คนเดินกอดอกเข้ามากัด อุ้ยพูดผิดเข้ามาทัก เข้ามาพูดแซะเข้ามากระแหนะกระแหน่ปันตังอดีตเพื่อนรัก นนกุลและปั๊กหนุ่มสุดแสนจะปากจัดจนผู้หญิงต้องกราบคารวะในความจัดจ้านพระราม9 พอได้ยินหญิงร่าน แรด หักหลังเพื่อน อิจฉาเพื่อน และเอาผัวเพื่อนอย่างเหมียวพูดกระแหนะกระแหน่ เพื่อนรักของตนนนกุลก็ถึงกับหัวร้อนขึ้นมาทันที
“ ที่บอกว่า ร่าน แรด เหมื่อนกะหรี่นี่พูดถึงมึงใช่มั้ยอีเหมียวอีเพศยา ถ้ากูเป็นไอ้โอ๊ตกูบอกเลยกรีเน่าๆแบบมึงกูไม่เอาแถมกูอ้วกใส่ด้วย แว๊ะพูดมากูจะอ้วก” นนกุล ด่าเหมียวเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดของปันตังอย่างกับเป็นผู้หญิง แต่ทุกคนในกลุ่มรู้ดีว่านนกุลไม่ใช่เพราะนางเอาชะนีไปแดกไม่ซ้ำหน้าทุกคืนแม้กระทั่งเมื่อคืนนี้ด้วย
“ ไอ้นนกุล มึงจะปากหมาเกินไปแล้วนะ” เหมียวที่โดนชายหนุ่มพูดดูถูกแบบนั้นเธอก็รู้สึกอายและขายหน้าคนที่กำลังมองมาทางเธอเพราะเธอไม่คิดว่าจะโดนผู้ชายอกสามศอกด่าเธอได้เจ็บแสบขนาดนี้
“ หึหึหึ ด่าแค่นี้ทำมาเป็นอายระวังไว้เถอะพวกเธอสามคนนะ เดี๋ยวเพื่อนเธอก็เอาผัวเธอไปกินเงียบๆพอรู้ตัวอีกที อุ้ยตาย……หมดตัว” ปันตังพูดเสริมออกมาด้วยท่าทางที่ชะนีดัดจริตเขาพูดกัน แม่พริตตี้ทั้งสามคนได้ยินแบบนั้นต่างก็พากันคุ้นคิดก่อนจะทำหน้าเหมือนเริ่มระแวง เพราะเหมียวก็แรดเอาเรื่องอยู่หูตานางก็แพรวพราว พริตตี้ทั้งสามได้ยินปันตังและนนกุลพูดแบบนั้นก็รีบเดินหนีเหมียวทันที เหมียวที่เห็นเพื่อนเดินหนีไปแบบนั้เธอก็รู้สึกไม่พอใจปันตังเป็นอย่างมาก
“ เธอระวังไว้เถอะ พี่มาคัสนะฉันจะเอามาเป็นของฉันให้ได้ไม่เชื่อเธอคอยดู” เหมียวพูดเสร็จเธอก็เดินเชิดพร้อมกับยิ้มมุมปากแล้วเดินออกไปอย่าคนเครียดแค้น และชิงชังด้วยแรงอิจฉาริษยาของเธอจึงทำให้เธอมีความมืดบอดในหัวใจและดวงตาจนทำให้เธอเสียเพื่อนดีๆอย่างปันตังไป
“ อยากได้ก็เอาไปสิใครสนกัน “ ปันตังพูดออกมาด้วยเสียงที่เบาหวิวอย่างคนที่ไม่มั่นใจเพราะเธอคิดว่าเหมียวต้องทำจริงแน่ ปั๊กพอเห็นท่าทางของแม่เสือสาวที่แข็งกร้าวเมื่อกี่เปลี่ยนมาเป็นหน้างอคอหักอย่างกับปลาทูแม่กลองเขาก็จับไหล่ของเพื่อนเบาๆ พร้อมกับพูดให้กำลังใจเพื่อนรักว่า
“ มึงจะกลัวอะไรอีเจ๊ ผู้ชายมีมากเหมือนฝูงหมาคนอย่างมึงแค่อ้าขากูกลัวจัดันหัวไว้แทบไม่ทันซะอีก” ปั๊กพูดตลกออกมาเพื่อทำให้เพื่อนสบายใจแต่ภายในใจเขากลับห่วงเพื่อนตัวน้อยของเขามากึงแม้นางจะดูเหมือนเข้มแข็งแต่จริงๆแล้วนางเป็นคนดีรักเพื่อนรักฝูงมาก เพื่อนแค่เอ้ยปากปันตังพร้อมที่จะช่วยเหลือทุกอย่างแม้ว่าเรื่องนั้นจะหนักหนาสาหัสแค่ไหนก็ตามเธอก็จะพยายามช่วยให้จนได้เลยทำให้เธอโดนยัยงูพิษกับไอ้หมาโอ๊ตหลอกได้
“ ปันตังกูขอถามอะไรหน่อยดิ ถ้าไอ้เฮียมาคัสมีแฟนอยู่มึงจะทำยังไงว่ะ” นนกุลพูดออกมาเหมือนรู้อะไร ปันตังนางเชิดหน้าตอบอย่างมั่นใจเพราะตอนนี้หรือว่าตอนไหนเธอกับมาคัสไม่มีทางลงเอ๊ยกันอย่างแน่นอนเพราะก่อนที่เธอจะออกมาจากคอนโดของเขา เธอได้ยินเขโทรคุยกับใครสักคนเรื่องอาวุธสงคราม ถึงแม้ว่าจะพูดภาษาอังกฤษแต่อย่าลืมว่าเธอคุยกับชาวต่างชาติแทบจะทุกวัน
“ แกอย่าหนักใจไปหน่อยเลยไอ้นนไอ้ปั๊ก กูไม่ได้คิดอะไรกับไอ้พี่มาคัสอะไรนั้นหรอก เอากันแค่สองครั้งจะมาอะไรนักหนา แล้วตอนนี้กูก็ OKมากอย่ามาซีเรียสเรื่องกูเลย ว่าแต่มึวเถอะกูว่ามึงเพาๆบ้างนะเรื่องผู้หญิงนะกูละกลัวจริงๆเลยไอ้สัส” ปันตังพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่กวนทรีนแต่ก็แฟ้งด้วยความหวังดีที่มีต่อเพื่อน เพราะเพื่อนของเธอไปกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าเลยปันตังเลยแอบห่วงว่าเพื่อนจะเป็นเอดส์ตายก่อนวัยอันควร
นนได้ยินเพื่อนรักกลับมาเป็นคนเดิมแล้วเขาก็สบายใจขึ้น จากนั้นทั้งสามก็เดินเข้าไปที่ตึกเรียน พร้อมกับเสียงหัวเราะหยอกล้อกันเพราะเรื่องที่ทั้งสามเล่าอยู่นั้นคือผลงานที่ทั้งสามทำไว้อย่างงามหน้า
เวลาต่อมา
ปันตัง นนกุลและปั๊กทั้งสามเรียนคนละห้องเรียนคนละแผนก เธอเรียนแผนกบัญชี นนกุลเรียนการตลาดเพราะที่บ้านขายทอง ปั๊กเรียนแผนกการบริหารและจัดการโรงแรม เพราะที่บ้านทำธุรกิจโรงแรม ทั้งสามเลยไม่ได้เรียนด้วยกัน
“ ปันตัง” โอ๊ตแฟนเก่าร่างบางที่นั่งเรียนเงียบๆอยู่ เขาค่อยๆเขยิบเข้ามาหาร่างบางด้วยท่าทางที่รู้สึกผิด ปันตังเห็นท่าทางแบบนั้นเธอก็รู้สึกอยากกดหัวไอ้หน้าตัวเมียนี้ลงที่ใต้กระโปรงพีชเธอจริงๆเลย
“ เอาไว้ค่อยคุยกันเราขอเรียนก่อนนะ” ปันตังถึงแม้ว่าจะดูเป็นคนแรงแต่แม่นางเรียนเก่งนะจะบอกให้ เธอไม่เคยมีปัญหาเรื่องผลการเรียนเลยแม้แต่วิชาเดียวถึงแม้ว่าเธอจะทำงานด้วยเรียนไปด้วยแต่เธอก็ไม่เคยทำให้ผลการเรียนของเธอตกลงเลยแม้แต่ตัวเดียว โอ๊ตได้ยินเธอพูดแบบนั้นเขาก็ไม่กล้ากวนเพราะเขารู้จักเธอดีว่าเธอเป็นคนเด็ดขาด ถ้าเธอพูดคำไหนคำนั้น
12.00น.
“ ปันตังเราขอคุยด้วยสิ” โอ๊ตรีบเดินเข้ามาหาเธอด้วยท่าทางรีบร้อนเพราะเขาอยากปรับความเข้าใจกับเธอ ปันตังหลังจากหมดคาบเรียนแล้วเธอก้ต้องรีบไปหาอะไรกินเพื่อเพิ่มพลังงานก่อนจะมาสู้กับคาบต่อไป
“ โอ๊ตเราว่าอย่าเพิ่งคุยกับเราเลยนะ เรายังไม่พร้อมว่ะเอาเป็นว่าถ้าเราพร้อมเราจะคุยกับเธอนะ ขอร้องละอย่าทำให้เราหนักใจเลยนะเรายังไม่อยากเจอเธอตอนนี้จริงๆว่ะ” ปันตังพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่งแต่จริงจัง โอ๊ตรู้ดีว่าาเขาเป็นคนผิดเพราะเขามาตกลูกหลอกของเหมียวที่เอาตัวมาหลอกล่อเขาและก็ใช้มารยาต่างๆ มาทำให้เขาตกลุ่มพราง ปันตังพูดจบก็เดินออกมาหานนกุลและปั๊กที่ยืนมองด้วยสายตาเรียบนิ่งเพราะเธอรู้ว่าทั้งสองคนไม่ชอบโอ๊ตแฟนเก่าของเธอเป็นอย่างมาก
“ อีเจ๊ ไอ้แมงดามันมาพูดอะไรกับมึง” นนกุลถามร่างบางก่อนจะมองไปทางโอ๊ตด้วยสายตาที่เอาเรื่อง ปั๊กที่เป็นผู้ชายไม่ค่อยพูดแต่ถ้านางได้พูดละก็หึหึหึ ขอบอกรับไม่ได้หรอก
“ เปล่าหรอก มึงอย่าไปสนใจเลยไปกันเถอะกูหิวแล้ว” ปันตังเธอหิวจนไม่สนใจอะไรแล้ว เธอรีบควางสองหนุ่มหล่อเดินขนาบข้างไปที่ร้านอาหารหน้ามหาลัย ร้านอาหารเจ้าประจำของเธอกับเพื่อน
“ อีเจ๊ปล่อยกู อีห่า ปล่อย” ปั๊กรีบสบัดแขนเพื่อนรักออกเมื่อเจอกับเด็กปีหนึ่งที่หน้ารักอย่างกับตุ๊กตาที่เดินผ่านมันไป ปันตังแลันนกุลที่เห็นเพื่อนแอบมองหญิงสาวน่ารักคนนั้นมานานเกือบ3เดือนแล้วแต่ไม่มีความคืบหน้าห่าเหวอะไรเลย
“ น้อง น้องคะ น้องนั้นแหละหยุดก่อน” ปันตังเรียกเด็กสาวน่ารักปีหนึ่งที่เดินผ่านหน้าเธอไปคนเดียวดูก็รู้ว่านางคงเรียนภาคบ่าย เด็กสาวน่ารักที่หันมองเลิ่กลักพอเห็นว่ามีคนเรียกเธอหยุดเธอก็หยุดก่อนจะมองหน้ารุ่นพี่ที่ทั้งสวยทั้งเซ็กซี่ และที่ทำให้เด็กสาวรุ่นน้องต้องกลัวเพราะว่าร่างบางสักซะเต็มตัวอย่างกับเมียมาเฟีย
“ น้องชื่ออะไรค่ะ “ ปันตังยิ้มหวานเพื่อแสดงให้รุ่นน้องเห็นว่าเธอเข้ามาอย่างเป็นมิตร เด็กสาวที่หิ้วกระเป๋าพรุงพรังพอได้เห็นรอยยิ้มน่ารักของรุ่นพี่แล้ว เธอก็ยิ้มตอบ ปั๊กพอได้เห็นรอยยิ้มหวานสะกดจิตรของหญิงสาวก็ตะลึงนะจังงัน
- ผู้เขียน
